Van kleine wolfsmelk tot tafeleend

De laatste dagen van mijn vakantie kon ik me ook nog prima vermaken. Afgelopen donderdag was ik met Albert Molenaar nog een ochtendje op de Maasvlakte. Er zaten wat meer vogels dan dinsdag, maar echt vol was het niet. Hier en daar een grasmus, tuinfluiter en bonte vliegenvanger. Ook de eerste vuurgoudhaan was present en misschien wel de leukste soort was een vrouwtje huismus in een groep kneuen op de Tweede Maasvlakte. Op behoorlijke afstand van een huismuskolonie zeg maar, dus wellicht wel met de boot aangekomen?! Ook een bosrietzanger was nog wel het noemen waard, maar meer dan dat konden we er niet van maken. 

Spannende nieuwe stukjes op Maasvlakte 2

Gisterenochtend was ik weer eens in de Wolvenpoler en in wat andere gebiedjes op Voorne-Putten voor steltlopers en in de hoop om geringde kieviten af te lezen. Dat lukte zowaar in de Wolvenpolder en tussen de ca. 200 kieviten kon ik twee door mij geringde kieviten aflezen uit de Zegenpolder. Erg leuk natuurlijk! Verder zat er nog een bosruiter en kwam ik elders (met name op de Beninger slikken) nog 14 bosruiters, 20 zomertalingen, boomvalken en veel kemphanen tegen. Leuk vogelen dus! 

Geringde kievit in de Wolvenpolder

Vanmiddag kom ik in de Zuidpolder nog langs een graanstoppel waar afgelopen jaren een grote populatie kleine wolfsmelk is gevonden. Een zeldzame en beschermde akkersoort, dus de moeite waard om even een kijkje te nemen. Al snel zie ik een exemplaar van dit fraaie plantje staan, erg leuk! Hopelijk lukt het om deze populatie hier goed in stand te houden. 

Kleine wolfsmelk

Daarna vaar ik nog even over naar de Sophiapolder. Het is behoorlijk regenachtig en met die buien kan het wel leuk zijn voor steltlopers natuurlijk. Op drie kluten en de gebruikelijke kemphanen na lopen die er helaas niet, maar met wat pontische en geelpootmeeuwen (ook weer juveniele vogels) vermaak ik me prima. De soort van de middag is echter wel een tafeleend, een zeldzaamheid op het eiland die ik alleen tien jaar geleden eenmaal zag! 

Juveniele Noorse grote mantelmeeuw

Tafeleend

Een nieuwe soort op de baan

Vandaag was weer de planning om weer eens naar Meijendel te gaan. Rutger Plaisier gaat ook mee en rond een uurtje of zes komen we op de ringbaan. Eind augustus is ook om te ringen altijd een leuke tijd, want vaak veel vogels en altijd wel kans op wat leuke soorten zoals bonte vliegenvanger en gekraagde roodstaart. Het weer is vanochtend schitterend en bijna windstil. Zichtbare trek zit er nauwelijks in de lucht en één keer is het spannend als er twee steenlopers langskomen. Ondanks dat het geluid op tijd aanstaat om ze naar de baan te lokken tonen ze geen interesse. Jammer! Even later op de ochtend had Maarten Verrips wel succes met het slagnet en kan hij trots een schitterende gele kwikstaart laten zien. Een soort die ik nooit eerder ving op de ringbaan, leuk! 

Gele kwikstaart                          Foto: Rutger Plaisier

Het blijkt een jong exemplaar te zijn met een wel heel duidelijk ruicontrast in de grote dekveren. De vogel heeft dus een aantal grote dekveren in de rui na het juveniele kleed niet doorgeruid, zodat een contrast is ontstaan tussen juveniele en adulte veren. Voor veel soorten een belangrijk kenmerken om in het najaar eerste jaars vogels te kunnen herkennen. 

1kj gele kwikstaart, let op ruicontrast in de grote dekveren

Ook de rest van de ochtend is redelijk onderhoudend met totaal 18 soorten. Zwartkop en kleine karekiet zijn zoals gebruik het meest talrijk in de mistnetten, maar daartussen hangen nog wat braamsluipers, twee bonte vliegenvangers, wat groenlingen en op het eind van de ochtend ook nog twee boompiepers. Heel vermakelijk dus! 

Boompieper Foto: Rutger Plaisier

Braamsluiper Foto: Rutger Plaisier

Bonte vliegenvanger Foto: Rutger Plaisier

Naast al die soorten was een enigszins leucistische zwartkop ook nog opmerkelijk. Een vrouwtje met op de toppen van de arm- en handpennen lichte vlekken, maar ook op mantelveren mistte op veel veren pigment. 

Zwartkop Foto: Rutger Plaisier

Voor de totalen, zie hier. 

Op de terugweg rijden we zomaar nog even door de Zwijndrechtse Waard. Even kijken hoe de akkers erbij liggen en of er nog ergens tegenaan te blunderen valt. Dat blijkt het geval, wat in Polder de Hooge Nesse zien we zomaar opeens een koereiger lopen bij twee koeien! Koereiger is op IJsselmonde nog wel een zeldzaamheid omdat we bijna geen koeien hebben, maar de gevallen nemen wel toe. Desalniettemin was het pas de eerste twitchbare dit jaar op het eiland en voor mij voor het eerst dat ik een exemplaar aan de grond vond. Leuk! 

Koereiger

Nog lege Maasvlakte

De afgelopen week was ik vrij, dus dat gaf de mogelijkheid om nog heerlijk wat te vogelen. Bovendien is het najaar begonnen dus de spanning zit ook weer in de lucht. Eind augustus vind ik altijd een leuke tijd om te vogelen vanwege over het algemeen grote aantallen en behoorlijk diversiteit. Eén van de typische soorten voor eind augustus is bovendien sperwergrasmus, een zeldzaamheid uit Oost-Europa die nog niet om mijn zelfontdeklijstje staat. Reden genoeg om afgelopen dinsdag dus weer eens naar de Maasvlakte te gaan. 

Vuurtorenvlakte

Rond 7 uur stap ik uit bij de Vuurtorenvlakte, maar al snel blijkt alles helemaal leeg te zijn. Terwijl het afgelopen weekend vol zat met onder andere alweer twee draaihalzen, is daar nu niks van te merken. Alleen de heggenmussen, eksters, houtduiven en kneuen die altijd aanwezig zijn kom ik tegen. Eén eenzame tapuit en een watersnip vliegen nog op, dus dan maar steltlopers kijken.

De Westplaat is een mooie steltloperplek waar heel weinig wordt gekeken, maar waar vaak alles ook op grote afstand is. Het is afgaand tij en net hoog water geweest, dus dan wil het nog weleens leuk zijn met steltlopers. Toen ik aankwam was het nog behoorlijk hoog, maar langzaam viel het schor droog en kwamen er toch ook nog flink wat steltlopers voor de dag. In een groep van ca. 280 bontbekplevieren is een krombekstrandloper nog een leuke soort en ook een kleine strandloper maakt het nog even spannend. Deze laatste zat helaas net te ver weg om zeldzamere soorten uit te sluiten en was ook weer snel verdwenen, helaas! In het gebied staan naast de honderden scholeksters en wulpen ook nog wat kanoeten, steenlopers, rosse grutto's, groenpootruiters en zowaar ook nog een grutto, en komt mijn eerste smelleken van het jaar weer overjakkeren. Mooi op tijd!

Algemene soorten van de Westplaat: scholekster, wulp, kokmeeuw

De volgende bestemming was de Strypse Wetering, waar het dankzij laag water ook niet onaardig was met de nodige bosruiters, kemphanen, zomertalingen en nog een fraaie temmincks strandloper. 

Temmincks strandloper

Lekkere thuiskomst

Na zaterdagochtend vroeg te zijn thuisgekomen, kon ik het toch niet laten om rond het middaguur nog een klein rondje te maken. Heel veel tijd had ik ook niet, dus een mooi moment om te zien hoe het laatste braakliggende terrein er bij de Volgerlanden bij zou liggen. Een potentiële plek voor duinpieper bovendien, die de laatste dagen aardig doorkwamen. Het veld ligt er zoals verwacht mooi bij, en terwijl ik van een juveniele geelpootmeeuw sta te genieten in een plasje en wordt verrast door tientallen tengere grasjuffers, klinkt opeens de roep van een duinpieper! Al snel zie ik de vogel laag luid roepend aan komen vliegen, waarna de vogel aan de andere kant van het Perenlaantje landt. Dat is nog eens een leuke vondst zo net terug van vakantie! 

Geelpootmeeuw

Snel loop ik om en het hele veld kam ik uit, maar in een half uurtje kan ik de duinpieper niet terugvinden. Wel kom ik nog mijn eerste tapuit tegen dit najaar (dus eerder een duinpieper op de lijst dan een tapuit, meestal is dat anders...) en ook vliegen nog twee boompiepers op. Verder is het druk met kneuen en witte kwikstaarten, maar van de duinpieper geen spoor. Ik heb geen tijd meer om te zoeken, maar later op de middag wordt de vogel toch weer teruggevonden en liet zich toen schitterend zien. Het is daarmee pas de vierde twitchbare geval van duinpieper op IJsselmonde, en allemaal op braakliggende terreintjes ten oosten van het dorp.

Braakliggend terrein Volgerlanden

Na gisteren nog een zeearend over huis te hebben gehad, besloot ik vanochtend deze eerste dag van de vakantie een rondje te maken in de Zegenpolder. Ook altijd een leuke en spannende plek in het voorjaar. Bovendien in mijn ogen de beste plek voor waterrietzanger op IJsselmonde dit moment, dus alhoewel het wat laat in het seizoen is toch nog wel een poging waard. Het levert helaas geen waterrietzanger op, maar hier en daar zitten wel wat rietzangers, goudplevier en groenpootruiter vliegen over en er zitten nog veel gele kwikstaarten. De leukste verrassing is wel als ik langs de rietkragen sta te zoeken naar waterrietzanger, er opeens een draaihals omhoog klimt in een wilgje! Die had ik nog niet hier in de polder en altijd schitterende beesten. Zaterdag waren er 's middags ook nog twee gevonden bij de duinpiepers, maar leuk om er nu dus alsnog eentje zelf te vinden. 

Draaihals

In de Zegenpolder zit verder nog een tiental huiskrekels te zingen bij de hoop mest. Altijd toch wel grappig, want nog best een lastige soort om te vinden. Op de terugweg wordt ik in de Zuidpolder bij Barendrecht nog verrast door een greppelsprinkhaan die ik vanuit de auto hoor zingen. Op IJsselmonde pas het eerste geval ten westen van de A29, dus wellicht dat de soort zich wat uitbreidt?! In Oud-Reijerwaard heb ik vervolgens nog mijn eerste paapje voor dit najaar, maar verder zien de braakliggende terreinen er daar niet heel spannend uit. 

Een kort bezoekje aan de Crezéepolder vanmiddag leverde zowaar gelijk een geringde kievit op, G3OE. De eerste kievit die ik checkte was dus geringd, maar tussen de andere 465 exemplaren kon ik geen ringetje vinden. Helaas! Op de dijk bleken verder nog volop gouden sprinkhanen aanwezig, maar verder zat er weinig noemenswaardigs.

Kievit G3OE

Gouden sprinkhaan

Een rondje vanavond in de hoop op boomkrekels die ook met een flinke opmars bezig zijn en zich al aan de andere kant van de rivier hebben gevestigd, leverde helaas geen boomkrekels op maar wel bleek nog steeds een kwak aanwezig bij het gemaaltje. Elke avond komen één of meerdere kwakken bij het gemaaltje jagen, dus kennelijk veel vis op die plek. Al met al een lekkere terugkomst zo van vakantie! 

Crezéepolder

Twee weken in Wales en Schotland

De afgelopen twee weken was ik aan de overkant van de plas. Eerst een weekje in Wales en daarna nog een weekje in Schotland. Naast allerhande bezigheden was er natuurlijk ook nog tijd voor vogels en natuur, wat dus ook nog wel een aantal leuke soorten en waarnemingen opleverde. Verder waren de landschappen natuurlijk ook fantastisch, schitterende landen! 

In Wales had ik mijn zinnen vooral gezet op alpenkraaien die daar op diverse plekken voorkomen langs de kust. Op één van de eerste dagen lukt dat gelijk goed op Holy Island, waar we diverse exemplaren op de rotsen zaten. Een mooie soort en met toch wel een opvallende verspreiding zo langs de kust, terwijl de meeste mensen de soort kennen uit de Europese berggebieden. Naast de alpenkraaien was het hier ook leuk met honderden noordse pijlstormvogels op zee, diverse drieteenmeeuwen, zeekoeten, kleine jager en zowaar ook een grijze dolfijn! 

Alpenkraai

In Wales was het verder niet heel spannend. Hier en daar een rode wouw, wat raven, rouwkwikstaarten en kleine barmsijs waren wel een beetje de leukste soorten die ik tegenkwam. Nog een keer over zee kijken leverde nog meer noordse pijlstormvogels op en ook nog een papegaaiduiker en zwarte zeekoet, naast de gebruikelijke drieteenmeeuwen en jan-van-genten. Het lukte uiteindelijk niet om een brilstern (dwaalgast in het Verenigd Koninkrijk) nog met een bezoekje te vereren, waarna we verkasten richting Schotland. 

Door het over zee kijken kwam toch wel de hoop naar boven om nog stormvogeltjes te gaan zoeken. Op eilanden voor de kust van Schotland lokaal een hele algemene broedvogel, maar overdag zit de soort op zee en alleen 's nachts zitten ze in de kolonie. Je moet dus eigenlijk de zee op, maar een walvistochtje vanuit Ullapool was daar een schitterende gelegenheid voor. Naast vele gewone dolfijnen op zee en zowaar ook nog een groepje grijze dolfijnen, werden we aangenaam verrast door een prachtige waarneming van een bultrug en gelukkig ook nog zeker vier stormvogeltjes! De bultrug zwom uiteindelijk vlakbij de boot, waarbij hij zeker tien keer uit het water sprong. Erg indrukwekkend! Naast de stormvogeltjes was het qua vogels vrij rustig, slechts een enkele noordse stormvogel, noordse stern, nog een aantal grote jagers en natuurlijk veel zeekoeten, maar dat was het wel. 

Jan-van-gent

Verder hebben we genoten van het ruige landschap, maar een wandeling leverde uiteindelijk vaak relatief weinig op. Overal zaten graspiepers, dat wel, maar een lange dag wandelen (ook tot boven de 1000m) leverde uiteindelijk een groepje bonte kraaien, een jagende smelleken en zowaar nog twee steenarenden op de top op. Verder is het dan overal stil en voor alpensneeuwhoen moet je bijvoorbeeld wel echt geluk hebben. Gezocht naar soorten als Schotse sneeuwhoen hebben we overigens ook niet, want die zag ik al eerder. Noemenswaardige soorten waren verder nog enkele parelduikers (mooi in zomerkleed!), waterspreeuwen, zeearend, blauwe kiekendief en langs de oostkust nog een groep tuimelaars. 

Parelduiker

Al met al een mooie vakantie achter de rug met twee soorten die ik nooit eerder zag (alpenkraai en stormvogeltje). Vanaf de veerpont zag ik helemaal niks helaas, altijd natuurlijk een hoopje op nog een vale pijlstormvogel of iets dergelijks... En toen we net in Wales aankwamen bleek er die zaterdagochtend een groene bijeneter te hebben gezeten in het Fochtloërveen. Daar was ik de dag ervoor natuurlijk in de buurt, maar al was ik thuis geweest was het waarschijnlijk nog onhaalbaar geweest... 

Weer een dip, wel met wat goedmakertjes...

Gisteren werd op mijn laatste werkdag voor de vakantie een marmereend gemeld in de Ezumakeeg, in het Lauwersmeer. Met deze en andere soorten zeldzame eenden ontstaat bij mij meestal niet gelijk de noodzaak om af te reizen, want eerst maar eens zien of de vogel ongeringd zou zijn en een gaaf verenkleed had. Rond een uurtje of zeven bleek dat inderdaad zo te zijn, maar toen kon ik het niet meer halen en had ook nog steeds niet veel zin om te af te reizen naar het noorden. Aangezien we vandaag op vakantie zouden gaan, begon het wel te knagen. Met een gaaf verenkleed en ongeringdheid zou deze vogel wel een goede kans maken op aanvaarding, dus waarom niet morgenochtend toch maar 'even' een poging wagen? Het paste in de planning, maar het zou wel prettig zijn als ik er dan met het eerste licht zou zijn. Dan heb je immers de meeste speling. 

Zodoende kwam ik vanochtend om 7 uur aan in de Ezumakeeg-Noord, waar exact één andere vogelaar hetzelfde idee had. Tja... Nog geen spoor van de vogel en na een uurtje of twee met maximaal zo'n 5-10 vogelaars blijkt de vogel echt niet meer aanwezig in het gebied. Erg jammer natuurlijk. Het maakt de kans op aanvaarding voor deze vogel groter denk ik, maar als je hem niet ziet heb je er weer weinig aan. Ik besluit er maar een kort dagje Lauwersmeer van te maken en maar van de vogels hier te genieten, want er zat natuurlijk genoeg. Vlak voor het kijkpunt dobbert een grauwe franjepoot en regelmatig vliegen reuzensterns langs, totaal zaten er vijf exemplaren in de Ezumakeeg. Verder was het vermakelijk met diverse kleine strandlopers, temmincks strandlopers, krombekstrandlopers en meerdere steltkluten. Ook kon ik nog van vier kluten de ringen aflezen, maar helaas zag ik hier een eigen vogels. Had wel leuk geweest natuurlijk! 

Kluut WXB8

Temmincks strandloper en bontbekplevier

Aan de oostkant van het Lauwersmeer zoek ik een bekende plek op voor dichte muggenorchis, waarvan tientallen exemplaren mooi in bloei staan. Als je er nu toch bent... Daar zoek ik ook nog op wat plekken naar de verdwaalde eend uit Zuid-Europa, maar levert helaas geen marmereend op. Wel nog wat reuzensterns, brilduiker, steltkluten, krombekstrandlopers, zwarte ruiters etc. 

Dichte muggenorchis

Aangezien er in de Ezumakeeg nog steeds geen marmereend aanwezig is en er nu door meerdere mensen wordt gepost, besluit ik daar niet aan te sluiten maar via wat zeldzame planten huiswaarts te keren. In Friesland bezoek ik zo bosogentroost en slanke vrouwenmantel, terwijl ik in de Noordoostpolder nog enkele bollenveldjes check op wat leuks. Dat levert dan weer niet meer op dan casarca's en een tiental bosruiters. Al met al wil het dus nog niet echt lukken om dit jaar nieuwe vogelsoorten op de lijst bij te schrijven, want ondanks dat ik m'n best weer heb gedaan geen succes... Op naar de volgende maar weer! 

Niet direct een locatie waar je een zeldzaamheid (in dit geval slanke vrouwenmantel) verwacht... 

Slanke vrouwenmantel