Bedreigde soorten en een gehoorde cirlgors

Gisterenavond kwam ik vanuit Ede naar Rhenen op de fiets, en die tocht voert door het Binnenveld. Een gebied dat ook in het donker erg leuk bleek te zijn om te vogelen! Zo hoor ik op zeker vijf plekken roepende steenuilen, maar ook hoor ik twee zingende ransuilen. Een geluid wat ik zelden heb gehoord. Erg leuk! Ook valt het 's nachts altijd weer op hoe actief weidevogels zijn. Het geluid van grutto's, kieviten, tureluurs en wulpen is niet van de lucht. De watersnippen die er ook moeten zitten hoor ik daarentegen niet, maar een waterral nog wel.

Vanochtend ben ik ook weer vroeg uit de veren en besluit weer door het Binnenveld richting Wageningen te fietsen. In tegenstelling tot afgelopen nacht is de watersnip nu wel volop aan het baltsen. Al blatend (een geluid dat ze met de staart maken) vliegt de vogel continu in de lucht. Fantastisch! Elk jaar zit wel een exemplaar ergens in het Binnenveld, maar nu dus eentje op de route richting Wageningen. Heel leuk, want als broedvogel gaat het niet best met deze soort in Nederland. Ze stellen hoge eisen, maar kennelijk voldoet het Binnenveld daar aan. Gelukkig!

Binnenveld

Nabij de universiteit zit ook nog eens een hoog aantal patrijzen, wat deze vroege fietstocht toch wel erg opfleurt. Ik zie en hoor meerdere paartjes van deze bedreigde soort. Alle landbouwgerelateerde soorten doen het immers slecht, helaas...

Patrijzen

Na een ochtendje in het bos te hebben vertoefd met een excursie, wat nog wat boomklevers, een havik, vuurgoudhaan en fluiter opleverde, ga ik weer richting Ambacht. Tenminste, dat is de bedoeling. Als ik in de trein de laptop open klap blijkt namelijk in Budel een zingende cirlgors te zijn gevonden! Een erg fraaie soort uit Zuid-Europa, die nog maar één keer eerder twitchbaar was. Toen zag ik 'm niet, en aangezien er richting Rotterdam veel problemen zijn op het spoor, neem ik op Utrecht Centraal maar gewoon de trein richting Maastricht.

Na een overstap en een korte busrit volgt een halfuur durende wandeling richting de provinciegrens tussen Noord-Brabant en Limburg, waar de vogel wordt gehoord. Hij zingt immers regelmatig, maar blijkt heel lastig te zien. Ook bij aankomst is dat het verhaal. Dan is de vogel een kwartier geleden voor het laatst gehoord, dus nu is het zaak om te verspreiden en om te zoeken. Met de hoge temperaturen op het gloeiende zand valt dat niet mee, maar na een ruim half uur horen we de vogel zingen! Het blijft daar helaas bij, want voordat we in de buurt zijn is de vogel gevlogen. 

Zoeken...

De vogel is binnen, maar ik wil hem toch wel graag nog even zien. Voordat we 'm weer horen is het echter alweer een klein uur verder. Hij is nu veel beter te horen, maar helaas blijft hij weer onzichtbaar. Als de vogel weer verdwijnt en in het daaropvolgende halfuur niet meer tevoorschijn komt, moet ik helaas vertrekken. Wegens verplichtingen kan ik niet blijven en dankzij een lift ben ik uiteindelijk precies op tijd thuis met de derde lifer op zak van het jaar! Het bleef echter bij een 'hoorwaarneming', dus wellicht komt er nog wel een herkansing...