zaterdag 31 oktober 2020

Succesvolle twitch naar de Eemshaven!

Vanochtend sta ik met onder andere Laurens van der Wind weer op de telpost in de Crezéepolder. De afgelopen dagen heb ik tussen de bedrijven door nog wat gevogeld in Ambacht en elders op IJsselmonde, zoals in Pernis en in de Zegenpolder. Spannend is het vogelen wel, er kan van alles, maar het leverde geen spectaculaire soorten op. Een overvliegende grote zaagbekken, flink wat ringmussen, goudhaantjes, vuurgoudhaantjes en tot wel 9 bokjes in de Zegenpolder! Wie weet wat er vandaag nog in het vat zit, want met een zuidwestenwind vliegt alles in ieder geval wel mooi langs.

De telling begint rustig, maar vanaf half 9 beginne de vinken opeens heel goed te vliegen, in groepen tot wel 200 exemplaren. Het is daardoor een uiterst vermakelijke telling, waarin ook de holenduiven in mooie aantallen langskomen. We tellen uiteindelijk 270 exemplaren; een dagrecord! Verder vliegen nog drie mooie groepen goudplevieren over en zien we drie keer een vrouwtype blauwe kiekendief naar het zuiden trekken. Rondom de telpost hangen verder nog diverse geelpoot- en pontische meeuwen rond. Oók vermakelijk! 

Blauwe kiekendief

Pontische meeuw  - adult

De telefoon wordt in deze tijd natuurlijk ook regelmatig in de gaten gehouden, zodat een melding van alpengierzwaluw in de Eemshaven rond 8u al wel wordt gezien. We vergeten daarna de waarneming omdat de vinken goed gaan vliegen, maar een uurtje later blijkt de vogel nota bene nog steeds aanwezig. We gaan nu wat wikken en wegen, want de Eemshaven is niet om de hoek. Alpengierzwaluw is echter een lastige soort, met de laatste twitchbare ver voor onze tijd: 2002. Na kort beraad besluiten Laurens en ik de gok te wagen. Herman vd Brand is al onderweg dus rond 10u rijden we Ambacht uit voor een drie uur durende rit naar het uiterste puntje van Nederland. 

We hebben nauw contact met Herman, zodat we gelijk op de hoogte zijn van het feit dat de vogel rond 11u is verdwenen. We staan juist te wachten voor de open Ketelbrug als het nieuws binnen komt, zodat we besluiten een poging te wagen voor otters in de Weerribben. Het is immers nog midden op de dag en de kans is groot dat we anders nog voor niks het hele laatste eind afleggen... Gierzwaluwen willen namelijk op de dag nog weleens wegtrekken en het weer is ook weer niet zo heel slecht dat de vogel 'moet' blijven hangen. Als we al even in de hut zitten, samen met Herman en de broertjes Van Erkel, komt vervolgens nog een waarneming vanuit Ameland waar de vogel waarschijnlijk langsvliegend is gezien. Die is dus weg denken we, zodat we ons opmaken voor een middagje over het water turen naar otters. 

Het enige vermaak wat we hebben is van de ijsvogels die regelmatig voorbijkomen, maar de aanwezigheid van een klapekster komt daar gelukkig ook nog bovenop. De vogel laat zich schitterend zien, toch een mooie soort!  

Klapekster

Eenmaal zie ik ver achterin een 'kop' boven water zwemmen, maar het dier is gelijk verdwenen achter een eilandje. Waarschijnlijk betrof het een otter, maar het is een totaal waardeloze waarneming. We wachten dus maar weer verder, tot Laurens om 13:45 opeens de waarneming ziet de de alpengierzwaluw weer rond de energiecentrale vliegt. Toch nog aanwezig dus! We bedenken ons geen moment en na enkele minuten zitten we in de auto voor de laatste anderhalf uur van de rit... 

Turen over de Eemshaven

Eenmaal in de Eemshaven op de plek aangekomen, is al snel duidelijk dat de vogel weg is. De meeste vogelaars taaien af als we aankomen (ze hebben 'm net mooi gezien), maar wij blijven met een enkeling achter op de dijk bij de wateruitlaat van de centrale. Hopend dat de vogel ook een tweede keer weer terugkomt. We scannen continu de horizon boven het industrieterrein en de Waddenzee, als na een half uurtje de verlossende roep komt van een medevogelaar die de vogel aan ziet komen. Eerst op afstand, maar gelukkig komt hij langzaam steeds dichterbij om weer keurig bij de wateruitlaat te gaan foerageren. Opluchting alom want deze lastige soort staat op de lijst! Hij laat zich schitterend zien, zodat we na zo'n 20 minuten genot besluiten er vandoor te gaan, zodat we nog enigszins bijtijds thuis kunnen zijn... 

Alpengierzwaluw

Al met al dus een geslaagde twitch naar het uiterste noorden van het land, met voor mij alweer de 3e lifer dit najaar na de goudlijster en zwartkopzanger! 

De wateruitlaat waar de vogel rondvloog

dinsdag 27 oktober 2020

Hele fijne inhaler op IJsselmonde: vale gierzwaluw!!

Vanwege de twitch van gisteren wacht er vandaag weer wat werk op me te wachten, zodat ik alweer op tijd achter de laptop zit te tikken. Met enige regelmaat check ik tegenwoordig dan ook waarneming.nl, wat vanwege corona worden helaas geen meldingen van dutchbirding meer verstuurd. Rond 10 over 9 valt mijn oog opeens op de waarneming van een gierzwaluw, nota bene in de Zuidpolder in Barendrecht! Ik bedenk me geen moment, sein enkele andere vogelaars en ga als een speer die kant op. De laatste dagen duiken namelijk door de aanhoudende zuiden wind op veel plaatsen vale gierzwaluwen op, dus de kans is heel groot dat dit ook een vale gierzwaluw betreft. Omdat ik in 2013 een vale gierzwaluw op IJsselmonde mistte, is dit een soort die bovenaan het verlanglijstje staat op het eiland...

Na ruim 10 minuten ben ikin de Zuidpolder en probeer ik eerst vlug vanaf de zuidkant de vogel boven het terrein te zien. Dat lukt niet, dus snel loop ik het gebied in waar de waarneming was ingevoerd. Nog maar net ben ik op het betreffende fietspad of ik zie de gierzwaluw al boven het gebied vliegen. Als hij na enkele seconden laag boven de grond vliegt is het gelijk duidelijk: het is een vale gierzwaluw! De zeer vale indruk valt gelijk op, net als het duidelijk masker op de kop. Foto's zijn nog wel nodig om al de kenmerken goed op te krijgen, dus snel wordt de rest van IJsselmonde ingeseind dat er weer een heuse vale gierzwaluw boven het eiland vliegt. Zelf probeer ik ondertussen wat met mijn cameraatje... 


Vale gierzwaluw

Gelukkig blijft de vale gierzwaluw in de polder jagen en duurt het niet lang voordat de eerste betere camera's arriveren. Dan zijn foto's gelukkig snel gemaakt, waarop al de veertje van de vogel te zien zijn. Nu kan het niet meer misgaan en kan ik met zekerheid de vierde nieuwe soort dit jaar op IJsselmonde bijschrijven. Nr. 260! 

Vale gierzwaluw boven de Zuidpolder

maandag 26 oktober 2020

Nu wel succesvolle zangvogeltwitch op Texel: blackpoll warbler!

Afgelopen vrijdag leverde een vangactie in de Zegenpolder enkele schitterende ringmussen op. Hopelijk geven de vangsten op termijn enig inzicht in het gebruik van de maatregelen in de polder en kunnen we deze bedreigde soort een handje helpen. Een klein vogelrondje op zaterdag was nog goed voor een pleisterende casarca in het Waalbos en een overvliegende blauwe kiekendief. Verder is het najaar nog rustig op IJsselmonde. 

Ringmus

Vanochtend zie ik rond half zeven dat gisteren een nieuwe soort voor Nederland is ontdekt op Texel, een zwartkopzanger! De vogel liet zich bij tijd en wijlen goed zien aan toegesnelde vogelaars op de begraafplaats in De Cocksdorp. Na een korte rekensom blijkt de boot van half 10 haalbaar, dus daar besluit ik maar voor te gaan. Afgelopen nacht was het ten slotte geen goed trekweer en met zangvogels op Texel later op de ochtend heb ik nou eenmaal geen goede ervaringen (roodoogvireo en groene fitis)... 

Eenmaal vertrokken van huis blijkt dat de tank van de auto vrijwel leeg is en Texel daarmee onhaalbaar lijkt. Met een snelle tankbeurt is dat probleem verholpen en zou ik rond 9:19 in de Veerhaven van Den Helder aan moeten komen. Dankzij corona zijn files verleden tijd geworden in Nederland, zodat ik het hele eind gelukkig prima door kan rijden. Daarbij komt als ik Alkmaar voorbij ben het verlossende belletje van Herman vd Brand dat de vogel er nog zit. Fijn! Hopelijk gaat het dan nu wel goedkomen als ik op tijd op het eiland kan zijn! 

In Den Helder is het nog even spannend met een wegomleiding, maar de boot haal ik gelukkig ruim. Op de boot tref ik nog enkele vogelaars die in goede hoop zijn en ook alvast voor de piep zijn gaan rijden. Op het moment dat we de boot af mogen volgt het negatieve bericht dat de begraafplaats afgesloten is. Door omwonenden zin klachten ingediend in verband met de groepsgrootte en de coronaregels, waardoor de politie een eind aan het feestje heeft gemaakt. Ai...

Bij aankomst tref ik inderdaad een groepje ietwat verslagen vogelaars bij het hek. Wat nu? Terwijl iedereen zoekt naar de beste tactiek, komt links van ons een brul uit het bos: 'Hij zit hier!'. Als de wiedeweerga rent iedereen die kant op, maar dat gaat door sommige iets té enthousiast waardoor de vogel ervan door gaat. Duidelijk is echter wel dat hij in de buurt is en we dus niet de begraafplaats op hoeven... Na zo'n tien minuten blijkt hij opeens weer op vrijwel dezelfde plek op te duiken. Hij laat  zich nu ook aan mijn kort, maar twee keer schitterend bekijken. Gaaf! Wat een soort! En maar goed dat de begraafplaats dicht was, anders was hier nooit gezocht... 

Plek waar ik 'm de eerste keer zag

De vogel foerageert traag, vliegt af en toe kleine stukjes en is daardoor ook weer snel uit beeld. Even later wordt hij echter toch weer in de naastgelegen tuin teruggevonden, waar hij zich iets langer maar zeker ook nog mooier laat bekijken. Een schitterende waarneming van deze 'blackpoll warbler' (de Engelse naam is toch beter) en voor mij een teken om de plek van de vogel te verlaten. 

Vogelaars langs de weg

Bij de vuurtoren zijn deze ochtend weer enkele vale gierzwaluwen gemeld (tot vijf exemplaren!), dus daar rijd ik nog even heen voordat ik met de boot van 12:00 weer terug wil varen. Op de noordpunt aangekomen zijn drie vogels al snel in beeld, die zich helaas alleen op afstand laten zien. Wanneer ze voor de duinen omlaag duiken is echter wel het vale uiterlijk opvallend. Een mooie bonus op weer een fraaie nieuwe soort, en eindelijk weer een echte succesvolle twitch op Texel! 

Verlaten begraafplaats...

dinsdag 20 oktober 2020

Mooie ringochtend en een fijne grijze wouw

Vanaf half oktober zijn de waterpiepers weer aan het binnen druppelen. Gisterenavond heb ik dus weer een poging gedaan op de slaapplaats langs de Devel om ze te vangen. Met een aantal netten in het riet lukte het met Dave van der Spoel op uiteindelijk zes exemplaren van een ringetje te voorzien. Helaas nog steeds geen teruggekeerde beesten van de afgelopen jaren, maar dat moet niet lang kunnen duren zou je zeggen... Naast de waterpiepers vlogen ook nog twee cetti's zangers in het net, maar verder was het zoals gebruikelijk rustig. Het aantal van zes is desalniettemin een mooi begin voor deze winter! 

Waterpieper
Cetti's zanger

Vanochtend ben ik weer met Dave op pad, ditmaal naar de ringbaan in Meijendel. Zelf ben ik daar alweer enige tijd niet geweest, dus de verwachten zijn hoog gespannen. Ondanks dat het geen geweldig weer is wat is opgegeven, kan er natuurlijk altijd wat leuks in de netten hangen in oktober. In de schemer beginnen we gelijk met het afspelen van lijstgeluiden, wat resulteert in de vangst van enkele kramsvogels, koperwieken, merels en zanglijsters. Altijd leuk! 

Kramsvogel
Koperwiek

Ook de rest van de ochtend is met de inmiddels gearriveerde Jan Vegelin en Rinse van der Vliet uiterst vermakelijk. Vooral goudhanen zijn in de meerderheid, maar ook roodborsten en zwartkoppen zijn nog flink aanwezig. Daarbij vangen we nog een aantal groenlingen, vuurgoudhaantjes, een keep en als leukste soorten een tweetal bladkoningen en mijn eerste Siberische tjiftjaf. Een fraai grijs beestje, met de opvallend perzikkleurige wangen. Een geslaagde ochtend! 

Bladkoning

Siberische tjiftjaf

Groenling

Voor de totalen zie hier

Tijdens de laatste rondjes komt het bericht dat bij het Oostvoornse meer een grijze wouw is gemeld. In het begin van de middag blijkt deze nog ter plaatse, waardoor we de netten iets versneld afbreken. Ondanks dat grijze wouwen de laatste jaren sterk toenemen in Nederland, wil het in Zuid-Holland helemaal niet vlotten. Het is al wel het 5e geval voor de provincie, maar slechts één exemplaar daarvan was hooguit 3 kwartier twitchbaar (Bleskensgraaf in 2009). Voor bijna iedereen is het dan ook een nieuwe in de provincie, dus als de netten dicht zijn spoedden Dave, Rinse en ik ons naar deze fraaie vogel.

Bij aankomst is de vogel net weer gevlogen uit een struikje waar hij drie kwartier gezeten heeft, ai. Het is nogal onoverzichtelijk vanuit het gebied (Groene strand) waar de vogel zit, dus we lopen weer richting de rand om de vogel daar hopelijk weer terug te zien. Dat lukt gelukkig verrassend snel en de vogel laat zich mooi zien in de topjes van meidoorns, maar is ook actief aan het jagen en rondvliegen. Een erg fraaie soort en weer een mooie nieuwe voor de Zuid-Hollandlijst! 


Grijze wouw

zaterdag 17 oktober 2020

Eindelijk oeverpiepers op Sophia!

Vanochtend vaar ik met Hans Bossenbroek richting de Sophiapolder, om de maandelijkse wintertelling weer uit te voeren. Het is heerlijk rustig weer en als we bij de noordpunt zijn afgezet gaan we langzaam het eiland rond. De noordpunt ziet er altijd spannend uit en het blijft jammer dat je hier niet gewoon even naartoe kan gaan. Een ideale plek voor een zeldzaamheid, maar vanochtend komen we niet verder dan wat kepen, koperwieken, holenduiven en heggenmussen. 

Noordpunt van de Sophiapolder

Op het slik tellen we alvast de eenden omdat het water nu nog aardig hoog staat. Op het eiland zijn bijna 1200 wintertalingen aanwezig, maar ook honderden wintertalingen, krakeenden en smienten, alsmede tientallen pijlstaarten. We kunnen nota bene ook nog een nieuwe eendensoort voor het eiland noteren, omdat we en mannetje mandarijneend zien rusten... 

Mandarijneend

Naast de eenden zitten op de slikplaten nog enkele honderden kokmeeuwen, bijna 300 bergeenden, grauwe ganzen en 150 kieviten. Het is al met al rustig en meer dan twee geelpootmeeuwen kunnen we niet tussen de vele vogels vinden. 

Op de dijk vliegt echter na een tijdje een drietal piepers roepend voor ons op, waarna ze weer voor ons op de dijk gaan foerageren. Ze laten zich, ondanks het felle tegenlicht, vrij goed bekijken en het blijken zowaar drie oeverpiepers te zijn. Erg leuk! In de Crezéepolder overwintert jaarlijks min. 1 oeverpieper op de dijk, welke ook dit jaar alweer aanwezig is, maar opvallend genoeg was het nooit gelukt om er eentje op de Sophiapolder te vinden Nu hebben we dus wel een groepje van drie wat daarmee een nieuwe soort is voor het eiland! De soort lijkt daarmee toch echt wel wat algemener zover landinwaarts dan we vroeger dachten. 


Oeverpieper

Beter dan de oeverpiepers wordt het niet en met ruim 3300 getelde vogels varen we even later weer terug. In de hoop op een geode soort lopen we nog over het braakliggende terrein langs de Ambachtsezoom, maar meer dan veldleeuweriken, witgatjes, rietgorzen en watersnippen komen we daar niet tegen. Maar je weet het natuurlijk nooit! 

woensdag 14 oktober 2020

Wel zaadeters, geen uilen in de netten

De afgelopen dagen vul ik de nodige uurtjes tussendoor met vogelen rondom Ambacht. Op braakliggende terreinen in de Volgerlanden is nog een mooie groep ringmussen aanwezig en leuk is ook een grote lijster die ik tref midden in Ambacht. Geen alledaagse soort! Gisteren was het helemaal ongekend om buiten te lopen, want er vlogen werkelijk duizenden koperwieken over. Ik liep in Polder Sandelingen en het was soms ongekend, met grote groepen en lange slierten van deze lijstersoort. Nooit eerder zag ik er zoveel langstrekken, wat leiden tot tienduizenden getelde exemplaren op diverse telposten en zelfs ruim 250.000 exemplaren langs de kust. Naast de vele koperwieken zag en hoorde ik ook nog twee appelvinken en twee kruisbekken overvliegen, altijd leuk! In de bosschages was nog een late kleine karekiet aanwezig, net als de nodige tjiftjaffen. 

Vandaag ben ik vrij en besluit ik vanochtend weer eens naar de Zegenpolder te gaan om vogels te ringen. In de wintervoedselveldjes zijn de laatste weken vele zaadeters aanwezig, met name putter, groenling en vink. Ook nu zijn inderdaad weer volop vogels aanwezig en uiteindelijk belanden er zo'n 20 exemplaren in de netten. Met name putters, maar ook enkele groenlingen, vinken, koolmezen en een roodborst. Ringmussen vang ik helaas niet, maar wie weet de komende tijd! 

Groenling

Putter

Ook vanavond ben ik weer in de Zegenpolder, nu in de hoop om uilen te vangen. Het is redelijk windstil, dus de kans is aanwezig. Na enkele uren de netten in de polder te hebben gehad, vang ik deze avond helaas geen uilen. Wel zie ik nog een ransuil en vliegen er waarschijnlijk ook twee kerkuilen rond. Een veldleeuwerik belandt nog wel in de netten en bij een net wat ik plaatste voor watersnippen, kan ik alleen een waterral uit het net halen. Gelukkig geen hele lege netten dus deze avond! 
Veldleeuwerik

Waterral

zaterdag 10 oktober 2020

Spannend vogelen met een buidelmees!

Net als gisteren zet ik deze ochtend weer in om zelf wat leuks te vinden rondom Ambacht. Van het trektellen zie ik de laatste tijd een beetje af, omdat je tijdens normaal vogelen ook wel veel overvliegende soorten oppikt. Daarbij heb je dan natuurlijk ook nog de kans om wat leuks ter plaatste te vinden. Vanochtend richt ik mijn pijlen op het Waalbos, maar onderweg word ik langs de Achterambachtseweg alweer opgeschrikt door een luid roepende bladkoning. Waarschijnlijk de vogel die hier al sinds 25 september zit. Toch leuk! 

Vervolgens maak ik nog een rondje over de begraafplaats, waarna ik de A16 oversteek en het rondje maak op het terrein bij het dierenpensioen. De bosjes zijn hier tamelijk leeg, maar als ik even stil sta word ik opgeschrikt door de ijle roep van een buidelmees. Totaal hoor ik de vogel 2x duidelijk roepen, maar krijg hem helaas niet in de kijker. Waarschijnlijk vliegt hij achter de bomen langs waar ik naast sta, maar desalniettemin wel een leuke verrassing op deze ochtend! 

Putters

In de plasjes staat het water weer laag en liggen vooral volop eenden, met name veel wintertalingen en slobeenden (zeker zo'n 80 exemplaren). Ook is weer een kleine zilverreiger aan het vissen en is een pijlstaart nog een leuke verschijning voor hier. In de ruigtes die verder in het Waalbos te vinden zijn is verder helaas niet veel te beleven. Tijdens het rondstruinen vliegt nog wel een barmsijs luid roepend over, maar daar blijft het bij. 

Kleine zilverreiger

Rustig gaat het rondje dus weer terug richting Ambacht, waar ik het terrein bij de Ambachtsezoom nog uitpluis. De eerste waterpieper van het jaar laat zich daar leuk bekijken en er vliegt nog een bokje vlak voor me op. Altijd leuk! In de ruigtes zitten wat rietgorzen en ook hangt nog een late gele kwikstaart rond in het gebied. Het blijkt op een 'normale' te gaan en niet één van de oostelijke soorten. Je weet het natuurlijk nooit in oktober... 


Waterpieper

vrijdag 9 oktober 2020

Kleine barm en blako in Ambacht

Na gisteren de roze spreeuw als nieuwe voor IJsselmonde te hebben bijgeschreven, maak ik deze ochtend weer een rondje door Ambacht. De hoop is om zelf weer 's een nieuwe voor mijn IJsselmondelijst te vinden, want na de morinelplevieren in 2018 is dat niet meer gelukt... Eén van de bladkoningen van Ambacht laat zich vanochtend weer leuk horen en zien en in wat parkjes zie ik ook nog wat zwartkoppen en tjiftjaffen. Aan de rand het van dorp, langs de Zuidwende, word ik verrast door een luidroepende kleine barmsijs. Geen hele lastige soort, maar het laatste geval op IJsselmonde was toch alweer 2,5 jaar geleden (voorjaar 2018). Dus toch wel een leuke vondst op deze ochtend. 

Kleine barmsijs

In Polder Sandelingen fiets ik hierna nog een rondje, maar 'gesmak' van een bruine boszanger of andere zeldzame verrassingen tref ik helaas niet. Wel hoor ik nog enkele cetti's zangers en vliegen de eerste kolganzen van het jaar over. Geen echte krenten deze ochtend, maar met een kleine barmsijs en 'blako' heb je in Ambacht natuurlijk geen klagen... 

donderdag 8 oktober 2020

Roze spreeuw in Barendrecht!

Gisteren werd ik op een bruiloft ruw verstoord, toen in Barendrecht een heuse roze spreeuw werd gemeld. De vogel was in een tuin in gezien op een struik met druiven tussen de spreeuwen, maar was alweer verdwenen richting de slaapplaats voor de eerste vogelaars arriveerden. Een goede soort op IJsselmonde (pas de 2e na een vogel uit 2003) en dit najaar is al niet slecht. Zo zag ik eergisteren weer een bladkoning in Ambacht, die overigens ook al even rondhing. Het is de 3e vogel al dit najaar in het dorp. Een rondje over een braakliggend terrein leverde toen overigens nog een tapuit, witgatjes en weer wat zoute vegetatie op, zoals klein schorrenkruid en zeeweegbree.

Klein schorrenkruid

Vanochtend sta ik echter met het eerste licht in Barendrecht bij de tuin, in de hoop dat de roze spreeuw weer terugkomt om in de druiven te foerageren. Iets over acht komende duizenden spreeuwen uit de Hoeksche Waard overzetten. De meesten vliegen ver door richting Rotterdam, maar hier en daar 'vallen' groepjes naar beneden de wijk in. Ook in de druiven komen gelijk zo'n 20-30 spreeuwen, maar met Laurens van der Wind moet ik vaststellen dat de roze spreeuw er niet bij zit, helaas... We blijven echter posten, want nu en dan verdwijnt de groep weer en lijken ook weer nieuwe vogels erbij te komen. 
Spreeuwen in dé tuin

Omdat het werk eigenlijk ook nog wacht besluit ik ervandoor te gaan. Nog even een rondje door de wijk om elders nog groepen spreeuwen te vinden levert eigenlijk niks op. De kans is vanavond wellicht groter, voordat de groepen weer naar de slaapplaats gaan, denken we. Echter, als ik net de afrit van Ambacht oprijd krijg ik een belletje dat Jo Polak, waar de vogel in de tuin zat, de vogel weer ziet. Gelijk draai ik de snelweg weer op en iets sneller dan de terugweg ging rijd ik weer richting Carnisselande. Eenmaal aangekomen zie ik de vogel gelijk zitten. Super!! Het is een fijne nieuwe soort voor mijn IJsselmondelijst, pas de 3e dit jaar na grauwe fitis en kleinste jager. 

Roze spreeuw - 1kj
Niet veel later arriveert ook Laurens weer en samen genieten we van de soort uit Zuidoost-Europa die zich te goed doet aan de druiven, maar zich soms ook wat afzijdig van de andere spreeuwen lijkt te houden. Het betreft een jonge vogel, waarvan in het najaar wel vaker vogels in Nederland opduiken. Deze vliegen compleet de verkeerde kant op, want het reguliere overwinteringsgebied ligt in India. 

vrijdag 2 oktober 2020

Goudlijster in Ouddorp

Vanochtend zit ik thuis te werken, als ik rond 10 uur opgeschrikt wordt door een piepje: een goudlijster in Ouddorp! Het duurt uiteraard niet lang voordat ik in de auto zit, want deze zeldzame lijster was pas één keer eerder in Nederland twitchbaar. In 2003. Daarnaast is het een schitterende vogel die uit het verre Siberië komt. De afgelopen dagen doken in het Verenigd Koninkrijk ook al meerdere exemplaren op, dus het lag enigszins in de lijn van verwachting dat het hier ook weer kon. 

Vol spanning begint de rit van een uurtje richting Goeree-Overflakkee, maar onderweg is duidelijk dat de vogel zich vaker laat zien. Dat is een goed teken, want het kunnen ontzettend stiekeme vogels zijn die zich lastig laten bekijken. Rond kwart voor elf ben ik op de locatie, waar de vogel zojuist weer is gezien. Het patroon is ondertussen ook al duidelijk geworden, wat de vogel foerageert in een tuin waaruit hij regelmatig (zonder aanleiding) een rondje vliegt. Het advies lijkt dus om de tuin in de gaten te houden. 

Ik sta nog geen paar minuten op de plek als we een groot beest (eerste indruk is houtsnip) uit de tuin zien opvliegen. De vogel vliegt voor ons langs naar links en laat dan opeens zijn ondervleugels, met een schitterend zwart-wit patroon zien. Dat is 'm! Vreugde alom! Na een rondje landt de vogel inderdaad weer in dezelfde hoek in de tuin. 

De goudlijster kwam meestal rechts achter het huisje vandaan

Het publiek groeit langzaam aan en uiteindelijk zie ik 'm tot 13u, als ik moet vertrekken, zeker vijf keer langs vliegen. Wat een fantastische vogel! Het gaat meestal maar om enkele seconden, maar uiteindelijk heb ik 'm ook nog even kort in de kijker. Wanneer de tientallen vogelaars in afwachting van de lijster staan te wachten en hij vliegt plotsklaps weer langs, gaat er telkens een gejuich op in de menigte. Schitterend! Op de grond is de vogel overigens niet te vinden. 

Om 14u kan ik vervolgens bij een afspraak zijn, waarna ik nog even de Zegenpolder. Dat blijkt ook niet onaardig met wat bruine kiekendieven, bokjes, veel graspiepers, twee pijlstaart, een kemphaan en slechtvalk. De goudlijster is natuurlijk de soort van de dag, wat een fijne nieuwe soort!