Fijne dubbelslag binnen een halve dag

In alle vroegte was ik gisterenochtend al in touw om vleermuizen te inventariseren in Barendrecht. Daarna had ik in Wageningen de eerste werkdag als student-assistent om plantenkennis bij te brengen aan eerstejaars biologen en bos- en natuurbeheerders. Halverwege de middag kijk ik echter even op dutchbirdalerts.nl en zie zowaar dat een heuse balkanbergfluiter is gevonden in het Noordhollands Duinreservaat. Dat is me nogal een soort! Het laatste van de vier gevallen is namelijk alweer 25 jaar geleden! Daarnaast wordt in hetzelfde duingebied een cirlgors gehoord en blijkt een hybride bergfluiter x fluiter aanwezig. Een merkwaardige dag dus, maar voor nu is alleen de balkanbergfluiter interessant.

Gelukkig kan ik net wat eerder weg, waarna een logistieke puzzel volgt om op de plek in de duinen te belanden. De trein vanuit Wageningen stopt zelfs op station Castricum, maar door wat vertraging in de laatste minuten van de rit, mis ik de bus. Het plan was om vervolgens nog een aantal kilometers te lopen, maar nu gaat dat wel heel veel kilometers worden. Na een belletje met Laurens van der Wind kan ik door hen opgehaald worden bij het station, want ze komen ook in de buurt. Zo gebeurd het en niet veel later lopen we met Kees van der Wind en Arie-Willem van der Wal de duinen in. Het is avond, dus de zangactiviteit gaat dan meestal omlaag. Maar hopelijk lukt het nog de vogel te zien en te horen.

Als we aankomen bij de ca. 100 man, die uit het werk nu in de bomen lopen te staren, wordt de vogel precies gehoord. Hij was daarvoor al een half uur stil, dus sensatie alom! De vogel zingt een paar keer en gaat vervolgens ook roepen. Een kenmerkende 'smakkende' roep. Na wat geduld lukt het ook om de vogel kort in beeld te hebben, terwijl hij door het kronendak heen beweegt. Die is binnen, de vierde nieuwe soort alweer dit jaar!

Al vrij vlot wordt de vogel stiller en stiller en zijn zekere waarnemingen lastig. De melding van een cirlgors bij de parkeerplaats is voor ons dan ook het punt om (stevig) terug te gaan lopen. De Limburgse vogel heb ik immers enkel maar gehoord, dus zien is altijd beter! Het mag echter niet baten, want de vogel is al zingend honderden meters verplaatst en uit beeld. Jammer maar helaas...

De withalsvliegenvanger die sinds zaterdag in Vierhouten zit te zingen is ook nog een nieuwe soort, en als Arie-Willem aangeeft om die vanochtend in alle vroegte te 'pakken', besluit ik aan te haken en via de Veluwe richting Wageningen te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Als we voor half 6 uitstappen op de camping horen we de vogel vrijwel gelijk zingen. Het vinden van de vogel duurt even in het schemerige bos, maar daarna laat hij zich prachtig zien. Een erg fraaie soort!

Withalsvliegenvanger

Het is mijn 415de soort in Nederland. Dat aantal tikt toch wel door de laatste tijd, ondanks dat ik ook wel wat soorten heb laten schieten. Deze dubbelslag in minder dan een halve dag is dan bijvoorbeeld ook wel weer fijn! Een goed voorjaar zo!

Withalsvliegenvanger