zaterdag 30 november 2013

Werken voor een swinhoes..

Zaterdag 23 november werd er op de ringbaan De Glinte, nabij het Ketelbos in Flevoland, een heuse swinhoes boszanger gevangen en van een ringetje voorzien. Na een paar dagen werd dit bekend, en gisteren werd de vogel zowaar in het 'veld' teruggevonden. Het is pas de derde voor Nederland, waaronder een vangst en een vogel die gezien was door een zeer selectief gezelschap op Terschelling in 1996. Voor vrijwel iedereen is de soort dus nieuw, en als Laurens vd Padt, Herman vd Brand, Dave vd Spoel en ik rond een uur of half negen aankomen, is dat aan de drukte goed te zien...

Overal door het bos lopen vogelaars, maar het zoeken valt niet mee. Zeker omdat een groot gedeelte van het gebied, waar de vogel gisteren was gezien, niet toegankelijk is. Om kwart voor elf staan we wat te praten, als tientallen meters verder op het pad, vogelaars beginnen te sprinten. Dan zit er maar één ding op: erachteraan. We merken dat de vogel is gezien op het ontoegankelijke terrein, maar vanaf de dijk. Om op die dijk te komen moet óf omgelopen worden, óf via een hekje over een sloot worden geklommen. Dit laatste is het snelste, maar sommige mensen gaan maar dwars door de sloot...

Publiek
Bij aankomst is de vogel inmiddels alweer uit beeld en in de dichte struiken wordt hij hier ook niet meer teruggevonden. Als een olievlek verspreiden de twitchers zich weer door het bos, maar wanneer iedereen weer alert wordt bij het passeren van en mezengroepje, is het een vermakelijk gezicht om te zien hoe snel de groep dan opeens weer aangroeit.

Om een uur of half twaalf houden wij het eigenlijk voor gezien en besluiten een bezoekje te gaan brengen aan de sperweruil is Zwolle, om 'm nu eens in het daglicht te zien. We zouden Jan de Jong bij het station afzetten, maar die moet eerst z'n fiets nog uit de andere kant van het bos vandaan halen. Als we daar staan te wachten, zien we opeens een libel jagen langs de bosrand! Het blijkt zowaar een paardenbijter te zijn, de laatste waarneming ooit van deze soort in Nederland, gaaf!

Paardenbijter
Als we net Jan z'n fiets aan het inladen zijn wordt de swinhoes boszanger weer gemeld, als een malle dus weer naar de andere ingang van het bos gegaan. Hekje over, slootje over, en weer aansluiten bij de groep. Al snel is duidelijk dat de vogel wederom door een selectief gezelschap is gezien, maar dat nu wel duidelijk is in welke hoek de vogel nu rondhangt, aangezien er ook volop mezen aanwezig zijn. Vanaf nu speelt de vogel echter een goed kat-en-muis-spel met de vogelaars. Telkens wordt de vogel kort gezien, en als de hele groep erheen is gedraafd is de vogel weer verdwenen.

Weinig mensen hebben de vogel dan ook nog maar gezien, maar rond twee uur komt het toch voor iedereen goed. De vogel is een paar keer horen roepen, en als de aangedenderde groep in stilte zwijgt doet hij dat nog een keer. Niet veel later laat de vogel zich ook voor iedereen mooi zien en zijn alle kenmerken in enkele tientallen seconden goed te zien, eindelijk! Na voor ons zo'n 6 uur door het bos lopen is het klaar en we besluiten maar gelijk deze plek te verlaten richting de sperweruil.

Daar aangekomen is het een gigantische drukte van fotografen. De vogel is dan uiteraard ook in beeld en laat zich schitterend bekijken. Ook leuk om de vogel vliegend te zien.




Sperweruil
Door de gigantsche drukte besluiten we na een klein half uur het wel weer voor gezien te houden, plunderen de lokale McDonalds en zijn rond een uur of zes weer terug in Ambacht met een mooie sperweruil en een natuurlijk veel leukere swinhoes boszanger, waar je tenminste nog wat voor moest doen..


Publiek..

maandag 25 november 2013

Sperweruil!!

Gisterenavond laat werd in Zwolle een sperweruil doorgegeven op paal langs het spoor. Al snel werd al duidelijk dat dit om dezelfde vogel ging die al enkele dagen eerder door een machinist op nagenoeg dezelfde locatie was gezien. Een aantal vogelaars zag de vogel gisterenavond in het licht van talrijke lantarenpalen, en vanochtend vroeg werd de vogel alweer gemeld. Deze wederom erg goede soort zou ik pas uit school kunnen bezoeken, en dat zou in het donker zijn. De hoop was dus gevestigd dat bekent zou zijn waar de vogel de nacht zou gaan doorbrengen.

Als het nog licht is rond een uur of vijf stap ik in bij Laurens vd Wind en zijn vader en Laurens vd Padt, op weg naar de sperweruil. Onderweg wordt de vogel nog steeds gemeld, en als we bij aankomst bij de laatste locatie uit de auto een groepje omhoog kijkende vogelaars zien staan, weten we dat het wel snor zit. Snel wordt de auto geparkeerd, en even later is de uil binnen. De vogel zit in het topje van een boompje, langs een drukke openbare weg en langs het spoor. Ondanks de nodige treinen die passeren en de vele auto's die onder 'm doorrijden, geeft de vogel geen kik. Hij kijkt rond en poets zo nu en dan zijn veren. Dankzij een lantarenpaal die er zowat onderstaat hebben we nog een redelijk zicht op de uil, en valt de waarneming helemaal niet tegen!


Sperwerwuil
 Als na een uur de vogel nog steeds in het topje zit, houden we het voor gezien en besluiten naar de nabij gelegd McDonald te gaan. Op de terugweg naar huis komen we onder het boompje door, en deze is nu leeg... Al met al een schitterend waarneming van de sperweruil, en deze kan er ook nog wel bij dit jaar..
Plek Sperweruil

zaterdag 23 november 2013

Aflezingen in R'dam met Duitse geelpoot!

De afgelopen weken telkens kleine rondjes gemaakt in Rotterdam voor geringde meeuwen, maar voor vandaag stond er een hele dag ringen aflezen op het programma. Met Laurens vd Padt dus maar met goede moed en behoorlijk wat kruimels vertrokken richting Rotterdam. Bij het zien van wat kokmeeuwen in Ridderkerk, waren de eerste geringde al snel afgelezen, een Zweed en een Litouwer!

De eerste plek in Rotterdam was bij Keizerswaard, wat meestal toch wel één van de betere plekken is voor kokmeeuwen. Er zaten er nu ook een hele hoop, en we konden twee vogels uit Denemarken, een Belg, een Nederland en eentje met een zwarte kleurring uit Litouwen aflezen, dat ging dus lekker!
Kokmeeuw in vrijwel geheel zomerkleed
Onderweg naar het Eiland van Brienenoord lezen we nog een Nederlandse zilvermeeuw af, en op de pier zitten ook weer flink wat meeuwen. Een tweede winter pontische meeuw springt eruit, en qua ringen is het niet denderd, één Nederlandse zilvermeeuw lezen we helemaal af, vier half of helemaal niet. Een oeverloper hier is overigens ook nog wel leuk in deze tijd van het jaar.

Pontische meeuw
Een stukje verder bij de Persoonshaven scoren we de eerste geelpootmeeuw van vandaag, Verder zien we hier nog twee Finse kokmeeuwen en een drietal Nederlandse zilvermeeuwen. Verder zien we in de Kop van Zuid een opvallende kleine geelpootmeeuw, die al enige tijd rondhangt, en we lezen nog een Nederlandse zilver af.
Geelpootmeeuw
Alle hoop is nu gevestigd op de Afrikaanderbuurt, en dat blijkt terecht. We zien hier namelijk uiteindelijk een ongeringde pontische meeuw, vier Nederlandse zilvers, een Nederlandse kleine mantel en vier geelpootmeeuwen waaronder eentje met een Duitse ring. Deze Y[HJ78] was daarnaast ook nog eens dit jaar gezien in o.a. Leeuwarend en bij Camperduin, en leuke aflezing dus!

Pontische meeuw


Duitse geelpootmeeuw

1ste winter geelpootmeeuwen
Nederlandse zilvermeeuw
De overige plekken in Rotterdam-Zuid die we hierna aandoen leveren niet veel extra spectaculaire aflezingen op. Een Zweedse, Finse, Duitse kokmeeuw en als leukste eentje met een kleurring (W[HC]) die in Amsterdam was geringd, en enkel daar nog was gezien.

Al met al vandaag weer een flinke stapel aflezingen, met als leukste natuurlijk die Duitse geelpoot! 

vrijdag 15 november 2013

Vruchtloze telling en een meeuwen uit het hoge noorden!

Vandaag heb ik vrij dus ik besluit maar gewoon weer eens te beginnen op de Gorzen. Een uurtje tellen leverde vrijwel geen trek op, maar een grote barmsijs die kort ter plaatse zat en een groep van 6 wilde zwanen waren toch een paar leuke soorten. Aangezien er verder weinig te beleven is besluit ik maar richting Rotterdam te gaan voor wat meeuwen.

Onderweg kom ik langs de Nieuwe-Maas nog een belgische kokmeeuw tegen, die ik helaas niet helemaal aflees, en ook een stormmeeuw op een paal krijgt van mij wat aandacht, een mooie vogel!

Stormmeeuw
Op het eiland van Brienenoord is het hierna gelijk raak met geringde meeuwen. Op de dam zie ik vijf geringde zilvers, drie met metalen ring (en dus niet af te lezen), B[BP] en eentje uit Noorwegen, N[J4951]. Verder zit er ook nog een geringde kleine mantel uit Duitsland, Y[HV017], leuk!

Scandinavische zilvermeeuw
In de Kop van Zuid zie ik hierna nog een pontische meeuw, wat in Nederland geringde zilvers, een Duitse kokmeeuw en een russische zilvermeeuw! Deze laatste was bijzonder tam, en blijkt geringd in het Kandalakshkiy Nature Reserve op 2304 km van Rotterdam!


Pontische meeuw


Russische zilvermeeuw
Een bezoekje hierna aan de Afrikaanderbuurt levert wederom deze Russische zilvermeeuw op, en nog enkele in Nederland geringde zilvers en een ongeringde geelpootmeeuw. Elders in R'dam zie ik hierna nog een Zweedse en Litouwse kokmeeuwen, en een Nederlandse knobbelzwaan. Al met al toch nog weer aardig wat ringen, en vooral een aantal heel erg leuke!
Geelpootmeeuw



woensdag 13 november 2013

Ponten en pech

Na maandagmiddag op de meeuwenslaapplaats 2 geelpootmeeuwen en 4 pontische meeuwen (waaronder twee geringde uit Polen) gezien te hebben, vanmiddag maar even flink gevoerd langs de Noord. Dit voeren leverde flink wat meeuwen op, waaronder ook twee pontische meeuwen. Helaas wel beide ongeringd.



Pontische meeuwen
Hiernaast veel kok- en stormmeeuwen waaronder veel uitwisselingen was. Ondanks dat maar één geringde kokmeeuw afgelezen (uit België), en een geringde stormmeeuw kreeg ik helaas niet helemaal rond. Een geringde kleine mantel uit Utrecht was daarnaast ook nog wel het noemen waard.

Kleine mantelmeeuw
Tijdens het aflezen kreeg ik te horen dat er vanavond een excursie zou zijn naar een ruigpootuil, ergens in het oosten des lands. De soort was gisteren ergens daar in een bos roepend gehoord en dus was het vanavond een ultieme kans om deze soort op de lijst te krijgen. Na wat geregel werden Laurens vd Wind, Laurens vd Padt en ik bij de bushalte opgehaald door Herman vd Brand, en na André Strootman opgepikt te hebben, konden we doorstomen richting de bewuste plek. We kwamen echter niet verder dan Nieuwekerk aan de IJssel toen de versnellingsbak van de auto opeens dienst weigerde. Snel van de snelweg af, en bij een tankstation bleek dat we niet verder konden.

(Foto: Herman vd Brand)
Na een telefoontje werden we opgehaald door de vader van Laurens vd Wind, en zo eindigde een twitch naar een ruigpootuil al behoorlijk snel...

zaterdag 9 november 2013

't Is niet altijd feest

Gisteren leek de wind voor vandaag aardig in de NW-hoek te komen, maar als Herman vd Brand, Laurens vd Padt, Rick Schonewille en ik aankomen bij de Maasmond, blijkt dat tegen te vallen. Zichtbare trek over zee is er in de uren dat wij er zitten. Leuk zijn nog wat mooie jan-van-genten, drieteenmeeuwen en een groepje van vijf paarse strandlopers.

We besluiten de teling dus maar te stoppen en gaan een kijkje nemen bij de izabeltapuit die gisteren nog steeds ter plaatse was op de Stuifdijk. We kunnen de vogel echter niet vinden dus wellicht vond hij het vannacht welletjes en is weer verder gevlogen, helaas. Een rondje over de vuurtorenvlakte levert op twee houstnippen en een nat pak ook niet veel op, dus we besluiten de Maasvlakte maar te verlaten na een bezoekje aan de arendbuizerd. Onderweg komen we nog een fraaie sneeuwgors tegen, maar de arendbuizerd zit ver en laat zich slecht zien, dus het duurt niet lang voordat we weer in Ambacht zijn.

Sneeuwgors
Thuis aangekomen besluiten Laurens en ik maar weer een flinke ronde te maken over het oostelijke gedeelte van IJsselmonde. Waalbos en Sandelingen leveren wat roodborsttapuiten, een waterpieper en groene specht als leukste soorten op, en langs de Oude-Maas komen daar nog wat matkoppen, een brilduiker en cetti's zanger bij.

Vandaag is het dus ook niet erg spetterend, maar de afgelopen weken zijn we natuurlijk ook wel behoorlijk verwend...

zaterdag 2 november 2013

Een dag met twee kanten

Vandaag stond een hele dag struinen op IJsselmonde op het programma. Om half acht begonnen Laurens vd Padt en Laurens vd Wind en ik dus, zoals het hoort, met flink baggeren in de Crezéepolder. Al het maïs was eraf dus genoeg ruimte om ons te vermaken. Het struikje in het midden van de polder zat bij aankomst bomvol met vogels, ca. 75 ringmussen, bizar veel voor hier, en verder veel vinken, groenlingen, rietgorzen en een keep. Een beetje de doelsoort voor hier was nu toch wel geelgors, maar deze ontbrak.
 
De eerste akker waar we overliepen leverde nog veel meer vinken, groenlingen, veldleeuweriken, waterpiepers, watersnippen en rietgorzen op, dus vogels zat! Echter waren de ca. 2000 grauwe, kol- en canadese ganzen die polder hebben ontdekt erg hinderlijk qua decibels... Er waren gelukkig ook plekken waar geen ganzen zaten, en daar zaten nog tientallen watersnippen en veldleeuweriken, verder was het rustig. Toen we ons begonnen af te vragen of de ree die eerder dit jaar in de polder rondliep de oogstactiviteiten had overleefd, zagen we 'm opeens staan, ja dus!

Crezéepolder
Naast watersnippen wisten we ook nog een bokje op te stoten, en toen we gezamelijk achter het diertje aanliepen, kwam er opeens een roepende gors overvliegen, geelgors! De vogel landde nabij het struikje, maar ondanks wat zoeken lukte het ons niet de vogel terug te vinden. Tijdens het zoeken kregen we echter wel door dat bij Westkapelle een provencaalse grasmus was gevonden! Als de wiedeweerga dus de polder verlaten, en even later zaten we bij de vader van Laurens vd Wind in de auto, onderweg naar weer een lifer dit najaar.

Bij aankomst bleek dat het wachten was totdat de vogel even uit het helm vloog en in een vliertje ging zitten. Dat gebeurde ook redelijk snel, maar er was weinig aan te zien. Later kwam hij wat meer omhoog in het vliertje en liet zich toen beter bekeken, wat een gaaf beestje! Ondertussen kwam bij ons ook het bericht door dat een vale gierzwaluw rondhing bij de sluizen van Neeltje Jans. Aangezien betere waarnemingen van de grasmus uitbleven besloten we deze maar te gaan doen, aangezien we 'm wel wat beter wilde zien dan vorige week.
'Drukte' bij de provencaalse grasmus
Vanuit de verte zien we de vogel al boven de dam vliegen, en eenmaal op de sluizen liet de vogel zich schitterend bekijken, en kwam soms vreselijk laag over ons heen, super! Aangezien we doorkregen dat de provencaalse grasmus zich nu wat beter liet zien, besloten we maar weer terug te gaan, ook om de aldaar aanwezige woestijntapuit nog even binnen te koppen. Onderweg kregen we echter door de de provencaalse grasmus inmiddels een uur uit beeld was, dus gingen we maar gelijk door naar de tapuit. Deze was snel in beeld in liet zich fraai bekijken, wat een mooie vogel!
Woestijntapuit
Inmiddels bereikte ons echter ook het nieuws dat op in Rotterdam, op IJsselmonde!, een gierzwaluw spec. rondvloog. Met de nodige stres gingen we de terugtocht in en onderweg werd het duidelijk dat het inderdaad een vale gierzwaluw betrof, die dus boven de stad rondvloog.. Toen we iets over vier eindelijk ter plaatse waren, was de vogel al enige tijd uit beeld. Tussen de flats waar de vogel steeds terugkwam, was het uitzicht nihil, dus besloten we met z'n drieën maar even vanaf de dijk langs de A16 te proberen, een plek met meer overzicht.
Uitzicht vanaf de dijk
Tot het donker dat we hier stonden, verscheen geen gierzwaluw boven de stad, helaas..helaas..helaas.. Een grote pieper die ter plaatse was op de dijk vormde wel een aardige troostprijs. Dit beest was overigens ook zo gek om op stukken gras tussen de rijbanen van de A16 rond te lopen..
Kopje van grote pieper boven de vangrail

Habitat van grote pieper..
Al met al was het vandaag eigenlijk een super geslaagde dag, alleen erg jammer dat dé klapper van het jaar op IJsselmonde het af laat weten...