Ringen in het donker

Deze week moet ik onderzoeken doen in Den Haag, maar daardoor heb ik wel de mogelijkheid om de nacht van 30 op 31 oktober in de ringhut van VRS Meijendel door te brengen. Als je aan het werk bent is de tijd overdag minimaal, maar in het donker kan dan wel weer geringd worden natuurlijk... De afgelopen nacht waren redelijk wat veldleeuweriken gevangen, en ook twee kerkuilen, dus de hoop is daar toch wel op gevestigd. De eerste uren belandt echter niks in de netten en kan ik zowaar nog aardig wat slapen, heeft ook weer zijn voordelen... Rond middernacht zit er echter opeens een waterhoen voor de netten, die tot overmaat van ramp over de netten in de nacht verdwijnt. Ai...

Even later komt het toch goed en verschijnen wat waterrallen en waterhoenen op het toneel. Uiteindelijk richting ik 7 waterrallen en 2 waterhoenen, waarbij die laatste nog een nieuwe handsoort is voor me. Erg leuk dus!

Waterral

Waterhoen - adult vrouw

Waterhoen - 1kj

Uiteindelijk zie ik geen enkele leeuwerik en zo vertrek ik vanochtend uit de duinen weer aan het werk, als de temperatuur rond de 0 graden schommelt. Toch wat frisjes... 

Nachtnetten

Vanavond is het weer goed om weer een poging te doen om waterpiepers te vangen langs de Devel. Dat lukt weer aardig met zes exemplaren, waarmee ik dit jaar al ruim meer exemplaren dan afgelopen winter heb kunnen ringen. Nu is het nog hopen op een terugmelding of -vangst...

Waterpiepers

Een stiekeme gors en prachtige uilen

Nadat gisteren een heuse witkeelgors is ontdekt op de oude Stuifdijk, op de Maasvlakte, rijd ik eerst die kant op voordat ik naar Den Haag ga voor werkzaamheden. Witkeelgors is een dwaalgast uit Noord-Amerika, waarvan in Nederland al enkele gevallen zijn. Het betroffen echter geen 'twitchbare' gevallen zodat geen Nederlandse vogelaar 'm op de lijst heeft. Ondanks dat deze dwaalgast zeer waarschijnlijk per schip de haven is gekomen, is het echter een drukte van belang op deze maandagochtend. En niet onterecht, want ook al is het (gedeeltelijk) per schip; de hele Atlantische Oceaan overkomen doe je niet zomaar. Kennelijk is deze soort hier verzeild geraakt na een orkaan, waardoor meerdere Amerikaanse dwaalgasten in Europa zijn waargenomen.

Eenmaal op de locatie is de vogel nog niet gezien, maar vermoedelijk al wel gehoord. Ook gisteren was de soort heel lastig te zien, dus dat is weinig verbazend. Niet snel nadat ik ben aangekomen, wordt de soort plotseling door een handje vol vogelaars gezien. Oef! Hij zit er dus nog in ieder geval!

Vogelaars hopend op een glimp

Wat nu volgt is een kat-en-muis-spelletje met een vogel die zich heel laag in het struikgewas van de dichtbegroeide Stuifdijk ophoudt. Hij roept met enige regelmaat en zo is enigszins vast te stellen waar hij zich ongeveer ophoudt. Verder is het hopen dat hij even omhoog komt in de struiken en dat je dan ook op de goede plek staat. Rond tien uur gebeurt het even, maar het zijn weer slechts enkele vogelaars die de vogel kort zien zitten in een vlier.

Rond 11:30 is het dan voor mij raak, als plotseling naast mij de vogel wordt gezien. Ik sta gelukkig precies goed en heb de vogel gelijk in beeld, in een duindoorn. Helemaal vrij zit hij zo'n tien seconden, waarna hij vliegend weer naar de bodem duikt. Wat een gaaf beest! Nu de vogel binnen is, is het tijd om weer aan de bak te gaan. Wat een belevenis en dus toch nog een nieuwe soort dit weekend, nadat ik geen mogelijkheid had om naar de bruine lijster van Vlieland te gaan...

Vogelaars langs de Stuifdijk

Na de werkzaamheden in Den Haag heb ik vanavond gereserveerd om weer eens een poging te doen om uilen te vangen in de Zegenpolder. De luzerne is recent gemaaid, dus dat biedt weer mogelijkheden. Rond 21u staan de netten pas open, maar voordat ik het geluid van veldleeuwerik heb aangezet hangt er nota bene al een ransuil in het net. Het blijven fantastische beesten, super! En een goed begin natuurlijk!

Ransuil

De tweede check van de netten levert geen uilen op, maar wel hangen vijf veldleeuweriken in de netten. Dat betekent dat ze aardig aan het trekken zijn en het nog wel druk kan gaan worden. En dat blijkt ook, want nadat ik om 01:00 de netten dicht heb geschoven, heb ik 50 veldleeuweriken met een ringetje los kunnen laten. Een prachtig aantal! Als ik de hele nacht door zou hebben gevangen zou dat aantal nog wel verdubbeld kunnen zijn denk ik, maar morgen moet weer gewerkt worden... Overigens vliegt er ook nog een spreeuw in de netten, die vreselijk veel kabaal maakt... 

Veldleeuwerik

Spreeuw

Rond 23:00 hangen er naast de veldleeuweriken ook weer twee uilen in het net: weer twee ransuilen. Het op leeftijd en geslacht brengen van deze soort is niet altijd eenvoudig, maar dit zijn duidelijk een man (veel lichter) en een vrouw. Prachtige dieren! Overigens opmerkelijk dat ik geen kerkuilen in de netten tref, want continu zitten in een boerderij in de buurt jongen te roepen. De ouders moeten dus druk aan het jagen zijn geweest, maar helaas...

Ransuil - man

Ransuil - vrouw

Weer heel wat geringd

Afgelopen woensdag had ik weer eens een gaatje om te ringen in Meijendel. Maarten Verrips heeft dat de hele nacht al gedaan om veldleeuweriken te vangen, en nadat ik aangekomen ben vliegen ook nog de nodige exemplaren in de netten. Leuk! Ook een waterral kan in het donker nog uit het net worden gevist.

Waterral

Veldleeuwerik

 De rest van de ochtend is een typische oktobervangst. Roodborsten, goudhanen, zwartkoppen en mezen. Een krent zit er deze ochtend niet in, maar leuke soorten als goudvink, glanskop en keep maken het tot een hele vermakelijke ochtend. De twee cetti's zangers die we ook ringen zijn ook niet onaardig, maar deze soort is de afgelopen jaren een heel stuk algemener geworden in het duin.

Koperwiek

Cetti's zanger

Keep

Goudvink

Voor de totalen zie hier.

Gisterenavond kon ik op de slaapplaats van waterpiepers langs de Devel maar liefst acht exemplaren ringen. Ze zijn nu gelukkig goed te vangen, dus hopelijk lukt het me nog om een exemplaar van afgelopen jaar terug te vangen... Wie weet gaat het nog lukken, en anders is volgend jaar de kans weer wat groter. 

Waterpieper

'Ringstation waterpiepers'

Vanmiddag doe ik ook in de Zegenpolder nog een poging om waterpiepers te vangen, en ook dat lukt uiteindelijk. Eén exemplaar vliegt in de lage netjes en het is ook wel leuk om zo een waterpieper bij daglicht te zien... Ook ring ik nog een tweetal rietgorzen, maar de aantallen van afgelopen winter zijn helaas nog niet aanwezig in de polder. Wie weet volgt dat nog?!

Waterpieper

Rietgors

Rustig, maar je weet 't nooit

Aangezien het alweer de laatste helft van oktober is, is echt het najaar in volle gang. Als René van der Giessen en ik vanochtend in alle vroegte op Maasvlakte komen, is dat ook wel gelijk te merken. De soorten worden gedomineerd door goudhanen, koperwieken, roodborsten en nog enkele zwartkoppen. Vooral veel pap dus, en hopen op een krentje. Eén roodborst overleeft ons bezoek overigens niet, want als de Maasvlakte oprijden zie ik 'm opeens voor ons de weg over steken. Even later blijkt hij inderdaad in de gril te hangen. Tja...

Gelukkig zien we nog genoeg levende vogels. Op de Stuifdijk lopen nog wat tapuiten en enkele oeverpiepers, en een kuifaalscholver vliegt vlakbij langs. Leuk! Op zee foerageert nog een zeekoet. De bosjes in de nieuwe Verzinking leveren weinig spannende dingen op, maar leuk is wel een Europese kanarie we een paar keer horen roepen voordat hij over ons hoofd vliegt. Een leuke soort die toch wel schaars is te noemen. Veel zie ik ze dan ook niet en het is pas m'n eerste op de Maasvlakte.

Maasvlakte, Missouriweg

We rijden hierna door naar de Westplaat, waar vooral duizenden spreeuwen blijken te zitten. In de bosjes zitten verder vooral wat goudhanen, een enkele tjiftjaf, wat kepen en een goudhaan. De plekken op de oude Maasvlakte leveren ten slotte ook weinig opzienbare soorten op. Bij een duindoorncomplex is het nog even spannend met een gek roepje, wat uiteindelijk van een boompieper blijkt te zijn. In de loop van de middag zijn we zo weer thuis met toch wel een leuk dagje vogelen, je weet 't immers nooit op de Maasvlakte!

Geslaagde eerste waterpiepervangst weer!

Afgelopen winter ben ik begonnen met een ringproject van waterpiepers op een slaapplaats langs de Devel, bij Heerjansdam. Waterpiepers vind ik uiterst intrigerende beestjes, die broeden in de Alpen en naar het noorden trekken om te overwinteren. Op IJsselmonde overwinteren er denk ik zeker 100-200, waarvan een aanzienlijk deel langs de Devel slaapt. Vorig jaar had ik er tien geringd, maar begon ik pas eind november. Vanavond heb ik echter de eerste vangst weer gedaan voor de winter, en met succes!

Slaapplaats van waterpiepers langs de Devel

Nadat ik de netten een uur voor zonsondergang had opgezet, kwamen de eerste gelijk al binnen. Zeker zo'n 40 exemplaren heb ik zien invallen, en als ik na zonsondergang de netten controleer zitten zeven exemplaren in de mistnetten. Een mooie vangst en mooi begin van de winter!

Waterpieper

Naast de waterpiepers hangen ook nog twee pimpelmezen, een groenling en twee cetti's zangers in de netten. Al met al een leuke vangst en hopelijk gaat het nog lukken om één van de exemplaren van afgelopen winter terug te vangen!

Groenling

Twee leuke zangers op de maandagochtend

Afgelopen zaterdag was er van vogelen in de buurt weinig terecht gekomen, maar heb ik enkele projecten bezocht in Groningen voor mijn werk bij de Grauwe Kiekendief. Leuk en leerzaam met o.a. waterpiepers, slechtvalk, geelgorzen, ringmussen en roodborsttapuiten. In de loop van de dag kwamen echter ook nog wat goede soorten door, zoals de vangst van een mirtezanger op Schiermonnikoog, de aanwezigheid van een provencaalse grasmus op de Maasvlakte en in de avond foto's van een 'gekke spotvogel' in Wormerland. Gisteren bleek de spotvogel nog ter plaatse en ook de mirtezanger, maar vanochtend besluit ik alleen maar een poging gaan wagen voor de 'spotvogel' wat waarschijnlijk om een grote vale spotvogel gaat. Een nieuwe soort voor Nederland, alhoewel ook de Oostelijke vale spotvogel, wat het eventueel ook zou kunnen zijn, ook nooit eerder in Nederland is vastgesteld.

Plek van de grote vale spotvogel

Om half zeven vertrek ik in de hoop nog voor de files op de plek aanwezig te zijn, maar dat lukt helaas al niet meer door een ongeluk op de A4. Zo hoor ik bij Amsterdam dat de vogel om 08:05 al in beeld is. Rond half negen kom ik aan bij het huis met wat struiken eromheen, waar de vogel zich moet ophouden. Een plek waarvan er vele duizenden in Nederland zijn... Het duurt even, maar dan is de vogel in beeld en hij laat zich langdurig op enige afstand mooi bekijken. Een opvallende grijze zangvogel, met een lange staart waar die hij frequent beweegt. Een interessante en leuke nieuwe soort!

Grote vale spotvogel

Wanneer de vogel wat dieper de struiken induikt houd ik het voor gezien, en besluit terug te rijden via de Maasvlakte. De provencaalse grasmus die daar de afgelopen dagen zat (alweer de vierde voor de Maasvlakte), moet ik nog in Zuid-Holland, dus zeker het proberen waard. Eenmaal begonnen ana de zoektocht langs de kilometers lange duindoornhaag, duurt het niet lang voor hij plotseling voor me opvliegt. Hij laat zich kort maar prachtig in de duindoorntjes zien. Een erg gave soort die ik slechts één keer eerder zag.

Kilometers duindoorn

Terug loop ik via de zeereep naar de auto, waar ik in de houtwallen verrast wordt door een bladkoning! Het beestje vliegt helaas al snel het duin over en krijg ik niet meer terug gevonden. Desalnietemin een erg leuk ochtendje zo met twee goede soorten!

In de houtwallen zitten ook vogels...

Afwisselende telling in de Crezéepolder!

Na een eerste weekje werken was het vanochtend nog donker als ik richting de Crezéepolder fiets. Toch was het in de afgelopen week niet saai en zeker een rondje gisteren in de Zegenpolder niet. De polder ligt er weer prachtig bij en in de nattigheid was het leuk met een groep bontbekplevieren, een bonte strandloper, de eerste bokjes weer, nog twee tapuiten en een biddende visarend boven de river. De krent was echter wel een ijsgors die opeens rondvloog met wat graspiepers en in z'n eentje inviel aan de andere kant van de wetering. Na even rond gelopen te hebben hadden we deze zeldzame doortrekker voor IJsselmonde prachtig op een tiental meters in beeld. Een erg gave soort en zeker om zo te zien!

IJsgors

Aangezien het vandaag Euro Birdwatch is, is het een drukte van belang in de Crezéepolder. Gelukkig is het qua vogels ook niet rustig, ondanks dat veel soorten door de noordoostenwind tamelijk hoog over trekken. Desalniettemin vliegt het leuk met veel afwisselende soorten. Ik hoor mijn eerste veldleeuweriken van het jaar en de hele ochtend vliegen veel groepjes met kolganzen door. Verder zijn zanglijsters algemeen en vliegen opvallend veel groepjes met sijzen langs. Ook gaaien trekken nog aardig door, waaronder een groep van 22 exemplaren. Het totaal aantal van 115 is uiteindelijk nog goed voor een dagrecord. Altijd leuk!

Drukte op de telpost

De krentjes zijn vanochtend wat schaarser, maar een kleine zilverreiger die over komt als het net licht is, is natuurlijk een leuk begin. Rond half elf vliegt opeens een velduil hoog over de telpost en even later komt een smelleken nog strak door. Typische oktobersoorten en natuurlijk erg leuk! Onregelmatig komen nog wat bruine kiekendieven over flappen en op enige afstand komt een groepje kruisbekken langs. Plotseling is er consternatie als een drieteenmeeuw richting zuidwest wordt gemeld vanuit Kinderdijk. We kunnen de bewuste vogel niet oppikken, maar als we eenmaal de foto's zien blijkt het toch 'slechts' om een dwergmeeuw te gaan. Oef... Een leuke afsluiter van de ochtend is nog een tweetal oeverpiepers dat vlak langs de telpost komt en ook invalt. Deze kustvogel is altijd een opvallend eerdere doortrekker dan de waterpieper, ondanks dat we daar vanochtend ook weer het eerste exemplaar van zagen. De oeverpiepers vallen helaas onzichtbaar in, maar toch een mooi eind van een telling met maar liefst 68 soorten. Helemaal niet slecht!!

Aangezien het voor iemand die met de camera alleen maar door de telescoop enigszins toonbare plaatjes kan maken, zat er vandaag weer niet veel in. Gelukkig zat op de telpost nog wel een zeggendoorntje die zich leuk liet bekijken. Een klein sprinkhaantje waar je normaal maar gauw overheen kijkt...

Zeggendoorntje

Voor de totalen zie hier.