Vandaag hadden we een aardige tocht in de echte hooglanden gepland, een stuk noordelijker dan dat we zelf zitten. Het eerste stuk 'snelweg' is niet erg boeiend, maar als we daar dan opeens vanaf gaan is het alsof we alleen op de wereld zijn. Met hei begroeide heuvels met grazende kuddes edelherten, een ruïne en overal sijzen, graspiepers en een enkele grote gele kwikstaart. Uiteraard hapjes voor een smelleken dat we dan ook voorbij zien flitsen, een soort die nieuw is voor de lijst net als een luid alarmerend paapje als we in z'n territorium komen. Een overvliegende visarend is leuk maar ook alweer de zoveelste van de vakantie..
We vervolgen onze weg door een prachtige landschap, de ogen open voor soorten als steenarend, maar het is op de algemene graspiepers en wat tapuiten langs de weg na erg rustig. Een meer in de verte kan wellicht de soortenlijst omhoog schroeven, en dat doet het ook. Erg zitten enkele grauwe ganzen en een topper zwemt hier rond, een opvallende verschijning hier in deze tijd van het jaar!
Langs de route zien we verder nog tal van bonte kraaien, raven, wulpen, een boomvalk en dan opeens is er een meer waar wel degelijk een erg gave soort rondzwemt. Het is meteen duidelijk als we aankomen: een schitterend gezinnetje parelduiker. Uiteraard een soort die ik meermalen in Nederland heb gezien, maar om ze zo te zien is werkelijk fantastisch, wat een ontiegelijk gave vogelsoort!
|
Parelduikers |
De rest van de toch levert weinig soorten meer extra op, maar een groep van zo'n 50 grote zaagbekken in een zeearm is wel een erg leuke afsluiting van deze dag in het echte noorden van dit prachtige land!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten