woensdag 4 januari 2017

Het kat-en-muisspelletje van de oeverpieper

Het jaar 2017 begin ik rustig, de meeste 'dringende' wintersoorten zullen er immers de hele winter nog wel zitten, zoals baardmannetjes en dergelijk. Bij de oeverpieper van de Crezéepolder ligt dat alleen net wat anders, aangezien ik die afgelopen jaar wist mis te lopen en toch gewoon ook dit jaar weer in de polder blijkt te zitten. Hij blijkt nu namelijk ook gewoon op het talud van de dijk te zitten, terwijl ik afgelopen jaar alleen op de blokken langs de rivier focuste... Vermoedelijk ben ik er dus vaak genoeg vlak langs gelopen, aan de verkeerde kant van de dijk...

Vanmiddag struin ik dus nog even door de Crezéepolder, maar de oeverpieper speelt het kat-en-muisspelletje nog steeds fantastisch. Ik weet 'm weer te missen. Wel zitten er nog de nodige waterpiepers op de dijk en dobberen op het water nog een aantal fraaie pijlstaarten. Als ik over de dijk struin vliegt er ook opeens een groter beest op tussen de waterpiepers, hij doet me denken aan een ijsgors. Aan de grond krijg ik 'm helaas niet in beeld en de vogel roept ook niet, of ik hoor het in ieder geval niet door de wind. Na 'm nog een keer opgestoten te hebben vliegt hij naar de andere kant van de polder naar een ontoegankelijk stuk. Jammer maar helaas...
Waterpieper
Pijlstaart (man)
Het was een mooie aftrapsoort geweest voor de zelfontdekstrijd die we dit jaar op IJsselmonde hebben geopend. Zoveel mogelijk zeldzaamheden zien te vinden en voor elke krijgen je punten aan de hand van de zeldzaamheid. Het jaar is echter nog maar heel jong, die knallers zullen nog wel volgen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten