Gisteren was een dagje vogelen op de Maasvlakte met Arne van Wingerden rustig met hier en daar wat bonte vliegenvangers, tuinfluiters, paapjes, een enkele braamsluiper en uiteindelijk ook nog een draaihals op de parkeerplaats van Lyondell. Die vondst maakte het nog tot een geslaagde en vermakelijke ochtend. Langs de Westplaat zaten overigens ook veel vogels, waaronder nog een visarend, maar stonden op het pad onder andere ook nog parnassia. Een prachtige plantensoort!
 |
| Parnassia |
 |
| Bosjes langs de Antarticaweg |
Vandaag stap ik rond elf uur bij Laurens van der Wind en zijn vader in om een lange reis te maken naar het oosten van het land. In de Engbertsdijkvenen gaan we namelijk proberen om noordse glazenmakers te zien.
Vorig jaar hadden we al een poging gedaan in Drenthe, maar dat mislukte toen helaas. Hopelijk gaat het dus vandaag wel lukken om deze libel te vinden. De laatste libel die ik in Nederland nog 'makkelijk' kan zien. De mercuurwaterjuffer werd namelijk alleen in 2011 in Nederland gezien en verdween op een verdachte manier. Dwergjuffer, die ook in Nederland voorkomt, wordt zeer sterk verborgen gehouden en ontbreekt dus ook nog op mijn lijst. Noordse glazenmaker is wat dat betreft een eitje, maar natuurlijk wel een prachtige soort die niet op de lijst mag ontbreken...
 |
| Engbertsdijkvenen |
Na ruim twee uur komen we aan in het gebied, waar we na een korte wandeling op de locatie komen van de noordse glazenmakers. Een prachtig gebied met veel veenmos en slangenwortel, en ook zien we vrijwel gelijk een noordse glazenmaker vliegen. Een mannetje patrouilleert honkvast boven een hoekje in het veen en duldt geen pottenkijkers. Wanneer een mannetje uit de andere hoek komt buurt gaan ze na een potje knokken weer naar hun eigen plekje. Uiteindelijk blijken er drie territoriale mannetjes op de plek aanwezig te zijn, die zich alleen vliegend laten bekijken. Ondanks dat zijn de kenmerken prima te zien, wat een gave beesten!
 |
| Noordse glazenmaker ©Laurens van der Wind
|
Het zijn grote libellen die opvallend donker gekleurd zijn, met weinig gele en groene tekening. Daarnaast zijn enkele subtiele kenmerken met wat geduld ook te zien, zoals de zwarte achterkant van de ogen en de streep over de snuit die niet versmalt. Erg leuk! Vermoedelijk zien we ook nog een vrouwtje, maar omdat deze zich niet op de foto laat zetten durven we die niet hard te maken.
Na dit succes rijden we via Planken Wambuis terug richting Ambacht. In dat gebied doen we nog een poging om bruine vuurvlinders te vinden, maar dat lukt ons niet meer. Wel is het leuk met veel kleine vuurvlinders, enkele kleine parelmoervlinders en zelfs nog een kommavlinder. Een atalanta laat zich dan weer het beste van het stel fotograferen...
 |
| Atalanta |
Aangezien ik vanavond geen verplichtingen had, besluit ik nog maar een tweede insect te gaan twitchen. Afgelopen week werden namelijk in Leiden meerdere grote spitskoppen gehoord. Een sprinkhaan die zich uitbreidt naar het noorden en waarvan in Nederland nog maar enkele gevallen bekend waren. Naast het station van Leiden bleek echter een populatie aanwezig te zijn in exotische grassoorten, maar deze sprinkhanen laten zich vooral in het donker horen. Na tienen kom ik dan ook pas aan op de locatie, maar op afstand hoor ik het indringende gesnor al. Een heel hard geluid!
Om de sprinkhanen te vinden in de grassen blijkt dan weer een stuk lastiger. Met een zaklamp moet ik diverse pogingen doen om er één van de twee die ik hoor in beeld te brengen. Uiteindelijk lukt het gelukkig met één exemplaar. Een prachtige nieuwe aanwinst voor de Nederlandse lijst!
 |
| Grote spitskop |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten