Vanochtend zou Maarten Verrips weer gaan ringen in Meijendel, dus om 6 uur ben ik weer present in de duinen. De hele ochtend is het rustig qua vogels met als hoogtepuntjes nog een rietgors, een drietal gierzwaluwen en twee bruinkoppige koolmezen. Boven het slagnet blijft het helaas voor de derde keer dit najaar dat ik er ben helemaal stil en steltlopers vangen lukt dan ook weer niet.
|
Gierzwaluwen |
|
Bruinkoppige koolmezen |
|
'Normale' koolmees (links) en bruinkoppige koolmees |
|
Rietgors |
Rond een uur of één houdt Maarten het voor gezien, maar Vincent vd Spek die inmiddels is gearriveerd blijft nog even om te kijken of er nog wat op de slag wil komen. Ik heb ook nog alle tijd, dus ik wacht graag met 'm mee. Door alles bij de hut dicht te doen durven kraaien, eksters en duiven zich soms op de slag te begeven. Vorig jaar werden zo meerdere eksters, kraaien, hout- en een holenduif geringd, maar toen was ik er telkens niet bij. De verwachting is dus hoog gespannen, en na een klein uurtje is het raak; er zit een holenduif op de slag! Gelijk wordt die geslagen en het blijkt hetzelfde beest te zijn als vorig jaar. Desalniettemin nog een nieuwe handsoort voor me en een erg fraai duifje zo in de hand!
|
Holenduif |
Voor de volledige vangst zie
hier.
Aangezien er een kuifkoekoek is gemeld in de duinen bij Ouddorp, houd ik het rond 15u wel voor gezien. Eenmaal thuis aangekomen duurt het niet heel lang voordat ik bij Laurens van der Wind en zijn vader instap om eindelijk met de kuifkoekoek
af te rekenen. Een soort die ik nog nooit echt dipte, maar waarbij het altijd verkeerd uitkwam om naar toe te gaan. De vogel zou niet makkelijk zijn maar zo'n beest moet toch wel te vinden zijn, zou je denken.
Bij aankomst in de duinen worden we enigszins gerustgesteld door de mededeling dat de vogel in een bosje is gaan zitten, dat ondertussen is ingesloten door vogelaars. Na een uurtje zonder beweging begint iedereen toch wel te twijfelen en slaat aan het zwerven door de duinen. Vogels zitten er wel, zoals een koekoek, 2 boomvalken, een juveniele geelpotmeeuw, goudvinken en om het kwartier wel een langsvliegende zomertortel. Even later is er wat commotie, maar dat blijkt allemaal om een normale koekoek te gaan.
|
Lekker onoverzichtelijke duinen |
Als we richting de uitgang lopen wordt er opeens gerend, en nu lijkt het wel serieus! Snel weer terug het gebied in, en ja hoor, op de camera van Lennart Verheuvel staat onmiskenbaar de bewuste vogel, maar die is weer achter wat struikcomplexen verdwenen. Gauw daarheen dus, want dat beest moet toch ergens zitten! Veel afstruinen levert helaas niet de gewenste soort op, en aangezien een bui nadert besluiten we dat het wel mooi is geweest. Het had zo mooi kunnen zijn, maar goed, gewoon weer wachten op de volgende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten