Rond acht uur varen Laurens van der Wind en ik met Roel Meijer over richting de Sophiapolder. Net als afgelopen jaar is het schelpstrandje van het Zuid-Hollands Landschap weer helemaal bezet met visdieven, dus we gaan kijken of de jongen al groot genoeg zijn om te ringen. Uiteraard is dit ook het moment om een goede telling van het aantal broedparen te doen. En het is natuurlijk altijd fantastisch om even in zo'n kolonie te kijken!
|
Kolonie visdieven |
We varen buitenom richting en op het eerste gezicht is er niet zoveel van te zien. Op het moment dat we aanmeren gaat alles echter de lucht in. Een kabaal van jewelste! Eenmaal aan de wal is het proberen zo snel mogelijk een beeld te krijgen van wat er zit, zodat we niet te lang de vogels verstoren. Enkele visdiefjongen die al groot genoeg zijn worden geringd, maar de meeste zijn net een paar dagen oud. Ook staan er veel eieren op uitkomen en zien we dat ook gebeuren. Fantastisch om te zien hoe zo'n beestje zich uit zo'n schaal werkt!
|
Visdieven in alle soorten en maten |
Naast de ruim dertig paar visdief dat er zit, lopen ook enkele klutenkuikens rond. Aan de buitenkant zien we nog enkele nesten van kluten liggen, maar door de hoge waterstand blijken toch wat eieren verzopen te zijn en weggespoeld. Ik moet nog zien of er dus nog meer jonge kluutjes bij gaan komen.
|
Jonge kluut |
Naast deze kluten en visdieven broeden op de Sophiapolder ook al jaren stormmeeuwen. Ze bevolken de hele dijk en zitten dan ook erg verspreid. We vinden ook bij de kolonie een nest van deze typische riviermeeuw. Veel leuker is echter het nest van een zilvermeeuw! Een volwassen vogel zien we uit de begroeiing komen als we aanvaren, en na even zoeken is het nest gevonden. Eén van de eieren is net uitgekomen. Een nieuwe broedvogel voor het eiland!
|
Nest stormmeeuwen |
|
Pas geboren zilvermeeuw |
Na dit succesvolle bezoek varen we weer terug naar de wal, waarna Laurens en ik nog even achter een melding van een zingende zomertortel bij de Carnisse haven aan gaan. Erik-Jan Visser heeft daar samen met Peter Gouman vanochtend zowaar wéér een zomertortel gehoord. Als wij aankomen blijkt de vogel helaas gevlogen, en horen of zien we deze sterk bedreigde soort dan ook niet meer. Een hervestiging lijkt er wat dat betreft niet in te zitten.
Aangezien ik vanmiddag de trein ga pakken richting Harlingen, omdat ik twee weken naar Terschelling ga met de universiteit, heb ik niet al te lang tijd meer. We rijden dus alleen nog maar even richting het Binneland van Rhoon, om daar de Stijve wolfsmelk in te tikken. Een zeer zeldzame plant die hier vorig jaar is gevonden. Die moet je eigenlijk wel gezien hebben natuurlijk...
|
Stijve wolfsmelk |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten