zaterdag 4 augustus 2018

Vakantie in de Hooglanden

Van 19 juli tot 3 augustus zijn we met het gezin twee weken in Schotland geweest. Het begon natuurlijk al met de heenreis vanuit IJmuiden naar New Castle, wat ook in het Nederlandse deel van de Noordzee al leuke soorten opleverden noordse stormvogel, veel zeekoeten met jongen, zelfs een alk, drieteenmeeuwen en natuurlijk jan-van-genten. Als we op 20 juli wakker worden in de EngelseNoordzee, komen daar ook nog wat kleine jagers en een fraaie noordse pijlstormvogel bij. Dolfijnen of dwergvinvissen lukken helaas niet. Op de terugweg zie ik overigens in het Engelse deel wel heel mooi twee dwergvinvissen! Dolfijnen zie ik dan ook niet, maar wel zie ik meerdere papegaaiduikers vlakbij de pont zwemmen. Prachtige beestjes zijn dat toch!

De eerste week zitten we vlakbij Fort William, aan de westzijde van Schotland in de Highlands. Weinig wegen dus, maar prachtige landschappen! Het enige probleem is dus dat het lastig is om diep de bergen in te trekken, omdat de paden er simpelweg niet zijn. Aangezien we bij de hoogste bergen van Schotland zitten, waaronder de Ben Nevis (1345 meter), hoop ik met name op 'hoge soorten' zoals alpensneeuwhoen, morinelplevier en sneeuwgors. Tweemaal kom ik boven de duizend meter, namelijk de Ben Nevis die we beklimmen en een andere willekeurige berg. De Ben Nevis levert wel hele mooie sneeuwgorzen op, die als musjes op de top scharrelen. De andere top, waar ik stiekem hoopte om morinelplevieren te vinden, leverde niet die prachtige vogels op, maar wel zag ik daar een paartje alpensneeuwhoen. Verder is het overigens boven op de bergen heel stil. Een enkele graspieper en zodra je wat lager komt zijn het niet meer dan wat bonte kraaien en met wat geluk wat grote lijsters. Eenmaal stootte ik in de hei korhoenen en Schotse sneeuwhoenen op! Een korte waarneming, maar laat ook wel zien dat het niet makkelijk is om die hoenen te vinden, terwijl er meer dan honderdduizend Schotse sneeuwhoenen in Schotland zouden moeten zijn...



Sneeuwgorzen op de Ben Nevis
Alpensneeuwhoenen
Raaf
Top - zonder morinellen helaas
Langs de beekjes vind je verder nog waterspreeuwen, grote gele kwikstaarten en oeverlopers, terwijl in de bossen in de dalen zo nu en dan de ijle roep van taigaboomkruipers klinkt. In ruige stukken kom ik nog een enkele keer een paapje tegen en laten regelmatig ook kleine barmsijzen van zich horen. Een blauwe kiekendief zie ik ook nog eenmaal, en twee keer kom ik een smelleken tegen. Deze roofvogels zwerven ook door de Hooglanden.
Waterspreeuw
Paapje
Ook steenarenden zwerven door de hooglanden, en één keer blunder ik tegen zo'n schitterende arend aan, terwijl hij langs de helling zeilt. Schitterend! Een andere keer zien we nog een exemplaar op het eiland Skye. Dat is verreweg de beste plek in Schotland voor de soort, waar we ook nog twee zeearenden tegenkomen. Tevens dé plek voor die soort. Visarend is wat wijder verspreid, maar ook die kom ik maar één keertje tegen. Op het eiland Skye kijken we ook nog even bij zee, waar op de rotsen de bekende soorten zitten, zoals zeekoeten, alken, zwarte zeekoeten, noordse stormvogels, drieteenmeeuwen en jan-van-genten. Boven op de kliffen foerageren fraters en tapuiten, terwijl boven zee af en toe een groepje noordse pijlstormvogels langs komen. Genieten dus!
Zeekoeten
Alk en zeekoeten
Noordse stormvogel
Langs zeehammen landinwaarts zitten dan weer andere soorten. Toen we de tweede week vlakbij Glasgow zaten, heb ik daar nog een keer gevogeld. Verder was er in die streek niet veel te beleven, maar bij de riviermonding was het leuk met groepen grote zaagbekken, brilduikers, veel eiders en in kleinere aantallen kuifaalscholver en zwarte zeekoeten. Op de blokken zaten nog wat oeverpiepers, die zich leuk lieten bekijken.
Oeverpieper
Eider
Kuifaalscholver
Zwarte zeekoet
Al met al een leuke twee weken met toch wel wat vogelsoorten die we in Nederland niet hebben. Dat maakt zo'n buitenlandse vakantie toch net wat leuker!
Noordzee

Geen opmerkingen:

Een reactie posten