Weer de witkopgors, en hoe!!

De laatste tijd ben ik de vrijdagen steeds vrij, en die zijn dan mooi gevuld met vogelen op IJsselmonde. Gisteren ook weer de Crezéepolder rondgelopen en wat in de Zwijndrechtse Waard gevogeld, maar echte goede soorten zaten er niet in. Desondanks was het niet saai met nog 3 slechtvalken, een bokje, de inmiddels bekende wilde zwaan bij de Zuiderpolder, wat brilduikers op het Waaltje, een geelpootmeeuw en op meerdere plekken weer zangvogels als kneuen, kepen, waterpiepers, veldleeuweriken en vooral veel groenlingen.

Crezéepolder

Vandaag staat echter weer een dagje Limburg op het programma. Ondanks dat het mannetje witkopgors de afgelopen twee dagen niet gezien is besluiten Herman vd Brand, Laurens van der Padt, Laurens en Kees van de Wind en Jacob en Albert Molenaar wel met het eerste licht bij Broekhuizen te staan. Aangezien mijn waarneming van de afgelopen week ronduit slecht was, ondanks dat het genoeg was terwijl velen 'm mistte, ben ik er ook maar gewoon bij in de hoop op een verbeterwaarneming.  

 Een gure forse westenwind komt ons in het gezicht als we op de plek aankomen. Er staan al wat vogelaars maar druk is het allerminst. Charles en Maurits Martens strooien ca. 13 kg op de voederplek, dus aan het voer zal het niet liggen vandaag. De vogels zitten er ook gelijk al, want vanaf het eerste licht zitten er ringmussen, groenlingen, vinken en wat geelgorzen bij de plek, en het worden er langzaam meer.

We zijn eigenlijk allemaal ingesteld op een dagje afzien, maar als rond half negen de waarschijnlijke hybride witkopgors-geelgors zich al meldt en steeds meer geelgorzen uit de struiken tevoorschijn komen, stijgen de verwachtingen. Om kwart voor negen is het echter al Wouter Teunissen die de rest toeschreeuw dat hij de nu de witkopgors in beeld heeft, de man!! Hectiek alom, een gedeelte van de aanwezige ziet 'm zitten in het struikje. Er wordt gejuicht, gesprongen, maar dan is de vogel weer de bosjes in. Frustratie alom bij de rest; 'het zal toch niet dat dit alles was voor vandaag?!', maar gelukkig komt het even later ruimschoots goed. De vogel laat zich eerst wat lastig in de struiken zien maar gaat even later ook op het gestrooide voer foerageren, super!! Wat een schitterend beest en wat een verbetering voor afgelopen woensdag!

Witkopgors man

De vogel blijft in beeld en twitchers komen als malle aan om de vogel in te tikken. Elk moment kan die namelijk weer wegvliegen om dan voor misschien de hele dag weer zoek te zijn. Als we besluiten er weer vandoor te gaan is die nog steeds in beeld, wie had dat verwacht!!

We besluiten nu we toch in Limburg zijn de groep grauwe gorzen bij Doenrade maar eens op te zoeken. Na een toch weer langere autorit dan je verwacht zijn we ter plaatse, en de groep is eenvoudig snel gevonden in een perceel wintertarwe. Ca. 15 exemplaren, waaronder ook een beest dat voor een gedeelte wit is, laten zich mooi zien, dat was toch alweer even geleden! 

Verder valt er in Limburg weinig te halen maar nabij Arcen stoppen we nog even. We lopen een tijdje tevergeefs zoekend naar middelste bonte spechten door een bos, maar een paapje een stukje verderop werkt gelukkig beter mee. Leuk in december! 

Paapje

Hierna houden we het wel weer voor gezien in het zuiden want de dag is ondertussen ook alweer gestaag gevorderd. Wat een dag was dat zeg, eentje die we niet verwacht hadden omdat die witkopgors zo goed meewerkte! Uiteindelijk vloog die overigens om 10u weer weg van de voederplek, waarna die in de avond nog een half minuutje te zien was voor enkele overblijvers. Tja, soms moet een mens geluk hebben...