De gebroeders Molenaar moesten nog graszanger in Nederland, en aangezien er sinds kort weer een zingend exemplaar wordt gemeld in het Verdronken Land van Saeftinghe. Dit exemplaar is nu zeer waarschijnlijk de enige in heel Nederland, in tegenstelling tot een aantal jaren geleden toen de soort met name in Zeeland nog volop aanwezig was. Een aantal strenge winters heeft echter geen goed gedaan aan de populatie met deze enkeling als gevolg.
Omdat er op deze druilige ochtend verder voor mij toch niet veel te doen valt, stap ik om acht uur in bij de Molenaartjes en Bram Roobol. De route gaat uiteraard over Antwerpen, dus een gedeelte van de rit is het even hard werken voor de Belgiëlijst...
Eenmaal bij de schitterende uitgestrekte kwelders van de Westerschelde aangekomen, duurt het niet lang voordat we de vogel in de verte horen '
zippen'. Het geluid verwaaid nu en dan, maar is toch redelijk goed te horen. In de verte zie ik vermoedelijk de vogel even een stukje vliegen, maar een echte zichtwaarneming zit er hier helaas niet in. Dan moet er maar weer zo'n beestje gewoon in Ambacht gaan zitten, net zoals dat een
aantal jaren geleden het geval was.
 |
| Verdronken Land van Saeftinghe |
In het gebied zijn het verder nog wat baardmannetjes, groenpootruiters, zwartkopmeeuwen en een kemphaan die de aandacht trekken, maar desalniettemin rijden we na een klein uurtje toch weer weg richting België. We hebben nog wel wat tijd en dus besluiten we een goede plek voor woudaapjes in de havens van Antwerpen met een bezoekje te vereren. De plek is een mooi rietveld die typisch lijkt voor woudaapjes, het duurt dan ook niet lang voordat we een vrouwtje langs zien komen. Uiteindelijk zien we iets van 3 vogels langs vliegen, zittend krijgen we ze helaas niet in beeld. Met andere leuke soorten voor de Belgiëlijst als geoorde fuut, tafeleend met jong, zomertaling en dodaars lukt dat nog wel.
 |
| Woudaapplek |
Aan het eind van de middag stap ik zelf nog even in de auto om weer eens een rondje door Rotterdam-Zuid te maken voor geringde meeuwen. Ik begin bij de vuiloverslag van Heijplaat, waar ik zowaar 9 ringen weet af te lezen, een mooi aantal! Het zijn 4 Nederlandse en een Duitse zilvermeeuw en nog 4 Nederlandse kleine mantelmeeuwen. In Feijenoord zie ik nog wat meer Buijsjes wat uiteindelijk een eindscore van 18 ringen oplevert!
 |
| Zilvermeeuw B-JF |
 |
| Zilvermeeuw G-X3N4 |
Al met al toch leuk om weer eens een graszanger te horen en zo'n goede waarneming van woudaapjes was voor mij ook al weer even geleden. Jammer in dat geval is natuurlijk wel dat het net België was, maar goed, we hebben ons weer vermaakt..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten