Eerst een rode wouw, maar dan....

Deze week ben ik vrij om te leren voor tentamens van volgende week, dus dat komt toch wel erg goed uit in deze tijd van het jaar. De bedoeling is om elke ochtend te tellen en in de middagen de boeken in te duiken, maar voor vandaag nog even niet. Gisteren en ook vanochtend zit er nog een beetje oost in de wind en dat in combinatie met prachtig weer, zou dat zomaar die rode wouw kunnen opleveren. Vandaar dat Laurens van der Padt en ik vandaag puur voor die rode wouw gaan zitten, hopelijk komt een beest door de oostelijke stroming naar IJsselmonde gedreven. En dat voor de IJsselmondejaarlijst, uiteraard...

In de vroege ochtend vliegen natuurlijk nog geen rovers door de Crezéepolder, maar met o.a. ook Rutger en Matthieu Plaisier zien we wel weer vele zangvogels overtrekken. Uiteindelijk zorgt dat wederom voor het dagrecord vink (4525) en weer vele graspiepers, rietgorzen, spreeuwen, veldleeuweriken en koperwieken. In lagere aantallen vliegen ook nog boomleeuweriken, grote lijsters, kepen en grote gele kwikstaarten voorbij. Erg vermakelijk! Tussen deze 'meuk' komt ook nog een roepende ijsgors langs met het onopvallende 'tjúh-roepje', altijd leuk, maar we zien 'm niet.

Ook komen in de loop van de ochtend steeds meer sperwers langs, alsmede weer een fraai mannetje blauwe kiekendief. Als de eerste thermiekbellen ontstaan verschijnen boven Alblasserdam opeens buizerd, een groep die uiteindelijk uitgroeit tot 23 exemplaren, maar die ook door blijken te trekken over IJsselmonde richting zuidwest. Al snel weet ik dus waar ik moet focussen willen we die rode wouw scoren...

Crezéepolder

Om 14:44 is het dan opeens raak! Naast de kerktoren van Alblasserdam zie ik opeens een rode wouw cirkelen. Op grote afstand, maar onmiskenbaar! Nu is het zaak om de vogel in beeld te houden en te hopen dat hij net zoals de buizerd richting IJsselmonde af gaat zakken, wil die telbaar zijn voor ons... De zuidwestenwind die de vogel hard tegen heeft is echter spelbreker en hij komt nauwelijks vooruit. Dat betekent dat de vogel telkens hoogte probeert te maken om vervolgens af te glijden, maar tijdens het cirkelen wordt hij weer terug naar het noordoosten geblazen. Uiteindelijk gaat hij maar flappen en langzaam zien we 'm de brug naderen. Van lieverlee steekt hij toch de Noord over, hetzij op grote afstand, maar we kunnen hem op de jaarlijst bijschrijven! Heerlijk! Precies zoals we hoopten vandaag en dus nummer 201 voor de IJsselmondejaarlijst.

We hebben de vogel ca. drie kwartier in beeld gehad, dus nu is het wel echt tijd om de telling te stoppen, maar met een grote glimlach!

Na de telling checken Laurens van der Padt, Arne van Wingerden en ik nog even het veld in de Crezéepolder, waar we altijd nog hopen op een goede soort dit najaar. Het blijkt afgeladen te zitten met vele rietgorzen, putters, kneuen, vinken, ringmussen, graspiepers en nog een drietal bokjes. Opeens vliegt er opeens luid roepend een boompieper voor ons op! Gelijk is duidelijk dat het wel heel spannend klinkt voor een Siberische boompieper. De roep staat niet op de opname, die zat in m'n zak, maar gelukkig is de vogel weer ingevallen. De soort wordt doorgegeven als zeer waarschijnlijke Siberische boompieper op de app-groep en we gaan proberen de roep van de vogel op te nemen. Op basis van de roep kan namelijk met zekerheid worden gezegd of het een Siberische is.

Siberische boompieper                                                   ©Laurens van der Padt

De vogel is snel weer teruggevonden en roept weer luidruchtig bij het opvliegen. Yes! Die staat op de opname! De eerste IJsselmonde-twitchers arriveren snel maar aangezien we in het veld de roep niet kunnen analyseren houden we een slag om de arm. Op basis van de foto's die gemaakt kunnen worden is ook nog niet heel veel te zien, dus de spanning blijft er nog in. Na zo'n drie kwartier en op het moment dat iedereen 'm heeft verdwijnt de vogel nadat we 'm weer hadden opgestoten hoog weg richting zuidwest. Pfieuw, wat een spanning...

Roep Siberische boompieper

Thuis wordt de roep gelijk geanalyseerd en is het duidelijk, het is een 'Sibopi'!! De roepjes zijn hoog, aflopend en minder 'getand' dan boompieper. Daarmee is het de eerste voor IJsselmonde en natuurlijk ook een erg goede soort voor in het binnenland. Erg gaaf! Wat een dag!