Schitterende dag met roodmus én woudaapje!

Vanochtend stond ik in alle vroegte op de Brielse Gatdam voor mijn laatste BMP-ronde daar. Het was heerlijk weer, een schitterende ochtend en na een paar honderd meter werd ik al opgeschrikt door de kenmerkende zang van een roodmus in de verte. In Voornes Duin waren de afgelopen dagen al 2 roodmussen waargenomen, maar dit betrof weer een nieuwe locatie van de soort. De vogel bleef in eerste instantie helaas op afstand, maar op de terugweg zag ik 'm gelukkig ook nog even. Het betrof een jonge vogel, schitterend! De laatste keer dat ik een roodmus zag was alweer zeven jaar geleden, en altijd leuk om er dan nog eentje zelf te vinden! 

De telling was verder ook meer dan geslaagd met nog een schitterend, laag overvliegende reuzenstern en verder natuurlijk de gebruikelijke soorten als nachtegalen, goudvink, middelste zaagbek en zilverplevier. Ook een nestje met jonge boomleeuweriken was de moeite waard en als ik me goed herinner pas de eerste keer dat ik een nest van deze soort vind.

Nestje boomleeuweriken

Aansluitend tel ik nog een gebiedje in de binnenduinrand van Voorne, waar ik het ook niet kan laten om nog even te zoeken naar de veldparelmoervlinders. Sinds vorig jaar worden er opeens vrij massaal veldparelmoervlinders waargenomen in het gebied, waarvan de herkomst op z'n minst dubieus te noemen is. Deze zeldzame soort komt alleen in het oosten van Noord-Brabant en Zuid-Limburg voor en het is dan ook niet waarschijnlijk dat de soort hier op een natuurlijke manier is gekomen. Desalniettemin wel leuk om deze zeldzaamheid te zien, die zich hier dus wel succesvol hebben voortgeplant afgelopen jaar. 

Veldparelmoervlinder

Na een middag op de Utrechtse Heuvelrug met collega's met soorten als gevlekte witsnuitlibel, ringslang, kleine bonte specht en diverse plantensoorten, maakte ik vanavond nog een rondje door de Zwijndrechtse Waard om de stand op te nemen van de vervolglegsels van kievit. Dat viel echter bitter tegen en vrijwel nergens werd gealarmeerd. Ook de scholeksters lijken in tegenstelling tot vorig jaar massaal te zijn mislukt in het akkergebied. Aangezien de zon al langzaam ondergaat besluit ik nog even te gaan luisteren langs de Devel. Altijd een heerlijk moment zo in de avond met nog wat zingende snorren en wie weet zou de roerdomp zich nog laten horen.

Ik sta echter nog niet lang op de kruising van de Groenesteeg en de Develweg, als ik in de verte opeens het kenmerkende blaffen van een woudaapje hoor! Het klinkt uit de richting van de HSL-lijn, maar daar kan je helaas met geen mogelijkheid dichterbij komen. Van de vogel zien is dan ook geen enkele sprake helaas, maar erg gaaf om die kleine, zeldzame reigersoort hier eens te vinden. Niet alleen omdat ik nog nooit eerder een woudaapje vond, maar ook omdat het de grote waarde van de rietkragen langs de Devel maar weer benadrukt. Een kreek waar in 2019 bijvoorbeeld drie paar roerdompen zat, maar nu dus ook een woudaapje! Zo vind je dus een voorjaar niks, en zo een roodmus en woudaap op één dag. Het kan verkeren! 

Zonsondergang boven de Devel