Weer eens een meeuwenrondje in R'dam-Zuid

Een ringactie op de slaapplaats bij de Devel leverde afgelopen week weer de vangst van een waterpieper op, die met kleurringen en al weer kon worden losgelaten. Al ruim 30 gekleurringde exemplaren vliegen rond momenteel, maar het aflezingen blijven nog achter helaas. Hopelijk lukt dat de komende wintermaanden nog! 

Waterpieper R/YRY

Vanochtend ga ik weer eens me Laurens van der Wind een rondje door Rotterdam-Zuid doen om meeuwenringen af te lezen. Afgelopen winter ben ik slechts twee dagen in de stad geweest, terwijl de jaren ervoor de stad veel vaker werd bezocht voor meeuwen. Dat leverde elke winter zo'n 80 verschillende geringde kokmeeuwen op, in tegenstelling tot 37 individuen afgelopen winter. Deze winter is het nog even kijken hoe vaak de stad bezocht gaat worden, maar vandaag was in ieder geval een goed begin! 

We leggen de gebruikelijke route af, welke begint in Ridderkerk. Leuk is daar een nieuwe Poolse kokmeeuw Y-TNPJ die we tegenkomen. Altijd leuk om nieuwe kleurringen te zien! Verder blijken op de meeste plekken wel aardige groepjes kokmeeuwen aanwezig, ondanks dat het nat is en buiten de stad dus ook veel voedsel te vinden is. In zulke natte periodes wil de stad nog weleens 'leeg' zijn omdat de kokmeeuwen dan massaal op wormenjacht gaan. 

Deense kokmeeuw die vroeger kleurring W-JNP droeg, is op afstand te herkennen aan de staart...

Vandaag leek het echter mee te vallen, maar niet overal blijken geringde exemplaren al terug of zijn ze gewoon niet aanwezig. Op de plekken waar de kokmeeuwen zitten zijn ze wel hongerig, wellicht dat de lock-down ook nog invloed heeft op het voedselaanbod van deze beesten? Het aantal geringde meeuwen dat we aflezen blijft uiteindelijk steken op 27. Vanwege de nattigheid schuilen we zeker nog drie kwartier, waardoor we Feijenoord niet goed meer kunnen doen. Verrassend genoeg zien we uiteindelijk wel drie kokmeeuwen die we nooit eerder zagen en kunnen we twee nieuwe helaas niet helemaal aflezen. Nog wat te doen in de rest van de winter dus... 

De grote meeuwen zijn ook niet in grote aantallen aanwezig. Op het Afrikaanderplein komen we enkel Nederlands geringde zilvermeeuwen tegen en op drie verschillende plaatsen treffen we een jonge pontische meeuw. Het blijven schitterende beesten die de meeuwenrondjes toch wel extra leuk maken natuurlijk... 

Pontische meeuw - 1kj

Weer een houtsnip onder het net!

Vanavond ga ik weer eens richting de Zegenpolder in de hoop om houtsnippen te vangen. De laatste keer dat ik er was lukte het verrassend goed, dus wie weet. Het weer is redelijk met een aardig briesje, dus hopelijk gaat het lukken. De afgelopen tijd verder niet heel veel bijzonders gezien en gedaan. Wel was een muizenonderzoek namens Ecoresult in het Groene hart leuk om te doen, zeker omdat we daar veel dwergmuizen en dwergspitsmuizen vingen. Voor mijn werkgever was een telling op de Zandmotor ook niet onaardig, omdat er boven zee veel alken, zeekoeten, jan-van-genten, roodkeelduikers en drieteenmeeuwen vlogen. Altijd leuk een westelijke wind in december! 

Dwergmuis

Dwergspitsmuis

Drieteenstrandloper

Deze avond was het echter weer tijd voor de houtsnippen en de gebruikelijke route leg ik daarvoor af. De eerste houtsnip die ik met Daniël de Jong en Arjan Molenaar tegenkom blijkt gelijk de beste van de avond. Hij laat zich goed benaderen en even later hebben we 'm in de handen. Het blijven schitterende beesten! De overige 7 exemplaren die we deze avond tegenkomen blijken helaas niet te vangen. Jammer, maar toch weer een exemplaar geringd! 

Houtsnip

Verder is een holenduif me net te slim af en zien we ook nog verscheidene kramsvogels, veldleeuwerik en graspiepers. Het blijft  toch leuk dat een nachtelijke ronde door de polder een totaal verschillend beeld met overdag laat zien. Uiteindelijk belandt ook nog een graspieper onder het net. 

Graspieper

Alternatieve Sinterklaas Big Day, zonder krent

Net als de afgelopen jaren staat voor vandaag weer een zogenaamde Sinterklaas Big Day op de planning. Voor de verandering is echter besloten om dit jaar de inzet anders te maken: wie vindt de beste soort op het eiland? Het doel was eigenlijk een bruine boszanger, maar nadat die vorige week al gevallen is moeten we dat doel verleggen. Laurens van der Wind en ik besluiten de havens helemaal te gaan checken en hopen op een roodkeelduiker. Wie weet... 

Eemhaven

Om toch een beetje het gevoel van een big day te hebben beginnen we wel lekker op tijd om nog wat uilen tegen te kunnen komen en de Zegenpolder door te lopen. Nadat we om half 6 wegreden, Heerjansdam komen we een fraai jagende kerkuil tegen in de berm, waarna we een flinke ronde door de Zegenpolder lopen. Het is lekker fris, maar dan ook vrijwel windstil met een maandje aan de lucht. Geen goede omstandigheden om een houtsnip te vangen, maar desondanks lukt het bijna bij eentje. Net niet dus, maar we zien wel 8 exemplaren, nog een bokje en de nodige watersnippen. Langzaam wordt het licht waardoor we koers zetten richting Pernis. 

In het Pernisserpark hopen we nog op een pallas' boszanger of iets dergelijks, moet toch prima kunnen zou je zeggen. Hij zit er helaas niet, maar met wat tjiftjaffen, goudhanen en vuurgoudhaantjes is het zeker niet saai in het park. Ook stoten we nog een houtsnip op, waarna we met de auto de havens maar geen checken. Het beeld is echter gebruikelijk. Meerkoeten, krakeenden en in sommige havens wat futen. We komen zowaar nog één dodaars tegen en op twee plekken zien we een oeverloper. Dat is natuurlijk wel leuk, want nu verblijven dus zeker vier oeverlopers op IJsselmonde die aan het overwinteren zijn. Dat lijkt een steeds algemener fenomeen te worden! 

Oeveropers

Langs de Petroleumweg komen we nog een tweetal slechtvalken tegen die nog een uitval doen naar een groep passerende kramsvogels. Tevergeefs. Wij zien verder nog een grote gele kwikstaart bij de waterzuivering, waarna we richting de Waalhaven gaan. Rondom Heijplaat komen we een paar roeken tegen en zien we op drie plaatsen nog zwarte roodstaarten. Enkele kneu foerageert in een ruigterandje, maar goede soorten op het water ontbreken helaas. Een houtsnip onder één van de gebouwen laat zich in tegenstelling tot vanochtend wel in de hand bekijken. Dood helaas... 

Dode houtsnip

Als we eenmaal in Rotterdam-Zuid zitten hebben we nog steeds geen roodkeelduiker, zodat we de handdoek rond een uur of drie in de ring gooien. Een Belgische nijlgans die ik eerder al bij Heijplaat zag is nog wel leuk, maar daarna besluiten we nog even naar de roodkeelpieper in de Zegenpolder te gaan. Die laat zich vervolgens nog leuk horen in de groep graspiepers. Een unieke waarneming zo in december, wat nog nooit eerder in Nederland is gebeurd. Na een vergeefse poging om goudvinken in de kijker te krijgen in Polder Zwaardijk rijden we huiswaarts met 64 soorten. Een diepterecord voor een big day op IJsselmonde natuurlijk, maar helaas ook geen goede vondst. Vorige week leek het kruid echt verschoten op het eiland... 

Belgische nijlgans R-CS

Winderige avond met 4 houtsnippen!

Het is vanavond een schitterende avond om weer een poging te wagen voor houtsnippen. Het regent continue en er staat een zuiden wind, windkracht 4. Door deze gunstige weersomstandigheden horen houtsnippen en andere soorten je relatief slecht, waardoor ze makkelijker te vangen zijn. Bewapend met een zaklamp en een nieuw schepnet loop ik iets na achten vol goede moed de Zegenpolder in. De eerste vogels die ik goed kan benaderen zijn een wintertaling en koperwiek, maar beiden zijn me net te vlug af. Niet veel later zie ik de eerste houtsnippen, maar bij nummer 3 en 4 is het pas raak. Beide kan ik vrij makkelijk vangen en het nieuwe netje werkt fantastisch. Erg fijn en al een mooi resultaat! 

Een adult (links) en 1kj. Let vooral op verschillen in de handpendekveren.

Houtsnip

In de zaklamp... 

Na deze vangst vervolg ik mijn route door de polder en kom op diverse plaatsen nog houtsnippen tegen, uiteindelijk zeker meer dan 10 exemplaren. Meerdere exemplaren vliegen al ruim voordat ik in de buurt kom weg, maar nog twee exemplaren belanden in mijn netje. Een vangst van vier exemplaren is een mooi resultaat en het nieuw netje blijkt zijn diensten te bewijzen. Hopelijk gaat het ook later deze winter nog regelmatig lukken om deze beesten, die waarschijnlijk voor een deel ook uit Rusland komen, te vangen! 

Houtsnip

Knotsgekke dag op IJsselmonde, met 'brubo'!

Nadat gisteren weer een bruine boszanger was opgedoken in Schiedam, had ik voor vandaag echt weer mijn zinnen gezet op de vondst van zo'n kleine, bruine smakker op IJsselmonde. Langs de Devel moest het gaan gebeuren, dus rond half 9 vertrek ik vanuit Ambacht richting Zwijndrecht. Het nadeel (of voordeel?) van de 'brubo's' is dat ze werkelijk overal kunnen, dus onderweg pas ik mijn route telkens aan om langs plekjes te fietsen die net weer beter lijken. In Zwijndrecht kom ik zo mijn eerste vuurgoudhanen, tjiftjaf en groene specht tegen van de dag, waarna ik (eenmaal onder het spoor en de A16 door) ervoor kies om via Park Molenvliet richting het Develbos te gaan. Even twijfel ik nog om langs de Munnikendevel te fietsen, maar Molenvliet lijkt me toch net wat beter. 

In het park kom ik inderdaad verschillende groepjes mezen tegen, met ook wat goudhanen en vuurgoudhaantjes. Ook zit er een groepje sijzen die zich schitterend laten bekijken, maar hoor ik in een paar geschikte rietkraagjes en ruigtes geen smakkend roepje van een bruine boszanger. Ook in het Develbos, wat werkelijk ook helemaal geschikt is voor de Siberische dwaalgast, moet ik het doen met vuurgoudhaantjes. Langs de Devel kom ik op enkele plaatsen cetti's zanges tegen in de rietkraag en stoot ik nog een houtsnip op. Langzaam ga ik langs de rietkraag, aan beide zijden van het water, richting het kerkje. Ondertusen heb ik gezien dat op de Noord een tweetal zwarte zee-eenden is opgedoken. Een goede soort voor IJsselmonde, maar ik heb 'm al dus besluit door te zoeken.

Enkele delen langs de Devel zijn gemaaid

Als ik niet veel later wordt gebeld door Laurens van der Padt, denk ik dat het zal gaan over de zee-eenden. Dat blijkt echter anders te zijn, omdat Hans Bossenbroek waarschijnlijk een bruine boszanger heeft gevonden langs de Munnikendevel. Vlakbij dus! Snel bel ik Hans over het hoe en wat en na een paar minuten sta ik bij 'm en anderen. Niet veel later klinkt het smakken uit het rietkraagje, waarin ook enkele wilgen staan, en is het duidelijk: een bruine boszanger! 

Rietkraag waarin de bruine boszanger werd ontdekt

Hij had 'm vanochtend gevonden en was direct gealarmeerd door het smakken, zag ook een bruine 'phyllo', maar niet veel later verscheen een winterkoning én werden de zwarte zee-eenden ontdekt. Vandaar dat de melding als brubo wat vertraagd werd, maar gelukkig was de vogel nog op exact dezelfde plek aanwezig. Een nieuwe soort voor IJsselmonde! In het hierop volgende uur verplaatst hij zich tientallen meters door de rietkraag en laat zich geregeld horen. Pas als hij naar de overkant vliegt en daar aan de waterkant in wat tuinen zit, zie ik 'm pas eindelijk goed. Erg gaaf om deze soort, die dit jaar in ongekend hoge aantallen in Nederland opduikt, inderdaad ook op IJsselmonde te zien! Mijn 5e nieuwe soort dit jaar voor het eiland... 

Munnikendevel, waarlangs de vogel zowel links als rechts zat

De drive om zelf nog een 'brubo' op het eiland te vinden is wel aardig verdwenen, dus ik besluit met Matthieu, Rutger en Richard rustig te vogelen in de buurt van de Noord. Bij Sliedrecht is namelijk ook een roodkeelduiker op de Merwede ontdekt, waarvan we hopen dat die nog naar het westen zal gaan afzakken. Je weet het niet... In de havens van Zwijndrecht zit weer een mooie groep kuifeenden, maar zonder goede soorten. Wel wordt er nu een roodkeelpieper ontdekt in de Zegenpolder, bij Rhoon, en blijken de zwarte zee-eenden ook op Ambachts grondgebied te zwemmen. Snel zetten we dus koers richting de rivier om de zee-eenden op de Ambachtlijst te zetten. Eenmaal aangekomen bij het drierivierenpunt zitten ze eerst nog aan de Dordtse kant, vervolgens in Zwijndrecht, waarna ze afdrijven naar Papendrecht. Door een aantal schepen vliegen ze dan toch op en vliegen met een boog over Ambachts grondgebied over de Noord richting het noorden. Gelukt dus! 

Zwarte zee-eenden

Omdat Matthieu de roodkeelpieper nog moet voor z'n jaarlijst, besluit ik met hem die kant op te gaan. In de polder is de vogel tussen de graspiepers op een zogenaamde vogelakker vrij vlot gevonden, waar hij zich met name goed laat horen. Gisteren heb ik zowaar ook nog over dit veld gelopen, maar de graspiepers zitten erg verspreid en systematisch heb ik gisteren het veld niet afgezocht. Kan gebeuren... Desalniettemin alweer mijn 6e op het eiland, waarbij het exemplaar in 2018 ook op één dag viel met een zwarte zee-eend... Het blijkt echter landelijk een laat geval te zijn voor deze soort; in november zijn slechts enkele waarnemingen bekend uit Nederland. Uniek! 

Al met al toch wel een knotsgekke dag op IJsselmonde, met eindelijk toch ook die bruine boszanger (ook al heb ik er nog niet eentje zelf gevonden) en zwarte zee-eenden op de Ambachtlijst. Wie weet wat er volgende week, als een big day op het programma staat, nog op het eiland gevonden gaat worden... 

Lege havens en de eerste waterpieper afgelezen!

Sinds ik begonnen met het kleurringen van waterpiepers, ben ik scherper de waarnemingen in de gaten aan het houden. Het is hopen op een foto van een exemplaar met kleurringen, maar bij Heerjansdam blijkt ook een flinke groep te zitten. Afgelopen week kon ik op de spruitenakker in Polder het Buitenland, tussen tientallen waterpiepers, dan ook een gekleurringd exemplaar aflezen! Erg leuk om een exemplaar met kleurringen in het veld tegen te komen, ook al was het op slechts enkele honderden meters van de slaapplaats. Verder leverde afgelopen week een nachtelijke ronde door de Zegenpolder met Rutger Plaisier helaas geen vangst op van een veldleeuwerik, houtsnip of andere leuke soort. We zagen daarentegen wel een zestal houtsnippen, maar ook nog enkele bokjes, veldleeuweriken en een bunzing liet zich op afstand leuk bekijken! 

Witte kwikstaarten

Waterpieper

Vorige week zaterdag was verder ook weinig rumourmakend helaas. Met Matthieu en Rutger Plaisier heb ik de havens van IJsselmonde uitgekamd rondom Pernis. Vanaf de Maashaven in hartje Rotterdam-Zuid, tot aan de Vondelingenweg tegen de Botlekbrug was het echter leeg. We kwamen niet verder dan futen, veel krakeenden en meerkoeten. Zelfs een dodaarsje kwamen we niet tegen en de leukste soorten van de ochtend waren roeken, een enkele zwarte roodstaart, grote gele kwikstaarten en een paar slechtvalken. Typische soorten van een rondje havens, maar de roodkeelduiker moet toch een keer gaan vallen... 

Vanavond was ik weer langs de Devel om waterpiepers van kleurringetjes te voorzien. Ze komen ondertussen weer pas laat binnen, de meesten zo rond zonsondergang. Daarbij reageren ze aanzienlijk minder goed op geluid, zo leek het. Dat bleek helaas ook het geval toen ik de netten met Leon Boon, die ook van de partij was, ging legen. Slechts één waterpieper konden we uiteindelijk kleurringen. Desalniettemin toch weer eentje extra die met kleurtjes rondvliegt! Een ransuil die bij het opruimen langs het dijkje aan het jagen was liet zich ook nog fraai bekijken! 

Waterpieper R/GYY

Altijd leuk op de Sophia (en op de Galgenplaat...)

Deze zaterdag staat de wintertelling op de Sophiapolder weer gepland, zodat Laurens van der Wind, Richard van Vught en ik om 8 uur in het pontje stappen. Ze zijn de laatste weken begonnen met de werkzaamheden op het eiland om de dijk te versterken, dus het hele rondje kunnen we niet maken, maar op de noord- en de zuidpunt kunnen we gelukkig wel komen. We starten op de noordpunt waar we stiekem ook nog hopen op een bruine boszanger in de bramen. Een schitterende plek ervoor, maar helaas... We tellen vanaf hier al een groot deel van het eiland, waar wintertaling deze telling de talrijkste soort is met ruim 1000 exemplaren. Verder is het tamelijk rustig en vanaf de noordpunt zien we weinig noemenswaardigs. 

Sophiapolder vanaf de noordpunt

Bij de zuidpunt hebben een kleine 500 brandganzen overnacht, die zowaar rond een uur of 10 nog steeds op het eiland aanwezig zijn. Verder lopen hier ook honderden kokmeeuwen, waartussen een zwartkopmeeuw een aangename verrassing is. Vermoedelijk betreft het de bekende overwinteraar uit Ambacht, die alweer enkele jaren in en rondom het dorp overwintert. In deze hoek laten ook de pijlstaarten, waar we deze telling 20 exemplaren van telling, zich weer mooi bekijken. 

Brandganzen

Zwartkopmeeuw

Pijlstaarten

We lopen hier nog even richting de zuidpunt in de hoop op wat zangertjes in het struweel. Die zitten er ook, want een groepje tjiftjaffen blijkt aanwezig. We zien of horen helaas geen zeldzame neefjes, zodat we met 43 soorten rond 10u het eiland verlaten. Toch weer een mooie telling en op het eiland is het elke maand toch weer net wat anders... 

Vraatsporen van bever langs de dijk

Aangezien we vanaf de Galgenplaat ook nog tjiftjaffen hoorden roepen, besluiten Richard en ik die ook nog maar even te checken. Dat blijkt geen slechte keuze, want in het zuidelijke deel treffen we een grote mezengroep met meerdere tjiftjaffen, goudhanen, vuurgoudhanen en boomkruipers. Eén van laatstgenoemde houdt ons nog een klein uurtje bezig, omdat het exemplaar erg wit oogt en hoog roept. Daarbij laat hij zich zeer slecht zien en zijn we 'm ook lang kwijt. Uiteindelijk blijkt het op basis van de roep toch een normale boomkruiper, en niet de gehoopte taigaboomkruiper. Goede foto's kunnen we niet eens van het beestje maken. 

Boomkruiper

In de tussentijd horen we ook diverse keren goudvinken roepen uit het dichte struweel. Een aangename verrassing, want de laatste twee jaar is dit weer een lastige soort op IJsselmonde. Daarbij zijn ze in 2014 voor het laatst op de Galgenplaat gezien, dus dat is ook alweer een tijdje geleden. De bruine boszanger of een andere leuke zeldzaamheid zat er niet in, maar wie weet de komende periode nog. 

Geen 'brubo', wel wat vangsten

Afgelopen maandag heb ik weer waterpiepers geringd langs de Devel. Nu heb ik tien waterpiepers van kleurringetjes kunnen voorzien, waarvan één terugvangst van afgelopen winter! Mijn eerste terugvangst van deze soort, wat toch wel extra leuk is natuurlijk! Verder is het voorlopig nog wachten en hopen op de eerste aflezing in het veld. Met nu 25 rondvliegende gekleurringde waterpiepers zou dat toch een kwestie van tijd moeten zijn... Tijdens het ringen vliegt ook nog kortstondige een fraaie kerkuil boven de Devel, altijd mooi! 

Waterpieper R/YYW

Teruggevangen waterpieper R/YYG

Gisterenochtend heb ik nog flink wat tijd gestoken in het checken van parkjes en ander groen in Amacht in de hoop op een bruine boszanger. Deze zeldzame soort wordt dit najaar ongelofelijk veel gezien, met name aan de kust, maar ook in het binnenland zijn enkele waarnemingen. Op IJsselmonde moet het dan toch ook wel kunnen, maar het zat er gisteren nog niet in. Wel zag ik nog wat tjiftjaffen, veel goudhanen, vuurgoudhanen, een bokje, zwarte mees en was een tweetal roestende ransuilen ook nog een leuke verrassing. 

Ransuilen

Ook vanochtend doe ik weer een poging voor een 'brubo' en struin door de Veerplaat. Hier langs de Oude Maas hoop je dat er dan wel stuwing is van vogels die nog wachten om de rivier over te gaan. Goudhanen zitten er ook wel genoeg en ook een enkele vuurgoudhaan kom ik tegen. Een bruine boszanger laat zich weer niet vinden, maar de aanhouder moet toch winnen... 

Vanavond loop ik weer mijn tweede ronde door de Zegenpolder voor een poging om houtsnippen te vangen. Afgelopen winter lukte dat een aantal keer en ook deze winter wil ik weer regelmatig door de polder lopen om deze interessante soort te tellen en te ringen. Slechts één houtsnip kom ik tegen die  al lang en breed is verdwenen voor ik in de buurt kom. Een holenduif laat zich daarentegen wel verrassen. Toch een leuke vangst dus! 

Holenduif

Rustige telling met een oude bekende

Gisterenmiddag leverde een verwoede poging om bijvoorbeeld een bruine of pallas' boszanger te vinden rondom Pernis helaas niks op. De begraafplaats en het Pernisserpark, twee veelbelovende plekken in het grote havengebied, zaten redelijk vol met goudhaantjes, vuurgoudhaantjes en ander klein grut, maar een zeldzaamheid ontbrak helaas. Een tweetal houtsnippen waren nog wel het noemen waard. Vanochtend sta ik dan ook weer op de telpost in de Crezéepolder. Begin november kan ten slotte leuk zijn met bijvoorbeeld een zeldzame gors. Voordat ik op de telpost ben is er al een grote lijster over me getrokken en wordt ik onderweg opgeschrikt door een roepende zwarte mees. Altijd leuk! 

Deze ochtend zit een echte goede soort er helaas niet in. De telling is daarentegen niet saai te noemen, met aardige trek van koperwiek zodat we totaal een kleine 2000 exemplaren zien overtrekken. Verder aantallen zijn niet echt noemenswaardig, maar wel zijn 22 doortrekkende roeken opvallend, komen nog 26 toendrarietganzen over, trekt een blauwe kiekendief langs en is een vrouwtje grote zaagbek het hoogtepunt van de telling. De vogel wordt aangekondigd door Kinderdijk waarna hij mooi langs de telpost vliegt om richting het zuidwesten te verdwijnen. 

Roek

Toendrarietganzen

In de polder zelf is het de afgelopen tijd rustig, zo ook vandaag. Een bonte strandloper tussen de kieviten is zowaar nog een verrassing. Verder lezen we nog een Poolse kokmeeuw af (Y-T90W) die ik ook in de zomer en het najaar van 2018 in de polder zag. Toch leuk! 

Poolse kokmeeuw Y-T90W

Voor de totalen zie hier. 

Kleurringen aan de waterpiepers!

Na vanochtend in de Zegenpolder weer succesvol wat geringd te hebben op een wintervoedselveldje, zoals ringmussen, rietgorzen (incl. een terugvangst van afgelopen winter!), putters en vinken, was het vanavond weer tijd voor de waterpiepers. Sinds de winter 2018/2019 ring ik deze interessante soort langs de Devel, maar nu heb ik ook toestemming om de waterpiepers te kleurringen. Ik gebruik een combinatie van kleurtjes, met links een rode ring en rechts 3 ringen (geel, rood, zwart, wit, blauw en groen). 

Rietgors (terugvangst van afgelopen winter)

In het begin van de winter zijn ze doorgaans al vroeg aanwezig, en ook vandaag is dat het geval. Tijdens het opzetten vliegen de eerste vogels al rond en ze blijken nog goed op het geluid te reageren. Een kwartiertje na zonsondergang controleer ik met Sander Elzerman en Laurens van der Wind de netten en de vangst blijkt de grootste ooit! Uiteindelijk kan ik 15 waterpiepers uit het net halen die ik met kleurringentjes kan versieren. Gelijk een prachtig resultaat en wie weet waar we die gaan tegenkomen... 

Waterpiepers R/RRR en R/RWR

Het leuke van de waterpiepers is dat ze na het ringen altijd rustig blijven zitten. Dat geeft een mooie gelegenheid om ze goed te bekijken. Een terugvangst van afgelopen winters zat er overigens nog niet in, maar dat gaat hopelijk de komende tijd nog volgen. 

Waterpiepers

Succesvolle twitch naar de Eemshaven!

Vanochtend sta ik met onder andere Laurens van der Wind weer op de telpost in de Crezéepolder. De afgelopen dagen heb ik tussen de bedrijven door nog wat gevogeld in Ambacht en elders op IJsselmonde, zoals in Pernis en in de Zegenpolder. Spannend is het vogelen wel, er kan van alles, maar het leverde geen spectaculaire soorten op. Een overvliegende grote zaagbekken, flink wat ringmussen, goudhaantjes, vuurgoudhaantjes en tot wel 9 bokjes in de Zegenpolder! Wie weet wat er vandaag nog in het vat zit, want met een zuidwestenwind vliegt alles in ieder geval wel mooi langs.

De telling begint rustig, maar vanaf half 9 beginne de vinken opeens heel goed te vliegen, in groepen tot wel 200 exemplaren. Het is daardoor een uiterst vermakelijke telling, waarin ook de holenduiven in mooie aantallen langskomen. We tellen uiteindelijk 270 exemplaren; een dagrecord! Verder vliegen nog drie mooie groepen goudplevieren over en zien we drie keer een vrouwtype blauwe kiekendief naar het zuiden trekken. Rondom de telpost hangen verder nog diverse geelpoot- en pontische meeuwen rond. Oók vermakelijk! 

Blauwe kiekendief

Pontische meeuw  - adult

De telefoon wordt in deze tijd natuurlijk ook regelmatig in de gaten gehouden, zodat een melding van alpengierzwaluw in de Eemshaven rond 8u al wel wordt gezien. We vergeten daarna de waarneming omdat de vinken goed gaan vliegen, maar een uurtje later blijkt de vogel nota bene nog steeds aanwezig. We gaan nu wat wikken en wegen, want de Eemshaven is niet om de hoek. Alpengierzwaluw is echter een lastige soort, met de laatste twitchbare ver voor onze tijd: 2002. Na kort beraad besluiten Laurens en ik de gok te wagen. Herman vd Brand is al onderweg dus rond 10u rijden we Ambacht uit voor een drie uur durende rit naar het uiterste puntje van Nederland. 

We hebben nauw contact met Herman, zodat we gelijk op de hoogte zijn van het feit dat de vogel rond 11u is verdwenen. We staan juist te wachten voor de open Ketelbrug als het nieuws binnen komt, zodat we besluiten een poging te wagen voor otters in de Weerribben. Het is immers nog midden op de dag en de kans is groot dat we anders nog voor niks het hele laatste eind afleggen... Gierzwaluwen willen namelijk op de dag nog weleens wegtrekken en het weer is ook weer niet zo heel slecht dat de vogel 'moet' blijven hangen. Als we al even in de hut zitten, samen met Herman en de broertjes Van Erkel, komt vervolgens nog een waarneming vanuit Ameland waar de vogel waarschijnlijk langsvliegend is gezien. Die is dus weg denken we, zodat we ons opmaken voor een middagje over het water turen naar otters. 

Het enige vermaak wat we hebben is van de ijsvogels die regelmatig voorbijkomen, maar de aanwezigheid van een klapekster komt daar gelukkig ook nog bovenop. De vogel laat zich schitterend zien, toch een mooie soort!  

Klapekster

Eenmaal zie ik ver achterin een 'kop' boven water zwemmen, maar het dier is gelijk verdwenen achter een eilandje. Waarschijnlijk betrof het een otter, maar het is een totaal waardeloze waarneming. We wachten dus maar weer verder, tot Laurens om 13:45 opeens de waarneming ziet de de alpengierzwaluw weer rond de energiecentrale vliegt. Toch nog aanwezig dus! We bedenken ons geen moment en na enkele minuten zitten we in de auto voor de laatste anderhalf uur van de rit... 

Turen over de Eemshaven

Eenmaal in de Eemshaven op de plek aangekomen, is al snel duidelijk dat de vogel weg is. De meeste vogelaars taaien af als we aankomen (ze hebben 'm net mooi gezien), maar wij blijven met een enkeling achter op de dijk bij de wateruitlaat van de centrale. Hopend dat de vogel ook een tweede keer weer terugkomt. We scannen continu de horizon boven het industrieterrein en de Waddenzee, als na een half uurtje de verlossende roep komt van een medevogelaar die de vogel aan ziet komen. Eerst op afstand, maar gelukkig komt hij langzaam steeds dichterbij om weer keurig bij de wateruitlaat te gaan foerageren. Opluchting alom want deze lastige soort staat op de lijst! Hij laat zich schitterend zien, zodat we na zo'n 20 minuten genot besluiten er vandoor te gaan, zodat we nog enigszins bijtijds thuis kunnen zijn... 

Alpengierzwaluw

Al met al dus een geslaagde twitch naar het uiterste noorden van het land, met voor mij alweer de 3e lifer dit najaar na de goudlijster en zwartkopzanger! 

De wateruitlaat waar de vogel rondvloog