woensdag 30 september 2020

Spannend middagje op de Maasvlakte

Gisteren leverde een rondje door het Waalbos weer de eerste overvliegende veldleeuweriken en koperwieken over. Verrassend was ook een groepje van vier beflijsters die mooi langs kwamen vliegen, pas mijn 2e najaarswaarneming van deze soort op IJsselmonde! In het Waalbos blunderde ik vervolgens zowaar weer tegen een bladkoning aan en waren nog twee paapjes ter plaatse. Al met al is het leuk vogelen op IJsselmonde de laatste tijd en zelfs uit huis. Gisterenmiddag leverde het thuiswerken achter m'n bureau nog een blauwe kiekendief en alweer de 3e zeearend op. Niet gek! 

Bosjes in het Waalbos waar de 'blako' zat

Langs de kust is het uiteraard nog beter, en zo ben ik vanmiddag nog even met Ferry van der Lans op de Maasvlakte. Gisteren was hier een waarschijnlijke Siberische braamsluiper gevonden, dus voor de Zuid-Hollandlijst is het de moeite om weer eens de Maasvlakte op te zoeken. Van het exemplaar was namelijk een poepje verzameld, zodat het met het onmisbare DNA (om zeker te zijn van deze zeldzame soort) in ieder geval goed zit. Als ik aankom op de Maasvlakte 2 heeft Ferry de vogel al gevonden en laat hij zich leuk bekijken. In tegenstelling tot de meeste vogels zit dit exemplaar niet in de duindoorns, maar hij wil graag naar de luzernestrook aan de andere kant van de weg. Even flink wat hoogte maken om over de vrachtwagens te komen en dan zit hij weer op z'n stekje langs het spoor. Tijd voor ons om nog even naar de Vuurtorenvlakte te rijden.

In een kruidenstrook op de vlakte treffen we gelijk een grasmus en twee bladkoningen. Spannend vogelen! De bosjes blijken verder geen zeldzameheden te bevatten, maar met nog een velduil op de vlakte en de nodige gekraagde roodstaarten is het zeker niet saai om rond te lopen. Een boompieper (helaas een normale) valt nog in, maar verder dan dat komen we niet. We besluiten dan ook nog even naar het oude deel van de Maasvlakte te rijden.

Vuurtorenvlakte
Voordat we daar aankomen komt een beflijster over de auto zetten, maar in de bosjes treffen we weinig spektakel helaas. Roodborsten, heggenmussen en tjiftjaffen zien we wel, o.a. langs de Antarcticaweg en bij de Lyondell parkeerplaats. Ook de bosjes langs de Missouriweg moeten nog gecheckt worden, wat gelijk een spannend beest oplevert in de eerste de beste bosjes op het dijkje. Het is een 'acro' die zeer traag door de bosjes schuifelt en dan ook regelmatig onzichtbaar is. We zien 'm vrijwel de hele tijd aan de achterkant van het bosje en hij komt nauwelijks helemaal vrij. Langzaam aan wordt echter wel duidelijk dat het om een struikrietzanger gaat, vanwege de grijsbruine bovendelen, wittige onderdelen en Ferry ziet ook de kort handpenprojectie. Helaas moet ik vertrekken, waarna Ferry de vogel ook nog wat beter ziet. Plaatjes zitten er voor ons niet in, dus aanvaarding achten we kansloos. Helaas! Iedereen is van het voorjaar ten slotte al overspoelt met struikrietzangers, waardoor er ook weinig (geen) animo was voor deze vogel... Desalniettemin een vermakelijk middagje op de Maasvlakte. 

Missouriweg, Maasvlakte

zaterdag 26 september 2020

Paar leuke soorten op en langs de mavla

De hele week was de weersvoorspelling voor zaterdag ideaal voor zeetrek, met een harde noordwestenwind. In de loop van de week is de voorspelling echter bijgedraaid en uiteindelijk gaven ze voor vandaag alleen 's ochtends zo'n 2 uurtjes noordwestenwind op, maar een stuk zachter (max. 5 bft). Daarbij zou het ten noorden van de Maasvlakte helemaal niet waaien, waardoor de omstandigheden verre van ideaal meer waren. Desondanks weinig zin om naar Westkapelle te rijden vanwege de afstand en gezien het feit dat er ook wel heel veel regen in de voorspelling zat. Als het licht word zit ik dus met o.a. Herman vd Brand en Pieter Doorn vanaf Maasvlakte 2 over zee te kijken, achter een gefabriceerd windscherm. 

Pittige buitjes op zee

Zoals gevreesd is het rustig boven zee, maar om kwart voor 8 komt toch een leuke soort langs: een vaalt stormvogeltjes komt schitterend door de branding. Super! Een uiterst fraaie soort en typische zeevogel, dus de telling is wat dat betreft geslaagd. We zitten uiteindelijk nog tot 10 uur wat slechts 1 kleine jager oplevert en nog twee grauwe pijlstormvogels die op grote afstand naar noord keilen. Verder zijn het wat jan-van-genten, roodkeelduikers, zwarte zee-eenden en vooral veel grote sterns die voorkomen. Maar dankzij het 'vaaltje' toch een leuke telling! 

Zeetrektellen

Rond 10u houden we het voor gezien want de wind draait plotseling naar noordoost en op de Vuurtorenvlakte is een kleine vliegenvanger gevonden. Die willen we wel even zien natuurlijk en dat blijkt zowaar een eitje. In de bekende bosjes op de vlakte zit de vogel hard te roepen en hij laat zich regelmatig ook helemaal vrij zien. Schitterend! Het is pas mijn 3e kleine vlieg en het was ook alweer even geleden er één gezien te hebben. Leuk! 

Op de Stuifdijk zou een grauwe klauwier moeten zitten, dus die zoek ik ook nog even op. Eerst kijk ik daar finaal overheen, want het blijkt een tam beest te zijn. Daarom laat hij zich, eenmaal in beeld, wel schitterend bekijken. Hij vangt een groot insect op een paar meter van ons die hij vervolgens in de struiken op gaat peuzelen. Een fijne soort op deze manier en een mooie afsluiting van een ochtendje op de Maasvlakte! 



Grauwe klauwier - 1kj

donderdag 24 september 2020

Een blakootje in Ambacht!

Dit najaar heb ik een beetje mijn zinnen gezet om eens een goede soort in het Waalbos te vinden, dus voordat ik aan het werk ga vanochtend fiets ik nog even die kant op. Het water staat helaas weer hoog in de plasjes, dus steltlopers zitten er niet. Wel zitten er zoals gebruikelijk weer veel eenden, waaronder ook twee zomertalingen. In deze tijd van het jaar wordt er soms snel overheen gekeken, maar ze knallen er op één of andere manier toch altijd goed uit! 

Zomertaling

In de ruigte struin ik nog op een paar plekken, maar veel zit er helaas niet. Vele paaltjes kijk ik af, maar helaas geen klauwier te bekennen. Uiteindelijk zie ik nog wel een groepje met roodborsttapuiten en paapjes, toch nog wat! 

Op de terugweg hoor ik in Ambacht bij de Hoge Kade nog een groepje mezen, dus plichtsgetrouw toch nog even in de remmen. Van een afstandje speel ik voor het eerst dit najaar weer de roep van een bladkoning af, maar echt serieus check ik de groep eigenlijk niet. De arbeid wacht. Net op het moment dat ik wegfiets meen ik echter toch een 'blako' te horen, dus ik fiets toch nog even terug. En ja hoor, inderdaad zit er een bladkoning in het groepje welke zich goed laat horen en ook heel leuk laat zien. Mooi op tijd en alweer de 8ste ooit in Ambacht, waarvan de 7e na 2018. De laatste jaren gaan ze dus lekker... 

Locatie bladkoning

Voor het werk moet ik op de Utrechtse Heuvelrug zijn, maar op de terugweg kan ik bij Bunnik nog even snel twee plantensoorten twitchen. In de Kromme Rijn staat namelijk rivierfonteindkruid en vallisneria, een plant die onder het water groeit. Beide soorten zijn gauw gevonden, maar of dit jaar nog de 1200 gaat lukken is de vraag... Vooral omdat het qua vogels nu toch weer veel leuker is geworden. 

Rivierfonteinkruid

woensdag 23 september 2020

Ochtendje Maasvlakte en lederschildpad!

Om de overuren van de zomer enigszins op te maken, heb ik voorlopig elke week een dag vrij. Vandaag is dat voor het eerst, dus ik besluit maar weer 's naar de Maasvlakte te gaan. Ik begin met vogelen op het oude deel, waar ik enkele complexjes check rond het Distripark. Meer dan wat zwartkoppen, heggenmussen, witgatten en roodborsttapuiten levert het niet op, alhoewel een langsjakkerende smellekn altijd leuk is natuurlijk. Vervolgens struin ik door de strook bij de Antarcticaweg, waar een kleine barmsijs zich heel fraai laat bekijken. Over het Yangtzekanaal vliegt een kuifaalscholver langs en ik stoot opeens een spannend beest op in de begroeiing. Hij duikt gelijk weer een struikje in, maar als de vogel daar weer uitvliegt verdwijnt hij hard en ver tussen de industrie uit beeld. Ai, helaas... Formaatje van een kleine karekiet, maar het beest leek lichter, we zullen het nooit weten... 

Bosjes langs de Antarcticaweg, links het Yangtzekanaal, rechts industrie...

Langs de buitenrand van Maasvlakte 2 loop ik vervolgens nog kilometers door de duindoornrand, wat nog een boompieper, tapuit en roodborsttapuit oplevert. Geen krentje daar, maar het is wel de moeite want de laatste jaren lijken hier wel de beste soorten op te duiken. Om half 2 zet ik koers richting de Vuurtorenvlakte om daar nog wat te vogelen, maar dan word ik gebeld dat de lederschildpad weer op de Oosterschelde is gezien. Dit bizarre dier was daar gisteren ontdekt, maar helemaal lekker kwam het toen niet uit. Nu zet ik gelijk koers richting Wemeldingen, want het is nogal een reptiel. Lederschildpadden komen eigenlijk overal voor waar geen land is, maar komen op een paar plekken in de tropen aan land op eieren te leggen. Ze zijn ruim 2 meter lang, dus werkelijk enorme schepsels. Nu zo'n beest in Nederland rondzwemt mag ik die niet missen natuurlijk.

Om 15u kom ik aan, maar het beest is dan al een uur uit beeld en het gaat ook gelijk drie kwartier plenzen. Als we om kwart voor vier de auto weer uitkruipen duurt het niet lang voordat ik op grote afstand opeens een gek ding uit het water zie steken, dat moet 'm zijn! Naast zijn kop laat hij af en toe ook de bovenkant van de schild zien, maar na een half minuutje is het beest weer onder. Na zo'n 10 minuten pikken we hem weer op, een paar honderd meter naar het oosten. Het beest zwemt flink door. Na weer een kwartiertje is dat weer het geval, zodat we besluiten ook maar naar het oosten op te schuiven.

Oosterschelde bij Kattendijke

Net ten westen van Wemeldinge zie ik het dier dan opeens vlak onder de kant. Schitterend en wat een enorm gevaarte! Ook vanaf hier laat hij zich weer enkele keren zien, maar zwemt wel weer verder van de kant af. Leuk dat het gelukt is! 


Kop (boven) en schild van de Lederschildplad

dinsdag 22 september 2020

Zoute plantjes en een oeverpieper

Vanochtend sta ik weer eens in m'n eentje in de Crezéepolder voor een telling. De afgelopen dagen heb ik ook nog verwoed gezocht in Ambacht naar een goede soort, maar het zit nog niet mee. Gisteren steeg het water op de Sophiapolder té snel om een flinke groep bonte strandlopers en bontbekplevieren te checken, helaas... Achteraf is het heerlijk speculeren wat er allemaal wel niet tussen heeft gezeten. Op het eiland zag ik verder nog een zomertaling en de gebruikelijke pontische en geelpootmeeuwen. Op een braakliggend terrein in Ambacht zag ik verder nog een drietal boompiepers en was een aantal 'zoute soorten' heel opvallend. In een strook vond ik gerande schijnspurrie, melkkruid en roodachtige zeekraal. Allemaal nieuwe soorten voor IJsselmonde die ongetwijfeld met de grond hier zijn aangevoerd. 

Gerande schijnspurrie

Roodachtig zeekraal
Nabij een plasje op het braakliggend terrein zitten ook nog eens meerdere copulerende houtpantserjuffers. De vrouwtjes leggen de eitjes in smalle wilgjes, wat schitterend te zien is. 


Houtpantserjuffers

Deze ochtend sta ik dus voor het werk nog even in de polder, maar met de noordoostenwind zit de weinige trek die er is flink hoog. Enkele graspiepers en kwikstaarten kan ik noteren, verder zijn de aantallen bedroevend laag. Een purpereiger komt daarentegen nog wel fraai langs, net als een drietal lepelaars. Een tweetal goudplevieren vliegt daarentegen richting het noorden. De leukste soort van de telling is uiteindelijk een drietal bokjes. Alle exemplaren zie ik los vliegen en eigenlijk vliegen ze alle kanten op. Ondanks wat gebruikelijk is voor deze soort, dat ze weer snel invallen, vliegen dezen allemaal hoog en hard door. Mooi op tijd en het drietal zorgt ook voor een dagrecord van deze soort! 

Als ik wegfiets bij de telpost wordt ik opgeschrikt door de roep van een oever- of waterpieper. Nog net zie ik een pieper invallen langs de Noord, maar daar kan ik 'm helaas niet meer terugvinden. Gezien de tijd van het jaar is waterpieper uitgesloten, die zijn hier pas over twee weken op z'n vroegst en oeverpieper trekt altijd een stuk eerder door. Leuk dus, maar geen beste waarneming! 

Voor de totalen zie hier

zaterdag 19 september 2020

Weer een week zonder 'krenten'...

Deze zaterdagochtend staan we weer op de telpost in de Crezéepolder, maar zoals vaker in september is het niet veel. Geen 'krenten' en ook geen 'pap'. De afgelopen dagen leidde vogelen in en rondom Ambacht helaas ook niet tot een zeldzame krent op IJsselmonde. Op veel plekken zitten momenteel weer cetti's zangers te zingen, in Ambacht hangt de zwartkopmeeuw weer rond en bij Rijsoord kwam ik een bekende kokmeeuw tegen. Het betrof de Kroaat W-SBA6 die ik al meerdere jaren in juli/augustus rondom Ambacht heb gezien. Overwinteren doet hij kennelijk elders, maar toch leuk 'm zo weer aan te treffen!

Kroatische kokmeeuw W-SBA6

In de Zegenpolder zag ik van de week nog akkerdoornzaad, een stevige zeldzame plant die daar spontaan is opgekomen. Verder zat daar nog een enkele tapuit en kom ik overal weer ijsvogels tegen. Na enkele redelijke zachte winters zijn de aantallen weer stevig gestegen, zodat je ze op veel plekken tegenkomt. En dat is geen straf! 

IJsvogel

Ook doken weer wat bonte strandlopers en bontbekplevieren op in de Crezéepolder. Vanochtend blijken dat uiteindelijk misschien wel de leukste soorten van de ochtend. Een klein groepje houdt zich op in de polder, maar tijdens de telling komen daar nog wat bontbekken bij. Verder zien we nog enkele bruine kiekendieven, torenvalken, lepelaars en een grote gele kwikstaart overtrekken. 

Bonte strandlopers en bontbekplevier

Voor de totalen zie hier

zaterdag 12 september 2020

Succesvol ochtendje in Zuid-Limburg!

 Afgelopen dagen heb ik nog werk in Zeeland gecombineerd met wat plantjes, dat leverde klein slikgras, groot zeegras, stinkende ganzenvoet, schijnkraagroos, behaarde struweelroos en meekrap. De plantenlijst groeide zo weer gestaag verder naar de 1200. Gisteren leverde een rondje in Ambacht nog een fraaie jonge wespendief op en op een braakliggend terrein zaten nog wat boompiepers en vloog de eerste grote gele kwikstaart van het najaar weer over. Ook erg leuk was een geringde slobeend uit Portugal.

Groot zeegras
Stinkende ganzenvoet

Aangezien in Zuid-Limburg al eventjes tijgerblauwtjes worden gezien bij Sint-Geertruid, en ik deze eerder deze zomer mistte door een regenachtige dag, wil ik vandaag nog maar eens een poging wagen. Zeker ook omdat het goed te combineren valt met nog wat zeldzaamheden. Omdat ik niet de hele dag de tijd heb, rijden Richard van Vugt, Erik-Jan Visser en ik rond vijven al richting het zuiden. De eerste stop van de dag is de Kunderberg, bij Voerendaal, voor enkele zeldzame planten. De belangrijkste soorten die we hier zien zijn Duitse gentiaan, aarddistel, wilde peer en breed fakkelgras. Een goed begin van de dag en een prachtige plek om in Limburg te beginnen! 

Kunderberg

Aarddistel

Duitse gentiaan

Voor nieuwe plantensoorten zou ik me de hele dag nog wel in Limburg kunnen vermaken, maar vandaag liggen de rest van de doel op ander terrein. De eerst volgende doelsoort is de roodbuikwaterspreeuw, waarvan dit jaar maar liefst drie paartjes hebben gebroed in Limburg. In Nederland heb ik alleen meerdere keren de Scandinavische ondersoort gezien, die onregelmatig in Nederland overwinteren. Een 'roodbuik' zag ik daarentegen nooit, dus het zou mooi zijn als daar verandering in komt. Bij Valkenburg worden ze nu regelmatig gezien, maar per ongeluk rijd ik net de plek voorbij. We komen echter wel direct bij een bruggetje over de Geul uit, dus we proberen het maar hier. Vanaf het bruggetje zien we het exemplaar vervolgens gelijk zitten op de stenen in het riviertje. Schitterend! Na zo'n half minuutje vliegt hij onder de brug door en verdwijnt hij het hoekje om. Dat ging makkelijk! Wel net te snel voor een plaatje... 
De Geul
Hierna zetten we koers richting het hamsterreservaat in Sibbe. Dit akkerreservaat is altijd goed voor zaadeters, zoals grauwe gors, maar ook muizen (en dus roofvogels) profiteren daarvan. Nu hangt al even een grijze wouw rond, die we natuurlijk niet links kunnen laten liggen. Vanaf het westen kunnen we niks vinden boven het gebied, maar vanaf de oostkant ontdekken we 'm plotseling rustend boven in een eik. Hij laat zich daar schitterend bekijken! Een fraai beest en het was toch ook alweer even geleden dat ik deze prachtige soort zag. Leuk! 

Grijze wouw
We rijden hierna door richting Sint-Geertruid, maar de tijgerblauwtjes blijken nog niet actief. Daarom lopen we nog even wat door het Savelsbos, wat verder niks geks oplevert, en zijn rond half elf weer bij Sint-Geertruid. Nu blijken de blauwtjes wel te vliegen! De eerste die we zien is een fraai klaverblauwtje, maar vervolgens treffen we ook enkele tijgerblauwtjes. Een mooie soort en prettig dat het nu wel lukt! 


Tijgerblauwtje

Sint-Geertruid

Als kers op de taart komt nog een schitterende rode wouw overgevlogen, waarna we weer richting het westen gaan. Een stop onderweg bij Nederweert levert helaas geen zwarte ooievaar op, maar de ochtend in het Limburgse is al met al zeer succesvol verlopen! 

woensdag 9 september 2020

Visarenden en plantjes bij Oostvoorne

Vanochtend moet ik voor werk op Voorne-Putten zijn, dus dat besluit ik maar eens te combineren met een bezoek aan de Westplaat. Deze plek is naast zangvogels ook goed voor steltlopers, maar bij aankomst staat het water al flink hoog. Veel meer dan enkele rosse grutto's, zilverplevieren en vooral veel wulpen en scholeksters kom ik dan ook niet. Boven de inlaag vliegt echter nog wel een fraaie kleine jager en op de palen zitten zowaar twee visarenden. Elk najaar blijkt dit toch een goede plek voor deze soort, blijven gave beesten! 

Visarend

In de bosjes zitten vooral veel zwartkoppen, heggenmussen, tjiftjaffen en nog enkele braamsluipers. Betere soorten vind ik helaas niet, maar het bezoek was de moeite waard! Nabij de Westplaat bezoek ik hierna nog even enkele plekken voor planten. Binnen korte tijd kan ik zo bonte paardenstaart, moerasgamander en weegbreefonteinkruid op de plantenlijst bijschrijven. Mooie soorten die laat in de zomer nog mooi te zien zijn! 

Bonte paardenstaart

Moerasgamander

Op de terugweg bezoek ik nog even de Zegenpolder. Deze polder ligt er schitterend bij voor steltlopers, maar die zitten er helaas niet. Langs de randen en in de ruigten tref ik nog wel enkele paapjes en tapuiten, waarvan het nu dé tijd is dat ze doortrekken in de regio! 

Tapuit

Paapje

zaterdag 5 september 2020

Draaihals na een rustige telling

 Vanochtend sta ik weer eens in de Crezéepolder voor een trektelling, samen met Laurens van der Padt, Matthieu Plaisier en Richard van Vugt. In september is het altijd hopen op de krentjes en vandaag is dat niet anders. Aantallen vliegen er nauwelijks, alleen tientallen boeren-, huis- en oeverzwaluwen komen langs. Verder vliegen nog wat slobeenden over, enkele bruine kiekendief, een kleine zilverreiger en de eerste graspieper weer. Kortom, een hele rustige telling zonder een krentje helaas.

Voor de totalen zie hier.  

Als we het paadje af fietsen richting de dijk, vliegt vlakbij de dijk plotseling een vogel uit het gras. Het is gelijk duidelijk: draaihals! Op 2 september was die hier ook al gezien, maar sindsdien waren er geen meldingen meer. Geheel tegen de verwachting blijkt het exemplaar dus nog aanwezig, en laat zich even later vanaf de dijk ook leuk bekijken. Weliswaar op afstand, maar hij is mooi door scoop te zien terwijl hij op het pad aan het foerageren is. Altijd een leuke soort en mijn 19e alweer op IJsselmonde. Ze vervelen nooit! 


Draaihals

vrijdag 4 september 2020

Paapje en cetti's zanger op de baan

Na een drukke tijd heb ik vanochtend weer eens tijd om naar het ringstation in Meijendel te gaan. De afgelopen weken zijn op het ringstation erg leuke soorten gevangen, zoals waterrietzanger, grote karekiet, struikrietzanger en noordse nachtegaal. Helaas heb ik daar niks van meegekregen, maar wellicht dat er vandaag nog iets komt?! De verwachtingen zijn alleen niet hoog gespannen, want de zuidwestenwind voorspelt niet veel goeds.

Dat blijkt te kloppen, want met Rinse van der Vliet heb ik uiteindelijk een hele rustige dag. We zien veel lege netten en totaal vangen we 45 vogels. Om weer in te komen is het overigens heerlijk en we vermaken ons opperbest. Zeker als de eerste vogel een paapje blijkt te zijn! Altijd een lastige soort om te vangen en op de ringbaan was het me nog nooit gelukt. In 2018 heb ik wel meerdere paapjes in de Zegenpolder geringd, dus een nieuwe voor de handlijst is het niet.


Paapje

Tevens vangen we vandaag nog een cetti's zanger. Deze soort is dit jaar gigantisch toegenomen in het duin, want twee jaar geleden was het nog een zeldzaamheid in de netten. Nu niet meer, maar het blijft nog wel een leuke soort om te vangen. En dan natuurlijk altijd even de staartpennen tellen, aangezien cetti's zanger de enige zangvogel is met 10 in plaats van 12 pennen. 



Cetti's zanger
Voor de totale vangst zie hier

woensdag 2 september 2020

Rustig najaarsvogelen op rond Ambacht

 Afgelopen drie dagen weer heerlijk wat gevogeld op IJsselmonde. Een trektelling op maandagmorgen in de Crezéepolder was rustig. Voor mijn komst was een vermoedelijke koereiger langs de telpost gevlogen, waarna het hoogtepunt van de telling een jagende visarend was. Het beest kwam vanuit het zuiden en vertrok, nadat hij een vis gevangen had, ook weer die kant op. Op foto's bleek de vogel geringd te zijn en kon deze zelfs worden afgelezen! Het betrof B-S2, een broedvogel van de Sliedrechtse Biesbosch dit jaar die in Engeland uit het ei is gekropen. Erg leuk om nu zeker vast te kunnen stellen dat de broedvogels van de Biesbosch af en toe in de Crezéepolder een visje komen halen! 

Visarend                                                ©Rutger Plaisier

's Avonds was het de verwachting dat de purperreigers zouden gaan vliegen, want net als zondag was er een noordelijke wind. Aangezien zondag de wind té hard was, was het aantal vertrekkende purperreigers niet bijzonder hoog. Voor vanavond waren de verwachtingen daarom hoog gespannen, en niet onterecht. Uiteindelijk vlogen 251 purperreigers richting het zuiden, waarvan ook weer een aantal groepen schitterend over kwam. Ook grote zilverreigers deden een aardige duit in het zakje, met maar liefst 20 exemplaren. Fraai! Vele boerenzwaluwen bleven in de polder om te overnachten. 

Boerenzwaluwen

Voor de tellingen zie hier

Gisteren heb ik nog wat veldjes in Ambacht afgestruind, wat als leukste soort een boompieper opleverde. Vanochtend fiets ik in alle vroegte nog even naar het Waalbos, wat er overigens schitterend bijligt. In de bakken staat het water laag, waardoor mooie slikplaten zijn komen bloot te liggen. In de hoop op een porseleinhoen kijk ik de rietkraagjes af, maar verder dan een tweetal waterrallen kom ik helaas niet. 

Waterral

Op het slik staan verder nog flink wat kieviten, enkele oeverlopers en witgatjes en loopt nog een kleine plevier. In september is dat altijd alweer een schaarse doortrekker. Leuk! Ook zijn nog wat lepelaars present en loopt een kleine zilverreiger rond die er alweer weken zit. 

Kleine plevier - 1kj

Vanavond heb ik nog een blik geworpen op de Sophiapolder, waar tussen de meeuwen opeens een erg donkere kleine mantelmeeuw opdook. Hij bleek helaas ongeringd, maar het was een goede kandidaat voor een Baltische mantelmeeuw, de ondersoort uit het hoge noorden die normaal oostelijk van Nederland doortrekt. Verder was het met een boomvalk, havik, pontische en geelpootmeeuwen en kemphanen zoals gebruikelijk op het eiland. 

Mogelijke Baltische mantelmeeuw (links)