dinsdag 20 november 2018

Daar is 'tie dan: de notenkrakert!

Het hele najaar hing hij eigenlijk al in de lucht: een notenkraker. Al vroeg in het najaar waren er immers geruchten dat ze vanuit het oosten zouden komen, en ook werden ze in Nederland gefotografeerd. Meerdere waarnemingen volgden ook, maar zoals altijd met notenkrakers is het de vraag of mensen ze niet aanzien voor een spreeuw. Deze gaaiachtige blijkt daar namelijk toch wel wat weg van te hebben, alhoewel ik ze dan weer totaal niet op elkaar vind lijken.

Maar eindelijk was het dus zover, toen gisterenmiddag een notenkraker in Wageningen verscheen, met foto! Daardoor was geen enkele twijfel en kon dit weleens de eerste notenkraker worden sinds 2008 die voor het grote publiek toegankelijk was. Gisterenmiddag verdween hij echter plotseling, dus toen ik vanochtend naar de universiteit ging in Wageningen wist ik niet goed waar ik op moest rekenen. Toen ik rond tien uur weer onderweg was naar Utrecht voor een afspraak bleek hij echter toch weer ter plaatse!

Na enkele uren heb ik de trein terug, en zo loop ik iets over tweeën richting de Marijkeweg, waar hij bij wat studentenwoningen verblijft. Vanuit de verte zie ik de camera's al naar de grond gericht staan: dat is goed nieuws. Deze notenkrakers komen vermoedelijk namelijk uit het verre, verre Siberië en zien geen enkel kwaad in mensen. Daarom zijn ze vaak handtam, wat ook bij deze het geval is. Schitterend! Toch een fijne nieuwe soort, die lang op zich heeft laten wachten!
Gewild bij de fotografen...
Notenkraker
De vogel hipt eerst wat door het gras, maar gaat vervolgens pinda's halen op een balkon om die vervolgens overal te gaan verstoppen. Daarbij trekt hij zich van niemand wat aan en is daarmee natuurlijk erg gewild bij de fotografen. Ook ik maak nog wat plaatjes van mijn 417de soort in Nederland. En eindelijk dus weer eens een nieuwe, want dit najaar zat 't nog niet echt mee. Daarbij was het ook mijn grootste 'schaamsoort', volgens de Ranking  De soort die door veel mensen was gezien, maar ik mistte 'm nog. Tot vandaag dus.
Notenkraker
Na genoten te hebben van deze vogel stap ik bij Jeroen van der Giessen om weer richting Ambacht te gaan. Dat gaat echter via Noord-Brabant, waar in Sint-Oedenrode een humes bladkoning verblijft. Ook een soort die aardig verdwaalt is uit het oosten! We horen 'm bij het uitstappen gelijk roepen en hij laat zich ook nog even leuk bekijken. Het is 'pas' mijn derde en de vorige is toch alweer vijf jaar geleden. Een leuke opfrisser dus!
Plek van de humes bladkoning

Geen opmerkingen:

Een reactie posten