maandag 29 oktober 2018

Wéér een jammerlijke dip

Vandaag liep het weer niet echt lekker zoals gehoopt... Afgelopen zaterdag werd 's middags namelijk een roodoogvireo op Texel gevonden. Een zangvogel uit Noord-Amerika (dus de hele oceaan over gekomen!) die nog geen tien keer in Nederland is gezien. Voor mij echter onhaalbaar op zaterdag, dus maandagochtend was het de piep afwachten. Ik had immers teveel te doen om voor niks naar Texel te gaan... Toen de vogel gepiept werd om 10:05 ben ik vrijwel gelijk Hans Bossenbroek en Thomas Los op wezen halen, om de boot van half één te hebben in Den Helder. Het kon toch eigenlijk niet misgaan, want de vogel had zich gisteren ook de hele dag laten zien.

Op de boot was de vogel inderdaad nog in beeld, dus vol goede moed rijden we even later het eiland af. Al mijmerend over wat we eventueel na de waarneming van de vireo kunnen doen. Eenmaal op de plek in het Krimbos aangekomen, blijkt de vogel al drie kwartier uit beeld. Maar ach, hij zit vaak veel stil en beweegt rustig, dus hij zou wel tevoorschijn komen. Er loopt ook zo'n 30-40 man dus het vertrouwen zit er nog dik in. Terwijl de middag vordert slinkt dat, en slinkt dat. Uiteindelijk vertrekken we om half 4 zonder roodoogvireo. Helaas, helaas. Toch voor niks naar Texel gereden, want een roepende pestvogel die overkomt kan het niet echt goedmaken...
Plaats Delict...
Wellicht was het weer te donker geworden (in de ochtend had geregeld de zon geschenen), misschien zat hij even 500 meter verderop. Ik weet het niet. Maar het is weer wachten op de volgende. Helaas wel weer een pijnlijke dip op deze manier, want het najaar heb ik nog geen enkele nieuwe soort kunnen toevoegen. Wie weet komt er nog wat?

1 opmerking: