Werken voor een swinhoes..

Zaterdag 23 november werd er op de ringbaan De Glinte, nabij het Ketelbos in Flevoland, een heuse swinhoes boszanger gevangen en van een ringetje voorzien. Na een paar dagen werd dit bekend, en gisteren werd de vogel zowaar in het 'veld' teruggevonden. Het is pas de derde voor Nederland, waaronder een vangst en een vogel die gezien was door een zeer selectief gezelschap op Terschelling in 1996. Voor vrijwel iedereen is de soort dus nieuw, en als Laurens vd Padt, Herman vd Brand, Dave vd Spoel en ik rond een uur of half negen aankomen, is dat aan de drukte goed te zien...

Overal door het bos lopen vogelaars, maar het zoeken valt niet mee. Zeker omdat een groot gedeelte van het gebied, waar de vogel gisteren was gezien, niet toegankelijk is. Om kwart voor elf staan we wat te praten, als tientallen meters verder op het pad, vogelaars beginnen te sprinten. Dan zit er maar één ding op: erachteraan. We merken dat de vogel is gezien op het ontoegankelijke terrein, maar vanaf de dijk. Om op die dijk te komen moet óf omgelopen worden, óf via een hekje over een sloot worden geklommen. Dit laatste is het snelste, maar sommige mensen gaan maar dwars door de sloot...

Publiek

Bij aankomst is de vogel inmiddels alweer uit beeld en in de dichte struiken wordt hij hier ook niet meer teruggevonden. Als een olievlek verspreiden de twitchers zich weer door het bos, maar wanneer iedereen weer alert wordt bij het passeren van en mezengroepje, is het een vermakelijk gezicht om te zien hoe snel de groep dan opeens weer aangroeit.

Om een uur of half twaalf houden wij het eigenlijk voor gezien en besluiten een bezoekje te gaan brengen aan de sperweruil is Zwolle, om 'm nu eens in het daglicht te zien. We zouden Jan de Jong bij het station afzetten, maar die moet eerst z'n fiets nog uit de andere kant van het bos vandaan halen. Als we daar staan te wachten, zien we opeens een libel jagen langs de bosrand! Het blijkt zowaar een paardenbijter te zijn, de laatste waarneming ooit van deze soort in Nederland, gaaf!

Paardenbijter

Als we net Jan z'n fiets aan het inladen zijn wordt de swinhoes boszanger weer gemeld, als een malle dus weer naar de andere ingang van het bos gegaan. Hekje over, slootje over, en weer aansluiten bij de groep. Al snel is duidelijk dat de vogel wederom door een selectief gezelschap is gezien, maar dat nu wel duidelijk is in welke hoek de vogel nu rondhangt, aangezien er ook volop mezen aanwezig zijn. Vanaf nu speelt de vogel echter een goed kat-en-muis-spel met de vogelaars. Telkens wordt de vogel kort gezien, en als de hele groep erheen is gedraafd is de vogel weer verdwenen.

Weinig mensen hebben de vogel dan ook nog maar gezien, maar rond twee uur komt het toch voor iedereen goed. De vogel is een paar keer horen roepen, en als de aangedenderde groep in stilte zwijgt doet hij dat nog een keer. Niet veel later laat de vogel zich ook voor iedereen mooi zien en zijn alle kenmerken in enkele tientallen seconden goed te zien, eindelijk! Na voor ons zo'n 6 uur door het bos lopen is het klaar en we besluiten maar gelijk deze plek te verlaten richting de sperweruil.

Daar aangekomen is het een gigantische drukte van fotografen. De vogel is dan uiteraard ook in beeld en laat zich schitterend bekijken. Ook leuk om de vogel vliegend te zien.

Sperweruil

Door de gigantsche drukte besluiten we na een klein half uur het wel weer voor gezien te houden, plunderen de lokale McDonalds en zijn rond een uur of zes weer terug in Ambacht met een mooie sperweruil en een natuurlijk veel leukere swinhoes boszanger, waar je tenminste nog wat voor moest doen..

Publiek..