Verzwakte roodkeelduiker op IJsselmonde

Maandagavond leverde een rondje door de Zegenpolder geen gevangen houtsnippen meer op, maar wel een watersnip konden we nog ringen. Ook was nog een schitterende kerkuil aan het jagen in het gebied, altijd leuk! 

Watersnip

Vanochtend mocht ik weer eens naar Limburg voor werk, maar ik was nog maar net in het mooie stukje Nederland aangekomen toen ik bericht kreeg van een roodkeelduiker in het Zuiderpark, in Rotterdam-Zuid. Ai... Dat is nog een nieuwe voor mijn IJsselmondelijst en ook wel een langverwachte inhaler op enkele anderen. Het door Matthieu Plaisier ontdekte beest zag er wat verzwakt uit, dus wegtrekken zal die niet. De vraag was alleen of hij zwak genoeg was om de dierenambulance voor te bellen?

Het werk gaat in Limburg gelukkig wat soepeler dan gedacht en zodoende kan ik rond 11u wegrijden. Het blijkt zo'n 1,5u te zijn en vlak voordat ik aankom blijkt de vogel (na een uur zonder meldingen) gelukkig nog steeds aanwezig. Het is heel even zoeken, maar de vogel blijkt op de kant te liggen net onder een bosrandje. Met de kop in de veren ziet het er zo niet best uit...

Roodkeelduiker

Na een kwartiertje komt er echter opeens leven in en deze typische zeevogel duikt de sloot in en zwemt deze heen-en-weer. Bovendien vliegt hij ook een paar keer en zien we hem ook nog twee keer duiken, overigens zonder dat hij wat vangt. Kortom, de  vogel lijkt nog aardig vitaal, maar op de lange termijn ziet het er natuurlijk niet goed uit voor deze zeevogel, die de afgelopen dagen met storm waarschijnlijk het eiland IJsselmonde is opgewaaid. 

Roodkeelduiker

Uiteindelijk wordt de roodkeelduiker de volgende dag (donderdag) opgehaald door de dierenambulance, maar een dag later legt hij helaas al het lootje. Iets wat overigens vaak het geval is met dit soort binnenlandse waarnemingen, waar iets van onderliggend lijden al aanwezig is waardoor ze zover uit koers raken. Zonde van de vogel, wel een unieke kans om de soort op IJsselmonde te zien. 

Roodkeelduiker

Storm en eindelijk een geringde waterpieper op de foto

Het werd na de twitch van de zanggors een nogal onstuimige week. Woensdag trok de wind stevig aan, maar in de ochtend lukte het me (misschien wel juist door de wind) nog om drie waterpiepers in de luwte af te lezen. Eén van de geringde betrof R/RRW, een exemplaar van vorige winter die ik toen ook al een keer in het veld had afgelezen. In de middag heb ik nog ruim een uur op de Vondelingenplaat over de Nieuwe Maas gekeken. Met windkracht 9 waaide het hard, maar de zuidwestenwind is niet ideaal voor zeevogels. Een drieteenmeeuw of iets anders leuks kwam dan ook niet langs helaas, maar je moet het toch een keertje proberen...

Wulp

Vanochtend waaide het ook nog flink, dus ik moest op de Lindtsedijk in de auto gaan zitten om de waterpiepers af te kunnen lezen. Dat lukte gelukkig weer bij twee exemplaren, ondanks dat de groep aardig kleiner geworden lijkt te zijn. Zowaar lukte het even later ook nog om in Puttershoek een geringde waterpieper af te lezen in een groep van ca. 15 exemplaren. Een bekende van afgelopen winter die ik deze winter al heel regelmatig had gezien bij de Lindtsedijk. Wel nu eindelijk voor het eerst een waterpieper met kleurringen fatsoenlijk kunnen fotograferen, dat lukt niet op die hobbelige akkers... 

Waterpieper R/YGY

Zanggors als grensgeval

Gisterenmiddag werd ik vlak voor het teamoverleg opgeschrikt door de melding van een zanggors op enkele tientallen meters van de Nederlandse grens in Prosperpolder. Net in België dus. Deze Noord-Amerikaanse dwaalgast is slechts één keer eerder in Nederland waargenomen, en was toen weggelegd voor een enkele vogelaar. Een hele goede soort dus, maar net in in ons landje. Afwachtend op verdere berichten wordt er even later druk overlegd over andere zaken en blijkt de vogel vrij honkvast in België. Als het overleg rond vier uur klaar is, wordt de vogel echter opeens in Nederland gemeld. Snel moet besloten worden of dat we nu een poging gaan wagen, en we besluiten het toch maar een kans te geven. In Ambacht pik ik nog snel Laurens van der Wind op, waarna we na een ritje door de Antwerpse haven nog een kwartiertje tot zonsondergang hebben. Het blijkt te kort want de vogel is al enige tijd uit beeld en als het steeds donkerder wordt blijft dat ook zo helaas...

Nederlandse deel van het dorpje, met de heg als belangrijke zangpost

Vandaag echter weer een nieuwe ronde met nieuwe kansen, dus vanochtend stond ik met Arjan Molenaar en vele anderen weer met het eerste licht in het gehuchtje. Uiteraard zoveel mogelijk aan de Nederlandse kant van de grens, want de hoop is natuurlijk dat hij net als gisteren weer in Nederland zal opduiken. De grens wordt weer even helder in het landschap ingetekend (die loopt daar dwars door tuinen, erg onlogisch) en het zoeken begint. Voor de meesten al afwachtend in Nederland, andere dwalen voorzichtig het Belgische in...

Toch wel enigszins tegen mijn verwachting wordt iets over acht de vogel al opgepikt op korte afstand van de Nederlandse grens en hij vliegt daar niet veel later al overheen. Dat ging soepel! Vervolgens laat hij zich met name in Nederland erg mooi zien, al foeragerend en ook luidkeels zingend. Wat een gave soort en een mooie eerste nieuwe voor het jaar! 

Zanggors

Nadat de vogel weer naar België verdwijnt is het voor ons ook weer mooi geweest en keren we weer terug naar het noorden. Het is gelukkig niet veel langer dan een dik uur rijden, dus we zijn mooi op tijd weer terug! Via de groep waterpiepers, waar ik zowaar nog weer twee exemplaren kan aflezen, zit ik even later dan ook weer thuis te werken na een fijne twitch. De dip van gisteren was natuurlijk snel vergeten. 

Vogelaars in Prosperpolder

Bekende soorten tijdens de wintertelling

Gisteren ontdekte ik tot mijn grote verrassing een nieuwe groep waterpiepers op IJsselmonde. Op de slaapplaats zag ik altijd al tientallen waterpiepers uit het noorden aankomen, maar die groep werd nergens ingevoerd op waarneming.nl en ik snapte ook nooit goed waar ze vandaan kwamen. Gisteren vond ik ze echter langs de Langeweg op ongeveer de grootste geploegde akker in de buurt. Als ze achterop het perceel zitten zie je ze gewoon niet, maar ze liepen mooi dichtbij de weg dus het lukte zowaar ook gelijk om twee geringde af te lezen! Erg nuttig dus, zeker omdat ik één van de geringde nooit eerder in het veld zag. Komende tijd verdient deze groep dus weer wat extra aandacht...

Geploegde akker met ca. 70 waterpiepers langs de Langeweg

In de Crezéepolder lukte het ondanks intensief zoeken helaas niet om een geringde waterpieper te vinden in de groep, kennelijk is dat toch te ver van de slaapplaats langs de Devel? Overigens vond ik er wel een oeverpieper in de groep, een leuke verrassing want die kom je toch maar zelden op akkers tegen. Overigens zeer waarschijnlijk wel het exemplaar wat eerder deze winter langs de Noord aanwezig was. Verder leverde een rondje door de Zegenpolder deze week nog een vangst van een houtsnip en bokje op, en zagen we natuurlijk nog de nodige houtsnippen en bokjes en hoorde we zowaar ook eens een kerkuil. 

Houtsnip

Vanochtend stond de wintertelling op de Sophiapolder weer op de planning. Op het eiland tellen we met name weer veel grauwe ganzen, ruim 1100, maar ook wintertalingen, krakeenden en kokmeeuwen zijn natuurlijk weer met honderden exemplaren aanwezig. Naast de grote aantallen vogels zien we ook weer de eerste grutto's, totaal lopen 7 exemplaren op het slik. Op de dijken tellen we nog 51 rietgorzen in de aangeplante rietstrook en foerageren ook nog 28 kneuen. Op de noordpunt vliegen nog 2 houtsnippen op en ik hoor mijn eerste zingende tjiftjaf van het jaar. Altijd leuk! 

Sophiapolder

Weer terug bij het pontje is daar altijd wel een ijsvogel aanwezig, en ook nu zien we een exemplaar zitten die zich zowaar ook eens laat fotograferen, zij het van afstand. 

IJsvogel

Weer aan de wal aangekomen besluit ik het resterende deel van de ochtend te vullen met waterpiepers. Op het braakliggende terrein tref ik even later helaas maar één waterpieper aan die ook nog ongeringd is, dus dat levert niet veel op. Langs de Langeweg laat de groep zich even later alleen op grote afstand zien, dus ook daar valt even niks af te lezen. 

Waterpieper

De waterpiepers blijven boeien

Vorige week zaterdag besloot ik eens in de Hoeksche Waard naar waterpiepers te zoeken, omdat er op het terrein van de voormalige suikerfabriek bij Puttershoek recent enkele exemplaren waren ingevoerd. Dat is recht tegenover Polder de Hooge Nesse, waarvandaan ik ook regelmatig exemplaren de Oude Maas zie oversteken. Het was wat windering maar op het terrein bleek inderdaad een groep van maar liefst 25 exemplaren aanwezig, die zich goed lieten bekijken. Twee keer zag ik zeer kort een geringd exemplaar (waarschijnlijk dezelfde), maar het lukte helaas dus niet om 'm af te lezen... 

Braakliggend terrein bij de suikerfabriek

Afgelopen week kwam er verder niet van om weer naar Puttershoek te gaan, maar ik heb wel weer een vangpoging gedaan op de slaapplaats. Dat leverde helaas geen waterpiepervangst op, maar een mooie jagende blauwe kiekendief boven de Devel en een langsvliegende roerdomp waren ook al erg leuk. Waterpiepers sliepen er overigens wel en flink wat, maar helaas belandde er dus geen in het net. In Polder de Hooge Nesse kon ik gisteren in de groep waterpiepers daar nog wel twee exemplaren aflezen, dus dat was mooi. Overigens beide wel bekende exemplaren die ik al eerder in de groep zag deze winter. Ook qua houtsnippen lukte het nog om deze week meerdere exemplaren te ringen in het Waalbos en in Polder Sandelingen, ook die blijven leuk! 

Graspieper

Vandaag was er dus weer een dagje aangebroken om waterpiepers te zoeken op andere plekken dan de bekende akkers in Polder de Hooge Nesse. Ik besluit voor de aardigheid eens te beginnen bij de slaapplaats, om te zien hoe ze eigenlijk wegvliegen naar de foerageerplekken. Dat ging vrij rustig en meestal vertrokken ze alleen of in kleine groepjes in verschillende richtingen. Een deel vloog ook naar het zuiden, dus ik besluit richting de Hoeksche Waard te gaan. Voor ik op het terrein bij de suikerfabriek aankom word ik verrast door een smelleken die laag over de weg komt jakkeren en op een akker landt. Leuk! Die zie je niet zo vaak in de winter in deze hoek van het land. 

Smelleken

Op het braakliggend terrein is het aanzienlijk rustiger met waterpiepers en totaal zie ik maximaal zo'n 10 exemplaren. De meesten zitten er bovendien maar kort en vertrekken weer snel richting IJsselmonde, een geringde zit er dan ook niet bij. Ik blijf dan ook niet te lang hangen en besluit wat te gaan zoeken in de polders rondom Ridderkerk. In Polder Oud-Reijerwaard kan ik zo nog een waterpieper controleren (helaas ongeringd). In Polder Nieuw-Reijerwaard vind ik helaas helemaal geen waterpiepers, maar in de Crezéepolder kan ik de groep van ruim 20 exemplaren ook weer vinden. Helaas nog geen geringde daartussen, maar wie weet de komende tijd?!

Soms laten waterpiepers zich mooi zien

Tegen het eind van de middag kan ik het niet laten om nog even naar Polder de Hooge Nesse te gaan, waar ik in een uurtje liefst vijf exemplaren kan aflezen. Een erg succesvol bezoekje dus en erg leuk om zo veel waarnemingen van gekleurringde waterpiepers te verzamelen! 

Meestal zijn het stipjes op de akker...