Overwinterende zomergasten

Nederland kent haar zachtste decembermaand ooit, en dat is te ook te merken aan de vogels. De temperaturen tot ver over de 10 graden zorgen er voor dat bijvoorbeeld vliegjes nog volop rondvliegen en het voor insecteneters dus nog mogelijk is om te overleven. In ons land verblijven dan ook nog enkele echte zomergasten die nog niet naar Afrika zijn weggetrokken zoals hun soortgenoten. Of ze de gok wagen om in Nederland te overwinteren omdat ze 'merken' dat het zo zacht is weet ik niet. Het meest logisch lijkt mij dat elke winter wel een aantal exemplaren van deze soorten in Nederland blijft hangen omdat ze gewoon de kracht niet hebben om weg te trekken, maar door de hoge temperaturen zijn ze nu in staat te overleven. Hoe langer de warmte aanhoudt, hoe groter de kans dat ze nog gevonden worden. Voor vogelaars die de eeuwige maandlijst bijhouden, zoals ik een beetje, is dat interessant omdat nu zomergasten in de winter te zien zijn, dat levert extra punten op. Met Laurens van de Wind en Laurens van der Padt stond vandaag dus een rondje op het programma om wat van deze punten te gaan scoren.

We beginnen vandaag echter wel bij een inmiddels echte wintergast in Nederland, een klapekster bij Oud-Beijerland. Bij aankomst is het net licht maar snel gaat dat niet in een miezerregentje. We zijn dan ook alweer bijna bij de auto als we toch de vogel in beeld hebben, altijd leuk! Hierna rijden we door de Hoekse Waard richting Strijensas, waar al enkele dagen een zomertortel blijkt rond te hangen in de jachthaven. Bij aankomst zien we gelijk een groepje turkse tortels en daar blijkt ook onze zomertortel tussen te zitten. Een bizar gezicht zo!

Zomertortel

Voor de volgende punt moeten we een stuk richting het noorden, in Gouda zit namelijk al enige tijd een bladkoning in wat tuinen. Na een klein uurtje rijden zijn we in de wijk aangekomen waar het niet lang duurt voordat we deze Siberische soort treffen. Een vogeltje dat officieel in Thailand en omstreken hoort te overwinteren, maar eenmaal verdwaald naar het westen probeert deze het gewoon in hartje Gouda. Stoer!

Niet ver hiervandaan, bij Nieuwkoop, hangt al enige tijd een groepje zwarte ibissen rond. Niet per se een bizarre overwinteraar, maar eentje gewoon eentje die ik nog nooit in december zag in ons land. We rijden er eerst langs maar dan zien we ze vlak langs de weg toch gewoon lopen. Ze blijven toch fraai deze Spanjaarden, maar voor ons is het nog altijd hopen op een exemplaar op ons geliefde IJsselmonde...

Zwarte ibis

De route gaat hierna naar eigenlijk de meest bizarre zomergast. Eerder in december zag ik ze al: de boerenzwaluwen van Huizen. Eenmaal in de wijk aangekomen zien we de 'boertjes' gelijk al vliegen, het blijft een gek gezicht, maar ze vliegjes vliegen er nog voldoende rond. Op het Gooimeer zwemt ook nog een topper, die hoort hier dan weer wel in deze tijd...

Het gaat nu richting Amsterdam, een regio waar we natuurlijk niet al te graag komen, maar soms moet het. Vandaag voor een overwinterende zomertaling! Zoals de naam al zegt een soort die je niet in de winter zou moeten zien. In een zijkanaaltje van de Amstel is het echter toch echt een vrouwtje zomertaling dat we zien zwemmen, en zo schrijf ik mijn 4de puntje van de dag op. Overigens wel met een beetje een nare bijsmaak, aangezien er op hetzelfde stukje o.a. siberische en wintertalingen worden gehouden, die wel allemaal geringd zijn. Dat dan weer wel.

Zomertaling

We hebben nog tijd zat en d'r staan nog twee soorten op het programma, twee jaarsoorten maar liefst. De eerste is de parelduiker bij in een grote plas nabij Hoofddorp. Bij aankomst is het even zoeken, maar dan is die al gauw gevonden. Toch een fraaie vogel maar helaas op afstand en dan gaat de vogel duiken... Hierdoor is die minuten onder water en kunnen we 'm op het eind van het liedje niet eens meer vinden, maar goed, nr. 300 is binnen voor de jaarlijst! Iets wat toch totaal niet mijn intentie was om te halen, toch wel geinig zo.

Daarna gaan we door naar de waterspreeuw van de Amsterdamse Waterleidingduinen. Na enkele slechte jaren in de duinen zit er nu weer eentje, maar overdag is die zo goed als onvindbaar. 's Avonds komt die echter telkens slapen bij een sluisje, dus daar is het maar wachten geblazen. Samen met Alex van der Giessen en Linda Steenbergen lopen we de duinen in, waarna het posten kan beginnen. Het is echter nog maar drie uur en meestal kwam die zo rond een uur of vier, even wachten dus nog. Ik loop nog een rondje in de buurt, maar verder dan wat grote zaagbekken, brilduikers en een grote lijster kom ik niet.

Grote zaagbek

Weer terug bij het sluisje is de vogel nog niet gearriveerd, dus het wachten kan weer verder gaan. Uiteindelijk gaat grote wijzer langs vier uur, kwart over vier en dan eindelijk, in de regen, komt de waterspreeuw rond half vijf aankakken. Het licht is zo goed als uit dus echte plaatjes maken zit er niet in. Desalniettemin toch weer fraai om zo'n beestje na een paar jaar weer te zien, en ook nog eens nr. 301 voor de jaarlijst zodat die 300 wat steviger staat...

Zwartbuikwaterspreeuw

Al met al eigenlijk een bizarre dag qua zomergasten en waarin ook nog eens al de 8 targets lukte!