De Kwade Hoek is voor mij wel het meeste fascinerende, dynamische en ongerepte stukje natuur in Zuid-Holland. Aan de zuidkant van de mondig van het Haringvliet ligt het, een afwisseling van kwelders, slikken, rietvelden met geulen en dan die geleidelijke overgang naar de duinen. Het is zo'n gebied waarvan het niet uitmaakt of er wat vogels zitten, maar waar het bezoek eigenlijk al geslaagd is als je er bent.
Vanochtend zijn Laurens van der Padt en ik er echter wel met een doel: waterrietzangers. Deze plek blijkt al jaren één van de betere plekken te zijn voor deze zwaar bedreigde Europese soort. Waterrietzangesr broeden in Oost-Europa, met populaties in onder andere Wit-Rusland, Polen en Litouwen. In het vroege najaar trekken ze langs de Westkust van Europa naar het warme Afrika, maar ze maken hier en daar gebruik van tussenstops. Locaties langs de kust met riet, zeggen en biezen zijn daarvoor favoriet, en laat op de Kwade Hoek nou een groot areaal uit dit habitat bestaan.
Het gebied is echter kwetsbaar en ontoegankelijk in het grootste gedeelte van het jaar, maar vandaag moeten we wel een waterrietje kunnen vinden. De zon komt net op als we het gebied inlopen en hier en daar wat goudvinken horen, de eerste rietzangers zien en wat zomertortels verschrikt van onze komst zien wegvliegen.
 |
| Kwade hoek |
Over het strand lopen we het gebied en qua vogels is het niet schokkend. Wat groepen kneutjes, graspiepers, gele kwikstaarten en een enkele veldleeuwerik. Plotseling valt me in een groepje spreeuwen opeens een licht exemplaar op, snel de telescoop erop en verhip, een fraaie juveniele roze spreeuw! Deze soort broedt vanaf Hongarije verder naar het zuidoosten, richting Griekenland en Turkije, en overwintert in India en op Sri Lanka. Elk najaar vliegen er echter wat jongen totaal de verkeerde kant op, waarvan dit de eerste weer is dit jaar. Vermoedelijk zal die nooit op de plaats van bestemming uitkomen, maar voor ons is het nu een leuke verrassing op deze vroege morgen!
 |
| Roze spreeuw (1kj) |
Even later arriveren we bij de kreken, maar het valt nog niet mee door de ongereptheid van het gebied om een beeld te krijgen van wat er zit. Na flink wat tijd hebben we aardig wat rietzangers, kleine karekieten, baardmannetjes, rietgorzen, paapjes en blauwborsten, maar van een waterrietzanger ontbreekt nog ieder spoor.
 |
| Kwade hoek |
Voor wat afwisseling zorgt een groep van ruim 400 bontbekplevieren die op het slik loopt! We kunnen helaas geen echte zeldzaamheid vinden, maar met wat kleine, bonte, krombek- en drieteenstrandlopers en steenlopers is het in ieder geval wel buitengewoon spannend.
 |
| Kwade hoek |
We lopen via de oostelijke rietkraag terug richting de parkeerplaats, want de ochtend is al aardig ver gevorderd, en dan hebben we 'm plotseling toch! Een fraaie waterrietzanger zit samen met een normale rietzanger vlak voor ons in het riet. Wat een gaaf beestje toch, super!
 |
| Waterrietzanger |
Via de buitenhaven van Stellendam, waar nog de bekende pontische meeuw staat, rijden we nog even door richting de Strypse Wetering. Op wat bosruiters, kemphanen, witgatjes en zomertalingen na is daar niet veel te beleven, dus we gaan maar richting huis. We zoeken nog even tevergeefs naar een rode wouw nabij Bleskensgraaf, maar daarna houden we het voor gezien en met twee fraaie oosterse soorten kunnen uiteraard tevreden op huis aan gaan.
 |
| Pontische meeuw (2kj) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten