Wat wil je nog meer...

Vandaag heb ik een 'excursie' naar de TU in Delf en om 10:29 wordt die verstoord door een sms'je van Laurens vd Padt, 'Bladkoning in de Gorzen'. Met de gedachte 'die zit er vanmiddag toch niet meer', ga ik weer verder maar op de terugweg krijg ik weer een sms'je dat de vogel nog steeds ter plaatste is en erg honkvast. Leuk, want met een omweggetje van tien minuten is dat toch wel de moeite waard! 

Ik ben nog maar net tien minuten weg van school als m'n mobiel weer af en nu weer met de melding van Laurens dat er een grote pieper in de Crezéepolder, zo'n 500 meter van de bladkoning vandaan, dat gaat lekker!! Het tempo wordt uiteraard verhoogd en omdat ik toch langs de gorzen kom stop ik toch even op de plek van de 'blako', na een paar minuten roept  hij een keer en meteen ga ik weer weg op weg naar de betere soort! 

In de polder aangekomen wordt ik gerust gesteld, de vogel zit er nog maar moet opgestoten worden om hem te zien. We lopen dus naar de plek waar de vogel ingevallen zou moeten zijn, dat levert echter geen grote pieper op. Dan maar weer heel het veld uitstruinen en ja hoor, de vogel wordt weer gezien en valt in. Vervolgens stoten we hem weer op waarbij hij zijn rauwe roep laat horen en door de verrekijker is hij super te zien, gaaf!!

Na hem nog een paar keer gezien te hebben besluiten we om weer weg te gaan en nog even de bladkoning te bekijken. Deze laat zich vlak na aankomst schitterend zien en horen, gaaf!! Foto's zijn niet gelukt, daar was hij te snel voor, maar met de geluidsopname ben ik niet ontevreden. 

Op weg naar huis zat er behalve 2 roodborsttapuiten ook nog de mooie treurmaina op een paaltje, het is en blijft een raar maar mooi beest. 

Treurmaina

Uiteraard wordt Laurens nog eens vriendelijk bedankt voor deze twee gave soorten op zo'n 500 meter van elkaar, wat wil je nog meer...