Polder Sandelingen is dus gewoon het eerst aan de beurt om te kijken of daar wellicht de eerste blauwborst is gearriveerd. Dat blijkt niet het geval, maar wel zingende de nodige rietgorzen en laat ook een mannetje roodborsttapuit zich nog zien.
Rietgors |
Crezéepolder met plevieren |
Kleine mantelmeeuw R-RH |
Een paar minuten later rijd ik weg terwijl de adrenaline door m'n lichaam giert. Als de vogel de Oude-Maas volgt en dus min of meer naar oost vliegt moet hij langs Zwijndrecht komen bij polder de Hooge Nesse. Zeker omdat hij gisteren een echte zuidwaartse koers aanhield is hij dan ook vanaf daar te zien als hij wat meer richting zuidoost gaat. In de polder daar staat een uitkijkpunt, dus dat had ik in m'n hoofd als de ideale locatie.
Eenmaal de auto geparkeerd is er nog steeds geen nieuws, dus ik ga maar rennen naar het uitkijkpunt. Dat blijkt echter veel verder dan gedacht en de tijd tikt maar door, eenmaal aangekomen blijkt het uitzicht ook nog eens belabberd slecht te zijn. Toch maar scannen en scannen. Een rover zie ik snel vliegen, maar toch een buizerd en krijg dan een telefoontje, weer van Laurens: "De vogel is nu in beeld boven het rangeerterrein door Hugo Moerman!!". Verdraaid nog aan toe, hij is hier dus al voorbij en is al ten noordoosten van me! De rivier heeft hij dus niet gevolgd maar hij is gewoon pal naar het oosten gevlogen!! Terug rennen maar naar de auto en dan naar het rangeerterrein scheuren. Half struikelend, zwetend en hijgend kom ik bij de auto aan en tot mijn grote vreugde is daar precies een autootjes Amsterdammers die de vogel daar in beeld heeft. Yesyes!! Op enkele kilometers afstand is de vogel vanaf hier toch mooi al cirkelend te zien in de telescoop. Phieuw, dat was op het nippertje, maar hij staat op de lijst!
Dankzij z'n spanwijdte van ruim 2,5 meter is hij dus nog te zien boven vermoedelijk de Volgerlanden van Ambacht. De vogel wordt aangevallen door meeuwen en verdwijnt langzaam maar zeker, al flappend en cirkelend, naar het oosten uit beeld. Een ultieme poging om de vogel nog beter te zien van mij mislukt helaas, ik zoek de vogel te ver naar het noordoosten, terwijl hij via Papendrecht, Gorinchem en uiteindelijk Uden naar het oosten Nederland uitvliegt. Het maakt allemaal niet meer uit, maar hij staat op de lijst! Wat een soort!
Het mag natuurlijk helemaal niet, maar eenmaal aan het bijkomen van deze enerverende twitch die om minuten gaat, begint het balen toch wel dat ik die suffe Hooge Nesse ben in gerend. Als ik bij de auto was gebleven had ik 'm veel langer en beter kunnen bekijken, óf als ik op het viaduct bij het rangeerterrein was gaan posten, dan had ik 'm boven m'n hoofd gehad. Tja, als, als, als ik aan het werken was of in Rhenen was geweest had ik hem helemaal niet gehad... Soms heb je eigenlijk gewoon mazzel, want wat een soort! Het is overigens een exemplaar dat al eventjes in Duitsland heeft rondgehangen op een zwerftocht vanuit de Pyreneeën of de Alpen. In beide gebergtes broedt de soort, waarvan de jonge beesten (zoals deze) zo nu en dan verkenningstochten door Europa maken. Het leuke van deze vogel is echter wel dat 'tie, in tegenstelling tot de eerdere lammergieren in Nederland, niet is uitgezet maar in het wild is uitgebroed. Een unicum dus, en al helemaal op IJsselmonde!! Bizar gewoon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten