Appelvink als hoogtepunt, maar hoe!

De afgelopen week duiken her en der in de regio zeldzaamheden op, zoals bruine boszangers, pallas' boszanger en frater. Op IJsselmonde is het alweer anderhalve week stil, maar er wordt dan ook niet gevogeld. Vanochtend ben ik echter in Ambacht en ga dus maar een rondje maken, het trektelseizoen is namelijk zo goed als afgelopen en nu is het echt weer de tijd voor leuke soorten ter plaatse. Een klapekster, geoorde fuut, siberische tjiftjaf of één van de eerder genoemde soorten moet natuurlijk gewoon kunnen!

Bij de Munnikensteeg hoor ik wat goudhaantjes, dus dit veelbelovende parkje fiets ik even rond. Vogels zitten er genoeg, want uiteindelijk hoor en zie ik wel twaalf vuurgoudhaantjes, een mooi aantal! Ook een groepje van negen zwarte mezen is nog wel het noemen waard. Aan de andere kant van de weg is een flinke groep van ruim tweehonderd putters nog spannend, maar niks bijzonders zit daar helaas tussen. Wel vliegen er nog wat kepen en sijzen rond, zingt een cetti's zanger en gilt een waterral uit het riet. Wat dat betreft is het alweer echt winter om te vogelen, de temperatuur is daar met een enkele graad ook wel naar...

Nu gaat het richting de Oude-Maas, waar de bosjes altijd goed zijn voor zangertjes. Dat blijkt een beetje tegen te vallen, maar toch zitten er nog wat goudhaantjes, een enkele tjiftjaf, wat zingende cetti's zangers, roepende waterrallen op de rivier de eerste twee brilduikers weer. Ook trekken er nog wat zwarte mezen door, maar een leuke soort blijft verder uit. Ook het Waaltje is aardig leeg, zelfs geen dodaars!

Oude-Maas

Wel is in Heerjansdam een koolmees met een compleet zwarte kop wel een bijzondere verschijning. Vaag staat me bij dat her een artikeltje over is verschenen, maar zo snel krijg ik het niet gevonden. Wel vind ik enkele vergelijkbare waarnemingen (hier en hier), een bijzonder gek gezicht!

Afwijkende koolmees met zwarte kop

Gezien de tijd gaat het me niet meer lukken om de Crezéepolder nog te checken, maar Waalbos gaat nog wel. Met een witgat, twee grote zilverreigers, dodaarzen, smienten, slobeenden, waterpiepers en een groep veldleeuweriken is het niet saai te noemen, maar een kers op de taart zit er niet in.

Op het laatste fiets ik nog een rondje door een wijkje van Rijsoord, waar ik word opgeschrikt door de roep van een appelvink. Ik moet een paar keer kijken, maar dan zie ik 'm opeens zitten in een boom, tof! De vogel gaat hierna zelfs omlaag en foerageert op het talud en in wat bessenstruiken, waarbij hij zich fenomenaal laat bekijken. Dit is toch wel één van mijn lievelingssoorten en dit is wel verreweg mijn beste waarneming. Wat een beest, een schitterende afsluiter van de ochtend. Overigens is de flinke invasie van deze beesten die aan de gang is vermoedelijk de oorzaak ervan, hij zou dan ook zomaar diep uit Rusland kunnen komen...

Appelvink