Kuifleeuwen en Eurokannen

Vandaag stond de excursie Limburg gepland als het mooi weer zou zijn. Aangezien ze meer dan 20 graden hadden opgegeven ging deze dus ook gewoon door. Er werd geopperd om niet zoals normaal in Posterholt te beginnen maar gewoon bij Vijlen voor de MiBo's en kortsnavelboomkruipers zodat we deze gelijk zouden hebben.

Om ongeveer acht uur komen we dan in de bossen aan waar we worden onthaalt door luid zingende zwarte mezen, boomklevers en roodborsten. Toen we eenmaal in het bos waren werden er al gauw soorten als zwartkop, vuurgoudhaan en tjiftjaf op de daglijst bijschreven. Ook leuk waren de appelvinken die zich met enige regelmaat soms mooi lieten bekijken,

Appelvink

Verder het bos in zien we nog een grote lijster, een schitterend vuurgoudhaantje die ook nog eventjes vlak voor ons gaat zingen en door het bos galmt de roep van een zwarte specht. Op een halve boom zit een boomklever luidkeels te zingen en laat zich leuk fotograferen. Tevens dreunt de zware roffel van een zwarte specht door het bos maar helaas zien we geen middelste bonte of kortsnavel meer.

Boomklever

De volgende bestemming is nabij Sibbe voor de grauwe gorzen. Als we eenmaal uit de auto zijn horen we het 'mama mag ik een ijijijijijsje' van geelgorzen uit verschillende bomen. Op de plek waar de meeste ringmussen en geelgorzen zitten vermaken we ons prima met  het foto's maken van deze soorten maar helaas lukt het ons niet om een grauwe gors in de kijker te krijgen. Dat is al de derde dip van vandaag!!

Geelgorzen

Ringmus

Als we bij de ENCI-groeve aankomen hebben krijgen we de schrik van ons leven. We wisten wel dat er iets gekapt was maar het blijkt dat alle bebossing om de groeve heen is verwijderd. We voelen dat we hier voor niks zijn gekomen en dat gevoel blijkt juist te zijn want de oehoe, ook al mag het de grootste uil van Europa zijn, blijft onvindbaar.

ENCI-groeve

Bij Venlo zouden de laatste twee stops van de dag zijn die alle dips misschien een beetje goed zouden kunnen maken. Bij de eerste stop, nabij Hout-Blerick, zouden Europese kanaries zitten. Toen we uitgestapt waren hoorden we er al gauw één zingen en er kwamen er twee aangevlogen. Het paartje zat even in een boompje om daarna weer in een tuin te verdwijnen. Even later begon er weer één te zingen en na een tijdje zongen ze samen. Leuk!! Foto's maken was echter vrij lastig omdat de vogels erg mobiel waren maar gelukkig lukte het uiteindelijk toch. 

Europese kanarie (man)

De laatste bestemming is op de welbekende Tradeport van Venlo voor de laatste kuifleeuweriken van Nederland. Na een rondje op de parkeerplaats gelopen te hebben vliegt er eentje op die zich even later bij een ander voegt en samen gaan ze op het Douane-gebouw zitten. Hier vliegen ze weer snel vanaf om op de Texaco te landen waar ze op blijven zitten. Eén keer komt er eentje vanaf en laat zich even mooi aan de grond zien maar het is vooral erg gaaf omdat hij luidkeels zit te zingen. Super!!

Kuifleeuwerik

Hierna begint de terugreis van twee uur en om half zeven staat we weer bij het NME-centrum. Op de terugweg naar huis zie ik mijn eerste gele kwikstaart van het jaar in de Crezéepolder wat de vierde jaarsoort is voor mij vandaag. Er zijn betere dagen geweest maar de kuifleeuwen en eurokannen hebben alle dips toch weer goed gemaakt. 

Witte kwikstaart