De Biesbosch mag toch wel hét bolwerk van de cetti's zanger genoemd worden. Een klein, bijna saai bruin zangertje dat de afgelopen tientallen jaren enorm in dit land van wilgen, riet en water is toegenomen, en van daaruit heel langzaam lijkt uit te breiden. Maar wat maakt de Biesbosch nou zo aantrekkelijk voor dit beestje, dat van oorsprong toch uit zuidelijkere streken komt, terwijl tal van gebieden er zo op lijken, maar waar ze in veel mindere aantallen zitten? Die vraag, en vragen als hoe honkvast ze eigenlijk zijn, of ze ook in de winter een territorium verdedigen, worden hopelijk beantwoord door een ringproject dat deze winter is gestart.
Vanaf het jaarwisseling hoopte ik al een keer mee te kunnen met Roel Meijer, om mee te gaan cetti's zangers vangen. Telkens kwam er niet van, maar vanochtend lijkt dan toch eindelijk het weer goed te zijn. Samen met hem en Ad Kooij vaar ik dus over naar de Brabantse Biesbosch om de nodige territoriale mannetjes te vangen.
 |
| Cetti's zangerhabitat |
Het weer is inderdaad werkelijk prachtig, een prachtig zonnetje en in de grienden is al volop leven met matkoppen, meerdere zingende kleine bonte spechten, wat appelvinken en in de kreken zitten wat grote zaagbekken. Ook tetteren er gelukkig nog de nodige cetti's zangers, maar zien doen we ze in principe niet. Zoals altijd bij dit beestje, want als er eigenlijk een mysterieuze soort is, dan is de cetti's zanger daar wel de koning van. Kabaal kan die maken als geen ander, maar zien doe je dit kleine bruine vogeltje vrijwel nooit. Ze foerageren laag, liefst diep in, de vegetatie en leven daar een verborgen bestaan.
 |
| Cetti's zangerhabitat |
Het net weten ze gelukkig wel te vinden op deze prachtige winterochtend. We vangen uiteindelijk vier van deze beestjes, die in de hand toch verbluffend mooi blijken te zijn. Het betreffen allemaal adulte mannetjes, die dus inderdaad standvastig een winterterritorium lijken te verdedigen. Nu lijkt vier van de kleine duizend territoria die het gebied rijk is misschien weinig, maar het is het hoogste dagtotaal gevangen voorlopig in het project.
 |
| Cetti's zangers |
Als je hem die enkele keer in het 'wild' ziet schieten door de vegetatie is er niet zoveel aan te zien en lijken het haast winterkoninkjes. In de hand valt dat alles mee, zijn ze prachtig roodbruin gekleurd en blijken ze toch nog aardig op formaat te zijn. Vooral met die mooie waaierstaart van ze die er nog aan de achterkant aan zit.
 |
| Cetti's zanger |
Een alleraardigst feitje over deze staart is nog wel dat die uit tien staartpennen bestaat. Alle andere zangvogels hebben er echter twaalf, dus als je de vogel niet herkent maar wel goed kan tellen... Die onderstaart is overigens prachtig getekend, met contrast, in tegenstelling tot de rest van het beestje.
 |
| Cetti's zanger |
Om twaalf uur houden de cetti's zangers het voor gezien en scheiden ook wij ermee uit. De ervaring van vanochtend was geweldig, want ook die mysterieuze vogel die je 'nooit' ziet blijkt gewoon schitterend te zijn. En nu maar gewoon afwachten of deze beestjes inderdaad hun territorium van een paar honderd vierkante meter nooit uitkomen... Want ze hebben ons wat te leren, dat staat vast.
 |
| Cetti's zanger |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten