Waterhoenennacht

Sinds 12 juni zit er een klein waterhoen te roepen in de Beulakerpolder in de Wieden en in het gebied De Onlanden, onder de rook van Groningen, zijn de afgelopen week tot maarliefst 24 kleinst waterhoenen gehoord. Omdat beide soorten nog op de jaarlijst ontbraken en we dit spektakel niet wilde missen was er reden te meer om naar deze soorten af te reizen. Deze waterhoentjes zijn helaas bijna alleen maar 's avonds en 's nachts te horen en dus stonden Laurens vd Padt, Jan, Hugo en ik om 18:15 bij de bushalte waar we opgehaald werden door Herman.

Na een lange rit kwamen we rond kwart voor negen in het waterbergingsgebied in de Kop-van-Drenthe aan.  Uit de begroeiing hoorde we al gauw twee waterrallen roepen en het wachten op de kleinst waterhoenen was absoluut geen straf. Zo kwam mijn eerste baltsende watersnip over die schitterend vluchtte maakte maar helaas konden we het blaten niet horen, helaas. Verder zagen we nog een paar groepjes schitterende kemphanen, riep er een zwarte ruiter, hoempte een roerdomp en 'koekoekte' een koekoek.

Na een kwartiertje wachten riep de eerste kleinst waterhoen en hierna hoorde we minimaal nog twee andere vogels. Ze zaten niet gek ver van de weg maar lieten zich uiteraard niet zien. Omdat er nog meer te doen was verlieten we na een kwartiertje luisteren tevreden dit schitterende gebied.

De Onlanden

In Polder Oude Riet waren afgelopen week enkele kwartelkoningen gehoord en omdat deze nog op menig lijstje ontbrak was de plek gauw gevonden. Na enig wachten hoorde we tussen de sprinkhaanzangers, boompiepers en bosrietzanger het kenmerkende 'crex-crex' en de soort was binnen.

Na een McDonalds te hebben gezocht wordt het laatste stukje naar de Wieden voor het klein waterhoen afgelegd. Als we om 11 uur in het gebied aankomen begint de vogel gelijk te roepen en na zo'n tien minuten geroepen te hebben houdt de vogel weer z'n snavel. Ook liet de vogel één keertje zijn mooie versnelling horen, al met al een erg gave waarneming! 

Als we net weer onderweg zijn steekt er opeens een steenmarter over en gaat dan in de berm staan, erg leuk! Verder is de terugweg weer eens uil-loos en om vijf voor half twee ben ik weer thuis na een schitterende avond met allebei de waterhoentjes!