Grauwe kiekendieven en wat plantjes in Groningen

Alweer bijna vier jaar werk ik één dag in de week voor het Kenniscentrum Akkervogels - Grauwe Kiekendief, maar nog nooit was ik bij het ringen van grauwe kiekendieven geweest. Aangezien het seizoen in volle gang is, besloot ik deze week toch maar eens naar Groningen te gaan om mee te kijken met het ringen van deze zeldzame broedvogel in Nederland. Groningen blijft hoe dan ook ver, dus het moet er maar van komen. Met nog een lijstje plantensoorten valt er ook nog een leuk dagje van te maken natuurlijk! 

Ik vertrek op tijd, zodat ik rond 8 uur op de eerste stop ben voor bergvrouwenmantel. Een zeldzame plant met slechts een enkele bekend groeiplaats, maar gelukkig zijn de exemplaren in de kant van een beekje snel gevonden. Gelijk ben ik me ook weer bewust van het Drenthse landschap, door zingende geelgorzen, een alarmerende grauwe klauwier en roepende grote lijsters en boompiepers. De route gaat verder door Drenthe richting Lentscheveen, waar een groeiplaats is van akkerviltkruid. Deze is snel gevonden in de berm van een zandweggetje, waarna de route verder gaat richting Groningen.

Bergvrouwenmantel

Akkerviltkruid

Voor één van de weinige groeiplaatsen van Zweedse kornoelje in ons land moet ik een stukje lopen, maar met zingende geelgorzen en een roepende kwartel op de achtergrond is dat zeker geen straf. Zweedse kornoelje is ook snel gevonden, een opvallende soort aangezien het een kruidachtige plant is die nu volop besjes heeft. Leuk! Bij Roderwolde zie ik niet veel later langstengelig fonteinkruid en op korte afstand is ook de tweede vrouwenmantel van de dag binnen: spitslobbige vrouwenmantel. 

Zweedse kornoelje

Spitslobbige vrouwenmantel

Hierna moet ik nog verder richting het Hunzedal, waar in het gemaaide gras geplooide vrouwenmantel gelukkig alweer voor de dag komt. Voor de laatste nieuwe soort op de heenweg moet ik ten slotte nog even de kano uit de achterbak pakken, maar na een fraai tochtje over de Hunze staat ook polzegge op de plantenlijst. Een kleine barmsijs is hier nog een onverwachte maar aangename verrassing, zo midden in de zomer. 

Omdat ik nog wat tijd heb voordat het nest grauwe kiekendieven wordt geringd rijd ik nog even rond in het uiterste noordoosten van Groningen, waar ik op meerdere plekken grauwe kiekendieven tegenkom, waaronder een hele familie. Erg fraai! Even later is het natuurlijk toch wel andere koek als we de drie kuikens in het nest ophalen en ze bij het tarweperceel meten en ringen. Wat een schitterende kuikens en toch weer heel wat anders om zo mee te kijken met het ringen van deze roofvogelkuikens. 

Grauwe kiekendief

Dankzij de goede muizenstand was het in Groningen een erg goed jaar voor grauwe kiekendieven, met veel kuikens die groot zijn geworden. Goed nieuws! Dit was al één van de latere nesten die werden geringd,  wat uiteindelijk is het een spreiding van enkele weken waarin de kuikens op het goede formaat zijn om geringd te worden. Tijdens het meten en wegen is het verschil tussen de mannetjes en vrouwtjes al goed te zien, niet alleen aan het formaat (vrouwtje is groter), maar met name ook aan de iris die bij de vrouwtjes bruiner is en bij de mannetjes juist grijzer. 

Nest grauwe kiekendieven

De ouders van het nest wat wij vandaag ringden waren overigens helemaal niet fel, en bleven wel in de buurt van het nest hangen maar alarmeerden niet eens. Twee passerende zeearenden werden daarentegen wel fanatiek weggejaagd, een indrukwekkend gezicht om deze twee uiterst zeldzame broedvogels van ons land zo naast elkaar te zien! Nadat de jongen zijn teruggeplaatst keer ik ook weer huiswaarts, na deze schitterende belevenis! 

De terugreis gaat voorspoedig, zodat ik in Flevoland nog bosgerst en lansvaren kan bijschrijven op de plantenlijst, die al met al dus weer gestaag is gegroeid vandaag! 

Bosgerst

Lansvaren

Vanavond deed ik ten slotte nog een rondje met de kano op de Devel. In juni ontdekte ik daar een roepende woudaap, maar het mannetje was vrij abrupt stil. Dat kan betekenen dat hij toen was gepaard of weer verder was getrokken. Aangezien de vogel op een plek zat waarbij je vanaf de kant geen enkele kans maakte om wat te zien, besloot ik vanavond nog een poging vanaf het water te doen om te kijken of er eventueel jongen waren. Zo'n twee uurtje varen leverde echter geen enkele waarneming van een woudaap op, helaas! Het zegt natuurlijk niet dat ze er dus niet gebroed hebben, maar we weten het in ieder geval niet zeker. 

Devel

Ook als het donker wordt blijf ik nog even ronddobberen, want het blijft natuurlijk een schitterende plek. Een stiekeme hoop heb ik nog op woelrat, maar dat lukt helaas niet. Een enkele keer zie ik een rat wegschieten, maar dat kunnen ook bruine ratten zijn geweest. Qua vleermuizen is het wel erg leuk met zeker vijf foeragerende watervleermuizen boven het water, die mogelijk onder de spoorbrug vandaan kwamen. Ook een laatvlieger kwam nog over en op de opnames bleek ook nog een meervleermuis te zijn overgekomen, leuk dat deze zeldzame vleermuis dus ook op Oost-IJsselmonde zit, daar er in Rotterdam-Zuid wel een kolonie bekend is. Dat vergt de komende jaren wellicht nog wat zoekwerk dus om te zien om hoeveel exemplaren het gaat...