Eindelijk scharrelaar!

Gisterenmiddag werd kwam onverwachts de verlate melding door, dat er maandag een scharrelaar was gefotografeerd in de Meinweg, in Limburg. Scharrelaar is een soort die ik nog niet eerder zag in Nederland en dus nog ontbreekt op mijn lijst. De laatste jaren wil het niet echt vlotten en wist ik twee keer een vogel te dippen. Nu dus misschien meer succes?! Gisterenavond twijfelde ik even toen de melding doorkwam. Ik moest wel gierzwaluwonderzoek doen maar was flexibel om die te verschuiven, maar het was een gokje of het zou lukken om voor het donker in Limburg te zijn. het was tenslotte ook nog een heel stuk (zeker een ruim half uur) lopen naar de plek, dus gokje dat het een dip zou worden. En ach, het was toch maar weer een scharrelaar (daar gaat het dus al mis)... 

Maar lang verhaal kort, gisterenavond uiteindelijk besloten niet te gaan en gewoon mijn gierzwaluwonderzoek te doen. Maar dan wel met het idee om vanochtend met het eerste licht in het gebied te zijn. Zo gezegd, zo gedaan, dus na een kort nachtje en een ritje naar Noord-Limburg, fiets ik om kwart voor vijf het bos in. Ruim op tijd dus nog voor zonsopkomst, en onderweg kom ik dan nog snorrende nachtzwaluwen en wilde zwijnen tegen. Het heeft natuurlijk wel wat om er lekker op tijd te zijn... 

Eenmaal op de plek aangekomen schemert het licht, maar is het nevelig. De boom waar hij gisteren was gaan slapen is al vrij snel gevonden, en met behulp van mijn warmtebeeldkijker besluit ik maar structureel zoveel mogelijk af te gaan zoeken. Dat lijkt me de meest kansrijke optie. Ondanks dat er een kans is dat de vogel vannacht is vertrokken, is het ook wel aannemelijk dat hij zal besluiten eerst nog wat te foerageren en daarna te vertrekken (mocht hij willen vertrekken natuurlijk...). Ongeveer in de boom waar hij gisteren is gaan slapen zie ik wel een warm puntje, maar met mijn telescoop kan ik daar helemaal niks vinden. Even later vind ik op andere plekken zo nog wel slapende pimpelmezen, roodborsten etc. 

Slapende scharrelaar midden in beeld op 3/4 hoogte (lichte puntje)

Na nog weer even de meldingen van gisterenavond langs te zijn gegaan, viel mijn oog op een exacte beschrijving waar hij naar benende gedoken was. Hé, dat was dus exact de plek van het warme puntje een half uur geleden. Snel ben ik daar weer terug, en het puntje zit er inderdaad nog. Nu is het ondertussen lichter en met de telescoop ontwaar ik door de nevels opeens het blauw en roestbruine van de scharrelaar. Bingo! Hij laat zich in het steeds lichter worden beter zien, maar het is heel matig. Maar hij is binnen! 

Scharrelaar, schim in de bomen door schermer, nevel en beslagen telescoop...

Even later is de vogel opeens verdwenen van zijn slaapplek. Zoeken geblazen dus met de ondertussen ook andere gearriveerde vogelaars. Niet veel later blijkt hij in een top te zitten, vlakbij de slaapboom, maar helaas wel met het nodige tegenlicht. Na hem van afstand een tijdje goed bekeken te hebben besluiten we even om te fietsen om het vanaf de andere kant nog te proberen. 

Scharrelaar

Daar aangekomen is het topje leeg, maar komt hij opeens schitterend langsvliegen. Erg fraai! Ik kan hem lang over de vallei volgen, waarna hij weer ergens naar beneden ploft. Ik post nog even met de aangroeiende groep vogelaars, maar besluit dan te vertrekken richting het westen. Het is mooi geweest en eindelijk afgerekend met deze fraaie, Zuid-Europese soort! 

Meinweg

Nu ik toch in het oosten van het land ben, besluit ik nog wel via wat nieuwe plantensoorten naar huis te gaan. Op korte afstand zou stijf vergeet-me-nietje moeten staan, maar daarvoor ben ik helaas al te laat in het jaar. Zingende geelgorzen, veldleeuweriken en patrijzen zijn natuurlijk wel leuk om weer eens te zien. De betere akkervogels... Op de terugweg ben ik hierna nog wel succesvol met het twitchen van strobloem, voszegge en grote biesvaren. Ondertussen plenst het ook van de regen en moet ik weer op tijd op kantoor zijn, maar het was het vroege opstaan wel waard! 

Strobloem

Grote biesvaren

Rechte tongetje van voszegge