Het is voorjaar, maar toch niet...

Het voorjaar kwam ook de afgelopen week niet echt uit de verf. Het lijkt wel winter! Desalniettemin zijn de eerste zomergasten en Afrikagangers alweer teruggekeerd, wat het altijd toch weer leuk maakt om naar buiten te gaan. Zeker de laatste jaren ben ik erg gefascineerd door de IJsselmondse broedvogels. Waar gaat dit jaar dus weer gebroed worden door bijvoorbeeld kieviten, roodborsttapuiten en kleine plevieren. Om maar wat te noemen...We zijn momenteel ook druk bezig met de voorbereiden voor de uitgave van een Avifauna van IJsselmonde, waarin we zoveel mogelijk over het vogelleven op IJsselmonde willen publiceren. Ook daarvoor is het van belang om op de hoogte te zijn van de huidige stand van zaken!

Afgelopen week was ik vrij veel vrij en ook in Ambacht, dus ondanks een tentamen heb ik toch af en toe wel weer wat gebieden bezocht om te kijken hoe de zaken er voor het komende broedseizoen ervoor staan. Dat leverde alweer veel op, maar ook zijn er nog genoeg doortrekkers die het vogelen aantrekkelijk maken in deze tijd van het jaar. In de Crezéepolder zag ik zo afgelopen dinsdag niet alleen dat de eerste kleine plevieren weer waren teruggekeerd, maar ook zaten tientallen doortrekkende rietgorzen, bonte strandlopers en bontbekplevieren.

Kleine plevier

Een hinkende kemphaan kreeg ook nog de nodige aandacht. Niet vanwege het feit dat hij mank was, maar vooral ook omdat hij geringd was! Het lukt gelukkig om de ringcombinatie af te lezen, waaruit bleek dat het een exemplaar was dat de vorige winter in het Friese Stavoren was geringd. Leuk! En hopelijk trekt dat pootje nog bij...

Friese kemphaan

's Avonds was ik nog even in het buitendijkse gebied bij Rhoon, om bosuilen te inventariseren. Voor dezelfde Avifauna willen we namelijk een goed beeld krijgen van de waarde van de grienden, waar de bosuilen uiteraard bij horen. De omstandigheden waren nu goed en het was een zeer geslaagde ronde met veel activiteit. Het blijft toch fantastisch om die beesten te horen, erg gaaf!

Ook het Waalbos bij Rijsoord is weer volop in ontwikkeling, nadat het afgelopen jaar min of meer is ingericht als recreatiegebied. In die ontwikkelingsfase was het gelijk in trek van vele kieviten, die met groot succes hebben gebroed. Nu is de vegetatie echter hoger en zijn ook op grote schaal boompjes aangeplant door Staatsbosbeheer. De weidevogels hebben vermoedelijk dus geen lang lot beschoren in dit gebied, wat ik zelf een gemiste kans vind van de beheerder. Nu gaat het echter nog goed, want naast nog steeds flinke aantallen kieviten lijkt het aantal territoria van veldleeuweriken zich te hebben verdubbeld tot vier! Prachtig om die zang weer zo luid te horen op IJsselmonde, nadat de soort in 2016 voor het eerst sinds een paar jaar zich weer wist te settelen in dit gebied. Hopelijk kan de waarde van Waalbos voor de veldleeuwerik ook in de toekomst gewaarborgd blijven!

Waalbos vol met paaltjes en boompjes...

Ondanks al die voorjaarsperikelen was ook wel duidelijk afgelopen week dat het nog geen voorjaar is. Zo zag ik op de begraafplaats in Zwijndrecht nog een dertigtal appelvinken, van de ca. 50 die daar overwinteren! Mogelijk gaan er ook nog wel exemplaren broeden, wat erg gaaf zou zijn uiteraard! Het voorjaar kan niet wachten, wat ook wel duidelijk was toen ik op de ijsbaan in Ambacht nog een kleine vijftig grutto's bekeek. Sommigen liepen met de ijspegels aan het lijf en het was continu foerageren om warm te blijven. Hierdoor waren de poten wel weer goed te controleren, waardoor ik twee Nederlands geringde exemplaren kon aflezen. Leuk! En komende week zullen die pegels wel ontdooien, want het wordt warmer. Zeggen ze tenminste...

Grutto's op de ijsbaan