Waterpiepers en een pijnlijke dip

De afgelopen dagen was ik druk in de Zegenpolder met insecten determineren van de vallen. Ondertussen had ik in het maïsperceel nog wat netjes neergezet met het geluid van waterpieper. Een algemene wintergast in Nederland die erg weinig worden geringd. In het maïs bleken de nodige exemplaren te foerageren, en inderdaad lukte het me uiteindelijk om vier exemplaren te ringen. Erg leuk! Een prachtige pieper, die in de hand wel echt forser is dan graspiepers. En nu is het natuurlijk de vraag of dit nog doortrekkers waren, of gewoon overwinteraars...

Waterpiepers

Vandaag gaat het wat dat betreft wat minder van een leien dakje... Ik zit namelijk weer 's thuis achter m'n bureau en kijk dan zo nu en dan of er wat wordt gezien. Dat blijkt nu het geval te zijn, en wel een Kuhls pijlstormvogel die langs De Vulkaan is gevlogen. In Den Haag. Ondertussen echter alweer ruim 20 minuten geleden en het dringt niet gelijk door. Even later zie ik ook ene filmpje van de vogel en bedenk me dan dat het eventueel nog te halen is om de vogel op te pikken bij de Tweede Maasvlakte. Als de wiedeweerga zit ik dan in de auto naar het westen. Een klein half uur nadat de vogel langs Den Haag vloog.

Vlak voor ik de parallelweg opdraai bij de Tweede Maasvlakte hoor ik dat hij uit beeld is bij de Maasmond. Dat gaat dus precies goedkomen (denk ik). Bij de Tweede Maasvlakte zie ik echter de telescopen al omgedraaid staan. En blijde gezichten... De vogel is net 5 minuten uit beeld. Ai, ai ai... Het was een miscommunicatie via de Appgroep, want de vogel was hier dus al uit beeld en helemaal niet gezien op de Maasmond. In een uiterste poging rijd ik nog naar de andere parkeerplaats, maar het mag niet baten. De uiterst zeldzame pijlstormvogel uit zuidelijkere streken kan ik niet meer vinden.

Dit zijn toch wel de pijnlijkste dipjes, waarbij e de vogel op een paar minuten mist. En dan ben ik vermoedelijk de vogel aan de andere kant van de dijk gepasseerd onderweg naar de Telpost Tweede Maasvlakte. Als, ja als... Achteraf schiet je daar niet veel mee op. Achteraf had ik ook gewoon door moeten rijden naar Westkapelle. Daar kwam de vogel een drietal uur later in vol ornaat langs. Tja, achteraf...

Vanavond doe ik in de Zegenpolder ten slotte nog een verwoede poging om wat uilen te vangen. Het weer is echter miezerig en het lukt dan ook niet, helaas. Voor het donker ring ik nog wel een viertal graspiepers, en rond half elf hangt er wel opeens een kramsvogel in de netten. Een leuke verrassing! 

Kramsvogel