donderdag 6 april 2017

Cetti's zangers hebben ons nog veel te leren...

In de afgelopen week heb ik op wat nieuwe voorjaarssoorten zoals gele kwikstaart, snor en eindelijk een boerenzwaluw niet veel bijzonders gezien. Van een koereiger in de Blauwe Kamer mag ik dat overigens niet zeggen, dat was nog een leuke voor de eeuwige maandlijst. April is doorgaans niet de maand waarin deze soort dik gezaaid is.

Vandaag ben ik echter vrij en dat komt goed uit, want samen met Roel Meijer en Kees Goudszwaard kan ik weer cetti's zangers gaan ringen in de Brabantse Biesbosch. In februari was ik al eens mee geweest dus nu zo'n twee maanden later is het leuk om nog eens te gaan. In tussentijd is het niet echt lekker gegaan met het vangen, dus de hoop is dat we vandaag wel weer een mooie slag kunnen slaan. Totaal vliegen er nu twintig geringde rond, maar dat is natuurlijk nog maar een druppel op de gloeiende plaat...

Cetti's zangerhabitat

Het begint stroef en de eerste twee territoriale cetti's zangers tonen totaal geen interesse in ons net en het geluid. Een blauwborst valt ook niet te verleiden, dus toch wel wat teleurgesteld - het zal vandaag toch wel gaan lukken?! - gaan we richting de volgende territoria. Dan gaat het gelukkig beter en vangen we snel achter elkaar drie mannetjes en een exemplaar dat we de vorige keer al hadden geringd. Opvallend is dat één van de ongeringde mannetjes nu in een territorium zit waar we de vorige keer ook al een mannetje hadden geringd. Is die verjaagd, gepakt door een sperwer, ziek geworden, weggetrokken? We weten het niet, maar interessant is het wel. Het mannetje van het territorium ernaast krijgen we helaas niet gevangen, want mogelijk is het exemplaar van de vorige keer gewoon wat opgeschoven en zijn de territoria verdicht.

Cetti's zangers
De tijd tikt door en ondertussen is het al tegen twaalven, maar voor één uur weten we nog twee territoriale mannetjes te vangen. Een record dus weer met vijf nieuwe geringde exemplaren en een terugvangst! Opvallend genoeg echter waren het allemaal weer mannetjes vandaag. Bij één van de territoria zaten twee exemplaren achter elkaar aan, maar helaas vloog d'r maar eentje het net in. Wat dat andere beestje is geweest weten we dus niet, want de vraag wordt wel steeds luider waar toch de vrouwtjes uithangen? Dat we alleen de mannetjes vangen is misschien niet gek, maar we zouden toch wel vaker een tweede vogel (dus vrouwtje) in die territoria moeten zien? Het broedseizoen is nog niet gestart voor deze beesten, dat is pas begin mei, maar de vrouwtjes moeten toch ergens zijn. Zo wordt het wel steeds duidelijker dat we nog heel veel, ja eigenlijk alles, van deze soort nog moeten leren. 
Cetti's zangers
In de Biesbosch is het overigens ook geen straf om de hele ochtend rond te lopen. Een aantal roffelende kleine bonte spechten, een appelvink, baltsende haviken, veel matkoppen, zingende blauwborsten, overvliegende zwartkopmeeuwen en de zee- en visarenden zorgen voor voldoende vermaak. Het zeearendkoppel komt op aardige hoogte, luid roepend overzetten, dat was mooi! De visarenden zagen we vanuit de verre verte op het nest zitten wat ze inmiddels weer hebben bewoond. Het blijft zo toch een bijzonder gebied, die Biesbosch.  

Vanmiddag neem ik nog een kijkje in de Crezéepolder, maar spannender dat nog steeds tachtig kemphanen, een bonte strandloper en een geelpootmeeuw is het toch niet. Een eenzame grutto zorgt nog wel voor wat afleiding, als hij laat zien dat hij op één poot kan staan, zijn vleugel kan strekken en wat dies meer zij. Een wormpjes weet hij met z'n snavel ook te vinden in de polder. Mooi! 




Grutto
Geelpootmeeuw 2kj

Geen opmerkingen:

Een reactie posten