Jammer van dat ringetje..

De meeste wintersoorten hebben we eigenlijk al weer te pakken voor dit jaar, maar nog niet allemaal. De paar 'goeie' soorten die we nog 'moeten' zitten nogal verspreidt over het land. Gelukkig is ons landje niet zo groot dus stappen Laurens, Laurens en ik om iets over half zeven bij Herman vd Brand in de auto voor een poging om vandaag een aantal goeie soorten op te rollen. De eerste bestemming ligt tegen de Duitse grens waar een zestal kraanvogels al enige tijd ter plaatse is in een maïsveldje. 

Om iets over half negen komen we op de plek aan waar het niet lang duurt voordat we het groepje tegen een klein bosje aan zien staan. Het vriest een paar graden maar door de straffe oostenwind voelt het nog veel kouder aan. We stappen dus maar weer gauw in de auto richting de waterspreeuw bij Eibergen.

Kraanvogels

Deze zwartbuikwaterspreeuw zit al enige tijd langs een kanaal waarlangs verschillende vistrappen en watervalletjes zijn. De vogel is bij meerdere van deze waterstroompjes gezien maar gisteren en vijf dagen geleden zat hij bij dezelfde vistrap. We hoopte er dus op dat de vogel daar vandaag ook nog zou zitten. Helaas kunnen we na aankomst al vrij snel vaststellen dat dat niet het geval is. Het bekijken van de andere vistrappen levert niet de waterspreeuw op, wel zien we nog wat dodaarsjes, grote zaagbekken en een grote gele kwikstaart.

Vistrap

Na deze eerste dip is de volgende bestemming de ringsnaveleend in de Weeribben. Onderweg komen we langs Zwolle waar gisteren een sneeuwgans was gezien. Daar gaan we dus even de snelweg af om 'm op de jaarlijst bij te schrijven. Op de plek van gisteren zitten geen ganzen maar als we even later een flinke groep kol- en toendrarietganzen zien blijkt hij daar inderdaad tussen te lopen. Tenminste, dat denken we op het eerste gezicht. Als we wat beter kijken heeft de vogel toch wel heel veel weg van een ross' gans, een kort nekje, kleine snavel, klein kopje en als de vogel vliegt valt ook het kleine formaat op. 

Ross' gans

Het wordt nu toch wel heel spannend en als er even later nog een paar vogelaars arriveren die voor de sneeuwgans kwamen is de determinatie zeker en piepen we de vogel door. Hij gedraagt zich schuw en hij leek in eerste instantie geen ringen te dragen. Als even later Lennaert Steen plaatjes laat zien van de, zo lijkt het tenminste, ongeringde poten, is de vogel helemaal wild en besluiten we naar de ringsnaveleend te gaan. We zijn nog niet lang onderweg als er toch roet in het eten wordt gegooid, David Uit de Weerd meldt namelijk dat de vogel toch een ringetje heeft om zijn rechterpoot en dus een ontsnapte vogel betreft. Helaas, helaas...

Met een kleine domper komen we dus even later aan in de Weerribben waar de ringsnaveleend snel gevonden is. De vogel laat zich op de plas, op enige afstand, leuk bekijken. 

Weerribben

Het plan om hierna naar Geestermerambacht te gaan voor de bruine boszanger gaat niet door aangezien de vogel de gehele dag nog niet is gezien. Daarom besluiten we maar een stuk richting huis te gaan. In de Eempolders waren enkele kleine rietganzen gezien dus dat is de eerste bestemming waar we, na een benzinestation (er moet ook gegeten worden!), uitstappen. 

Ze laten zich helaas niet vinden tussen de grauwe, brand-, kol- en enkele toendrarietganzen. De volgende en laatste bestemming is de bosuil in Bussum. Als we op de plek zijn kunnen we het niet gelijk vinden maar gelukkig zijn Pieter en Maartje Doorn met haar zus zo bereidwillig om even de plek aan te komen wijzen. De vogel blijkt niet aanwezig maar ze hebben voor ons nog een plek in petto. Daar zit wel een bosuil in een schoorsteen en staat ook deze soort weer op de jaarlijst. 

Bosuil

Tevergeefs zoeken we even later met z'n allen nog even naar ransuilen maar die laten zich niet vinden. Al met al toch een dag gehad met een paar goede jaarsoorten maar wel erg jammer van dat ringetje...