Aangezien de citroenkwikstaart gisterenochtend met laag water bij het kijkscherm ging foerageren, is de kans natuurlijk aanwezig dat de vogel dat vandaag weer doet. Om half 7 sta ik met de nodige andere IJsselmondevogelaars dus alweer in de Crezéepolder in de hoop op de terugkeer van de eerste citroenkwikstaart voor IJsselmonde. Langzaam aan komen bij het krieken van de dageraad de eerste witte en gele kwikstaarten, maar hoe we ook ons best doen, de citroenkwikstaart blijkt helaas gevlogen.
 |
| Op zoek naar de citroenkwikstaart |
Na zo'n twee uur posten gaat iedereen de polder maar uitkammen en besluiten wij 'm ook maar rond te gaan fietsen. We zijn nog niet ver als Dave opeens meldt dat er een ral voor hem opvloog! Snel zijn we weer terug en na een paar stappen vliegt hij weer op. Het blijkt zoals verwacht een porseleinhoen, gaaf om die zo te zien!
 |
| Porseleinhoen ©Laurens van der Padt |
Verder levert de polder hierna niet meer op dan een zwarte ruiter, bosruiter, wat paapjes en tapuiten en nog een bever die de Noord overzwemt. Zo'n beest heeft er nog aardig de vaart in en het lukte hem ook nog heel aardig om de schepen te ontwijken... Leuk om te zien!
 |
| Bever |
Eind augustus is verder natuurlijk de tijd voor ortolanen en duinpiepers, dus dat betekent dat Laurens van der Padt, Lauren van der Wind en ik maar de braakliggende terreinen gaan checken. Dat levert een paapje, drie tapuiten en een overvliegende bosruiter op. Terwijl we even uitpuffen van het benauwde weer, pik ik opeens een naderende roofvogel op. Visarend! Erg mooi komt het beest langs en is de 192ste soort dit jaar voor mij op IJsselmonde!
 |
| Visarend |
Op de Sophiapolder is het hierna rustig, qua vogels zit er namelijk helemaal niks bijzonders. Wel is het derde landkaartje, een dagvlinder, voor Ambacht nog wel een leuke verrassing.
 |
| Landkaartje |
Minder leuk zijn overigens de verzwakte en dode lepelaars die we aantreffen. Net zoals elke zomer heeft ook nu weer botulisme toegeslagen. Dit wordt veroorzaakt door een bacterie dat een vergif uitscheidt en tijdens warme omstandigheden gaat dit nogal snel. Vogels en vissen krijgen last van spierverlamming door dit vergif en gaan uiteindelijk meestal dood door uitdroging. De Sophiapolder blijkt daarvoor helaas erg gevoelig. Een fraaie juveniele lepelaar is daar helaas vanmiddag een getuigen van. De vogel is overigens opgehaald en naar het asiel gebracht, maar het was helaas al te laat voor dit fraaie dier.
 |
| Verzwakte lepelaar |
Een ronde door Waalbos levert vervolgens ook niks extra's meer op. We moeten het doen met wat tapuiten en paapjes. Al met al eindigt deze rustige dag dus ook rustig, er kon veel, maar uiteindelijk zagen we geen echte zeldzaamheid. De langstrekkende visarend was natuurlijk nog wel leuk bonusje.
 |
| Paapje |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten