maandag 28 maart 2016

Nog een keer de Amwita

Afgelopen zaterdag konden we omdat we weggestuurd werden door de politie niet heel lang van de eerste Amerikaanse wintertaling voor IJsselmonde genieten, dus na het eten fiets ik nog even richting de Sophiapolder. Laurens van de Wind en Herman vd Brand hebben 'm al in beeld, dus dat moet wel goed komen. Bij aankomst blijkt dat inderdaad zo te zijn, maar de vogel is alleen te zien vanaf een ouwe hijskraan. Vanaf daar heb ik met Laurens van der Padt inderdaad prachtig uitzicht over de polder en hebben we ook mooi de Amwita in beeld en kunnen we 'm alsnog van alle kanten bekijken. Fraai hoor, zo in Ambacht!!
Amerikaanse wintertaling
Sophiapolder en de Rietbaan
'Uitkijktoren'

zaterdag 26 maart 2016

Lang verwacht en toch gekomen!!

Gisteren was ik ook alweer in Ambacht, maar meer dan een rondje Crezéepolder werd 't niet. Dat leverde nog wel wat fraaie kepen op in zomerkleed, flink wat waterpiepers die deels doorgeruid waren, aardige aantallen watersnippen met zowaar nog een stuk of vijf bokjes en ook de eerste kleine en bontbekplevieren weer. Voor vandaag geven ze weer schitterend weer op, maar ik besluit pas rond een uurtje of negen op de fiets te stappen. Samen met Jacob Molenaar fiets ik een rondje door de Zwijndrechtse Waard, waarbij we beginnen in Polder Sandelingen.

Het waait flink, dus het vogelen valt niet altijd mee. Leuk is wel de eerste blauwborst die we hier treffen in het riet, zingen doet het beestje nog niet want vermoedelijk is die ook nog maar net gearriveerd uit Afrika. In Waalbos horen we even later overigens nog wel een blauwborst zingen en wat roodborsttapuiten zorgen nog voor wat vermaak. Opvallend zijn overigens ook de aantallen koperwieken, zanglijsters en roodborsten overal, die nu ook gewoon weer doortrekken maar veel onopvallender dan dat in het najaar gebeurt.

Op de Waal bij Heerjansdam treffen we tot onze verbazing nog de roodhalsfuut die toch alweer 2 weken niet meer was gemeld. De vogel is inmiddels aardig doorgeruid en is dus een flink stuk fraaier geworden!
Roodhalsfuut
We vogelen hierna nog verder langs de Oude-Maas, maar verder dan wat matkoppen, een dodaars, 2 haviken en de vele zingende tjiftjaffen die met het mooie weer zijn gaan zingen komen we niet. Aangezien het pontje naar de Sophiapolder weer vaart, zijn we rond 12:15 bij het pontje waarna we op de noordpunt worden afgezet. Vanaf hier is het eiland mooi te overzien, en zo treffen we enkele kleine plevieren, een bonte strandlopers, twee overvliegende zwartkopmeeuwen, zo'n 25 tureluurs, een kleine 40 kluten en maar liefst 750 grutto's. Daartussen zitten overigens ook nog de nodige geringde exemplaren, maar door de harde wind valt het niet mee wat af te lezen. Zeker niet als ik even later gebeld wordt dat Niels Godijn een Amerikaanse wintertaling heeft gevonden aan de andere kant van het eiland!
Kleine plevier
Kluten
Als de wiedeweerga moeten we dus maar omgaan lopen, om dan hopelijk eindelijk deze langverwachte soort voor het eiland te gaan zien. 'Amwita's' duiken namelijk meestal zo rond maart/april op in flinke groepen wintertalingen, en hier op de Sophiapolder hadden we die gezien de vele wintertalingen wel een keer verwacht. Die keer is dus vandaag!

Het blijkt echter nog niet zo makkelijk, want voordat we er eenmaal zijn is de groep weer opgevlogen en een slootje in, en vliegt een gedeelte ook weer weg. Na wat heen-en-weer geloop vliegt uiteindelijk alles we richting het midden van het eiland, dus moeten wij ook maar weer terug, met nog steeds die eend niet op zak. Uiteindelijk vinden we 'm even later terug vanaf net een stukje waar je niet mag komen... De politie komt dan natuurlijk net weer langs varen zodat we nog bijna op de bon geslingerd worden. De vogel hebben we dan gelukkig wel op tijd weer in beeld, zodat we met een gerust hart weer terug kunnen lopen. De Amwita staat dus wel eindelijk op de lijst!!
Amerikaanse wintertaling
Aangezien in de Brabantse Biesbosch een groepje buidelmezen was gevonden met daartussen ook mogelijk een vogel van de ondersoort uit het kaspische gebied, rijden we met Laurens van der Padt en Laurens van de Wind nog richting de Biesbosch. Op de plek aangekomen blijkt het zowaar nog flink druk te zijn, maar ook de buidelmezen zijn gelukkig gelijk in beeld. Zo vaak zie je deze fraaie soort immers niet!
Publiek

(Kaspische) buidelmees 
Een tweetal zeearenden dat nog over komt flappen zorgt verder voor nog wat afleiding, net als een groepje van 4 pontische meeuwen waarvan we een exemplaar met een Poolse ring net niet helemaal kunnen aflezen helaas...

Weer op IJsselmonde doen we nog een poging met enkele twitchers om de Amerikaanse wintertaling vanaf de dijk te vinden, maar verder dan een fraaie zwarte roodstaart komen we niet. Al met al natuurlijk een fijne dag zo met eindelijk die Amwita op de Sophia!
Zwarte roodstaart

zaterdag 19 maart 2016

IJsselmonde: van grienden tot stad

Vandaag heb ik gewoon weer eens zin om een rondje op IJsselmonde te maken en vooral met het oog op een kleine bonte specht. De planning is om langs de Oude-Maas te beginnen, voor wellicht een leuke eend, en dan nog via Rotterdam terug, in de hoop op nog wat doortrekkende kokmeeuwen. Ik begin echter in Polder Sandelingen, waar wat waterrallen roepen en ook nog een bokje voor me opvliegt.

Op de Oude-Maas zitten in tegenstelling tot de rest van de winter wel zowaar wat eenden. Groepjes kuif- en krakeenden en ook nog 3 brilduikers, maar een goede soort zit er helaas niet in. Uit de grienden roept hier en daar nog wel een waterral en ook hoor ik de eerste cetti's zanger weer van het jaar.

Bij de waterzuivering van Barendrecht zie ik dat er net zoals altijd flink wat kokmeeuwen zitten, dus besluit ik maar gewoon eens te voeren. Het blijkt zowaar wel te werken, maar geringde beesten zitten er helaas niet bij. Wel is het aardig om te zien hoe bijna alle kokmeeuwen alweer volledig zijn door geruid naar zomerkleed. Doen ze toch altijd weer snel!
Kokmeeuwen
In de bouwdok bij de Jan Gerritsenpolder drijft de buffelkopeend nog in een groepje kuifeenden, verder is het ook rustig.
Buffelkopeend
In de polders van Rhoon is het ook rustig, maar bij een boerderijtje kom ik wel opeens wat afwijkende ringmussen tegen. In een groepje normale zitten min. 2 exemplaren met erg donkere onderzijden. Ze deden me denken aan exemplaren die werden beschreven in een Dutch Birding waarbij de oorzaak van de afwijking vermoedelijk kwam door extreme sleet van de veren. Het is echter wel een bijzonder fenomeen, en veel is er niet over bekent.
Ringmus
Hierna ga ik maar snel door richting het Klein Profijt waar de laatste tijd weer een kleine bonte specht werd gehoord. Vermoedelijk zitten er wel meer op IJsselmonde, maar het zijn lastige beesten om te vinden. In 't Klein Profijt zijn ze echter, ondanks dat je niet het gebied in kan, vanaf de randen met wat geluk wel te horen. Vanochtend hoor ik echter vooral eerst heel veel grote bonte spechten, wat groene spechten en dan ook opeens het gekekker van een kleine bonte! Om de vijf minuten roept hij een keertje vanuit de griend, dus ik krijg 'm niet in de kijker. De soort is echter wel weer binnen voor de IJsselmonde-jaarlijst en ook een appelvink die roepend langs vliegt is altijd leuk.
Klein profijt
Langs de Oude-Maas heb ik nu verder weinig meer te zoeken, dus ik besluit de rust van de grienden te verlaten en richting de drukke stad te gaan voor kokmeeuwen. Vanochtend was er al behoorlijk wat kokmeeuwen trek, dus wellicht zijn wel wat kokjes ingevallen in de stad. Uiteindelijk blijkt het na een rondje door de stad tegen te vallen met kokmeeuwen, vooral heel veel zijn er verdwenen. Ik lees er uiteindelijk nog 3 af, waarvan 2 nieuwe voor de winter. Verder zijn kleine mantelmeeuwen wel weer in grote getale in de stad met daartussen wel de nodige geringde beesten. Vooral veel vogels uit de Nederlandse havens, maar ook nog zilvermeeuwen uit Duitsland en Denemarken.



Nederlandse kleine mantelmeeuwen
Qua kokmeeuwen viel het dus tegen in de stad, maar dat er wel het nodige was ingevallen was ook te zien aan de stormmeeuwen. Normaal gesproken zie je die echt nooit, maar nu waren er aanzienlijk wat aanwezig. Wat een fraaie beestjes zijn dat toch in zomerkleed!
Stormmeeuw

vrijdag 18 maart 2016

Pontenfeest in Barneveld

Vanmiddag ben ik vrij en aangezien ik deze winter slechts één keer op de vuilnisbelt van Barneveld was geweest, moet daar maar weer eens van komen. Bij aankomst val ik gelijk met m'n neus in de boter, want de eerste 3 geringde meeuwen die ik aflees zijn Poolse pontische meeuwen! Een fraaie 4kj (Y-PNED), 3kj (53P2) en een hele brute 2kj (47P6) die zich allemaal fraai laten bekijken. Gaaf hoor!
2kj pontische meeuw R-47P6
4kj pontische meeuw Y-PNED
3kj pontische meeuw R-53P2
Voor de rest is het qua meeuwen niet heel spannend, maar de aantallen pontische meeuwen zijn wel echt hoog. Dat levert fraaie beelden op van deze bijzonder mooie vogels en ook nog een Duitse vogel blijkt aanwezig.


Pontische meeuwen
3kj pontische meeuwen

2kj pontische meeuw
Duitse pontische meeuw G-XDEA
Verder zitten er natuurlijk nog wel wat zilvermeeuwen, waarvan ik exemplaren aflees uit Nederland, Texel, Duitsland, België en een bekende uit Rusland. Ook kokmeeuwen lopen er nog rond uit Litouwen, Tsjechië en Finland. Maar aangezien de meeuwen niet echt heel actief zijn besluit ik zo rond een uurtje of 4 het wel weer voor gezien te houden. De ponten maakten natuurlijk het gebrek aan andere ringetjes ruimschoots goed!
Geelpootmeeuw
Texelse zilvermeeuw G-MAVV

zaterdag 12 maart 2016

Leuke overwinteraars en eindelijk die Amerikaan

In Midden-Nederland zaten nog steeds een aantal leuke soorten en zeker met de op afgelopen zondag herontdekte witwangstern bij Lelystad viel weer een  productief rondje te maken. Als Laurens van der Padt, Laurens van de Wind, Jacob Molenaar, Herman van den Brand en ik rond een uur of half acht uitstappen op de Grote Praambult is het heerlijk weer. Strakblauwe lucht en lekker fris, ideaal! 

De vlakte zit zoals altijd vol met vogels en daar springen nu een tweetal zeearenden op de gebruikelijke grote afstand, wat raven, een paartje nonnetje en een drietal vossen uit. Deze laatste zijn toch altijd wel leuk te zien zo op de vlakte, daar ligt voor hen immers voedsel zat. 
Vos                                                             ©Jacob Molenaar
Bij de Praamweg zoeken we even later tevergeefs naar de overwinterende ruigpootbuizerd, waarna we koers zetten richting de sluizen bij Lelystad. De witwangstern blijkt daar echter tot onze spijt niet rond te hangen dus we gaan maar gewoon door richting Noord-Holland, voor de roodkeelnachtegaal. Onderweg zien wel langs de Houtribdijk nog flinke aantallen toppers en in minder forse groepen grote zaagbekken en nonnetjes. Altijd leuk! Eenmaal in Noord-Holland zien we langs de weg plotseling een ransuil liggen. Iets minder leuk natuurlijk, maar wel mooi om zo'n dier eens van dichtbij te kunnen bekijken. Vooral ook die haartjes aan de veren, waardoor uilen geruisloos vliegen. Geweldig! 
Ransuil
In Hoogwoud is de roodkeelnachtegaal snel in het bewuste perkje gevonden, waar hij op soms nauwelijks een meter wat rondscharrelt in de bosjes. Het blijft toch wel een schitterend beestje! 
Roodkeelnachtegaal
Als we hierna onderweg zijn richting de zwarte ibissen bij Koedijk komt plotseling een DutchBirdAlert binnen: de Amerikaanse tafeleend zwemt weer in het Van Starkenborghkanaal, in Groningen! Al weken zwemt deze Amerikaanse dwaalgast af en toe een dagje in dat kanaal, ter hoogte van Zuidhorn, maar nog geen enkele keer was dat op een zaterdag. Aangezien de vogel een beschadiging heeft aan één van zijn vleugels, wat mogelijk wijst op een herkomst uit gevangenschap, stond er niet zoveel druk op te ketel om doordeweeks een keertje te gaan. We waren nu toch al van plan om nog richting Groningen te gaan, dus het kwam wel erg goed uit dat deze eend, wat in principe toch een nieuwe soort voor Nederland is, weer wordt gezien. 
Van Starkenborghkanaal
We dippen echter voordat we de Afsluitdijk over knallen nog wel de zwarte ibis en een bonte kraai. Beide soorten laten zich helaas niet vinden, dus maar snel richting het barre noorden. Na een omweg door een ongeluk bij Drachten komen we iets later bij het kanaal aan waar de eend inderdaad suf licht te dobberen met wat wilde eenden. De soort is dus in ieder geval binnen en mocht die aanvaard worden door de CDNA, dan staat die in ieder geval op de lijst!

Amerikaanse tafeleend
Hierna zetten we koers richting de overwinterende steppekiekendief in de Onlanden, nabij Groningen. De eerste keer dat een exemplaar van deze soort overwintert, dus die moeten we wel even in de kijker krijgen. Bij aankomst is de vogel net zo'n 20 minuten geleden nog gezien, maar hij jaagt snel en overal door het grote gebied heen, dus het is afwachten waar hij weer opduikt. Na een kwartiertje wordt hij plotseling weer gezien op een kilometer verderop, maar als we daar eenmaal zijn is de vogel in geen velden of wegen te bekennen. Na een half uurtje komt hij toch opeens langs knallen, waarna die alweer na een tiental seconden achter de bomen verdwijnt. De soort is binnen en aangezien er nog meer op het programma staat gaan we weer terug richting het zuiden.

Nabij Drachten gaan we de snelweg nog af om een aldaar overwinterende dwerggors te bekijken. Op het plekje aangekomen blijkt daar een flinke groep rietgorzen rond te hangen, maar al snel vliegt ook de dwerggors voor ons op en gaat fraai in een boom zitten. Een fraai beestje! Je ziet nu zo aan het eind van de winter wel dat het verenkleed door slijtage flink wat doffer wordt en minder uitgesproken is. Dat is ook wel het leuke van het zien van deze overwinteraars, dat je soorten ziet in kleden waarin je ze normaal niet aantreft. Dat maandlijsten is nog wel ergens goed voor...
Dwerggors                                                               ©Jacob Molenaar
Ook bij de witwangstern van Lelystad is dat het geval. Nu zien we de vogel bij aankomst al vanuit de auto vliegen, een fraai beest, maar natuurlijk ook heel anders dan hoe je ze normaal ziet. Dat maakt het juist weer zo leuk. 
Witwangstern                                                    ©Jacob Molenaar
De ruigpootbuizerd van de Praamweg laat het weer afweten, maar door het gebied lopen dan ook volop mensen te wandelen. Niet echt ideaal. We sluiten de dag uiteindelijk af in Gouda, waar we voor de 4de keer deze maand de bladkoning bij kunnen schrijven op de maandlijst. Hij zit nu erg fanatiek te roepen en laat zich ook weer leuk bekijken! 

Al met al weer een aardig dagje na weer eens een flinke route door Nederland te hebben gemaakt. De Amerikaanse tafeleend was dan misschien wel een nieuw soort, al die zeldzame overwinteraars bij elkaar zijn zowat net zo tof natuurlijk. 

vrijdag 11 maart 2016

Nog steeds fijne soortjes op IJsselmonde

Vanmiddag ben ik weer redelijk op tijd thuis, dus eenmaal weer in Ambacht stap ik nog snel in de auto om wat IJsselmondse knallers op de rollen voor de maand maart. De eerste bestemming is de roodhalsfuut in het Waaltje, die ik sowieso na de eerste dag geen één keer meer in de kijker kreeg... Nu ik 'm nodig heb zie ik 'm gelukkig wel gelijk zwemmen vanuit de auto, toch een erg fraai beestje zo op ons IJsselmonde!!
Roodhalsfuut
Hierna tuf ik snel door richting Rhoon waar het vrouwtje witoogeend ook nog steeds rond blijkt te dobberen. Het is wat dat betreft toch wel een weelde deze winter op IJsselmonde, en dan hebben we het niet over enkele long-stayers als glanskop, buffelkopeend, middelste zaagbek, oeverpieper en de pas ontdekte kuifmees.
Witoogeend
Het is nog steeds licht dus ik besluit dit korte rondje maar af sluiten op de Sophiapolder, om ook enkele voorjaarsgangers weer welkom te heten. Het is opkomend tij en vanaf de Veerse Dijk zijn de wintertalingen met het zonnetje in de rug goed te checken. Ideaal! Een Amerikaanse wintertaling zwemt er helaas niet tussen, maar het is wel leuk met ca. 15 pijlstaarten, wat pontische meeuwen en inderdaad ook weer de eerste kluten, bontbekplevieren en kemphaan.