De eerste CES-ronde stond vandaag weer op het programma van Vogelringstation Meijendel. In dit project gaat het met name om de overleving, reproductie en dispersie van broedvogels in het terrein, waarvoor ook het geluid afspelen om te lokken niet is toegestaan. Tijdens de eerste ronde is het dus altijd weer een verrassing wel vogels weer zijn teruggekeerd uit Afrika om weer te broeden in de duinen.
De oudste vogel die Maarten Verrips, Rinse vd Vliet en ik vanochtend terug vangen is een grasmus die als jong in 2013 werd geringd in de duinen, in 2015 weer werd terug gevangen als broedvogel, en nu dus ook in 2017, op 5-jarige leeftijd, weer in de duinen zal gaan broeden. Die is dus al 4x heen-en-weer gevlogen naar Afrika, waar ze ten zuiden van de Sahara overwinteren. En nu dus gewoon weer terug op de paar vierkante honderden meters waar die ook uit het ei is gekropen. Mooi!
 |
| Oude grasmus |
Naast deze grasmus zijn ook de fitissen, braamsluipers en nachtegalen weer volop terug uit Afrika. Van al deze soorten vangen we ook minimaal 1 exemplaar, want ze zitten volop te zingen op en rond de ringbaan. Prachtige soorten en heerlijk om deze beestjes weer in de handen te hebben.
 |
| Fitis (zonder versmalling op de 5de 'grote' handpen van onder (p6)) |
 |
| Braamsluiper |
Enkele exemplaren die we vangen zitten overigens nog vol van het trekvet en we vangen zelfs een tjiftjaf van ruim 10g, enorm veel voor deze soort. Dat zijn dus duidelijk exemplaren die nog niet op hun bestemming zijn en nog verder moeten, waar ze flink voor hebben ingeslagen. Voor de volledige vangst zie
hier.
Op de terugweg naar huis kom ik bij Berkel en Roderijs nog een steltkluut tegen en zit er een steenuil in een bekende kas te slapen. Toch grappig.
 |
| Steenuil |
De middag is al aardig gevorderd als ik weer in Ambacht ben, maar toch fiets ik nog even naar de Crezéepolder om even uit te waaien. Veel spannends zit er niet in de polder, wel aardig wat groenpootruiters, een wat afwijkende krakeend en nog wat smienten, en terwijl ik wat gele kwikstaarten ga checken belt Laurens van der Wind me dat er nu een steppekiekendief in de polders van Rhoon zit! M'n vriendin vergezelt me net, maar het gaat toch weer linea recta richting huis.
 |
| Groenpootruiter |
 |
| Afwijkende lichte krakeend |
Het is prachtig weer dus het is even spannend of de vogel toch niet verder trekt, maar als blijkt dat de vogel op een dode kleine mantelmeeuw zit moet het haast toch wel goed komen. Maar bij een nieuwe soort voor de IJsselmondelijst is er natuurlijk altijd spanning, want hij moet nog wel even blijven zitten. Bij aankomst na een niet al te lang ritje zien we al genoeg mensen in de Molenpolder staan, het is immers pas de tweede voor IJsselmonde en de eerste twitchbare. Gelukkig is hij gelijk in beeld en zit hij fraai op de akker naast de dode kleine mantelmeeuw. Gaaf!
Heel lang zit die daar echter niet, want al vrij snel vliegt hij op en verdwijnt vliegend richting het westen. Het lijkt er even op alsof die weggaat en we zijn hem dan ook kwijt, maar even later komt hij toch weer gewoon aanvliegen. Die dode meeuw is wat dat betreft ideaal. De vogel laat zich hierna weer fantastisch vliegend door de polder zien, prachtig!
 |
| Steppekiekendief |
Na het avondeten kan ik het toch niet laten om nog weer even terug te gaan, zeker ook omdat er nog weer een Engelse kwikstaart bij de Gaatkensplas is gezien. Samen met Matthieu en Rutger Plaisier rijd ik vanuit Ambacht weer die kant op en de Engelse kwikstaart is gelijk in beeld als we langs het veldje rijden. Fraai!
 |
| Engelse kwikstaart |
Uiteraard gaan we snel door richting de steppekiekendief die bij aankomst op een akker zit, maar helaas wel op een flinke afstand. De plaatjes van het begin van de avond zijn echter wel om te watertanden, wat een fraai beest is het toch!
 |
| Steppekiekendief ©Laurens van der Padt |
Als de avond vordert vliegt de vogel nog even rond, maar duikt uiteindelijk in een graanveld, waar hij ongetwijfeld de nacht zal gaan doorbrengen. Wat een soort toch en dan zo op IJsselmonde!
 |
| Steppekiekendief |
Op de terugweg rijden we nog even langs de Devel, maar de roerdomp laat zich helaas niet horen. Wel zitten er nog wat snorren uit volle borst te zingen, ook altijd erg fraai en zeker als ze mooi bovenin de stengels zitten.
 |
| Snor |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten