Afgelopen zaterdag leverde een check van de groep waterpiepers in de Zwijndrechtse Waard weer zeven aflezingen op. In de naastgelegen Polder het Buitenland ving ik tevens nog een bokje die ik van een ring kon voorzien. Het was een mooie adulte vogel. Het belangrijkste kenmerk voor de leeftijd van bokjes, of misschien wel het enige, is de tekening op de buitenste staartpennen. Bij volwassen vogels is de crêmegekleurde buitenrand scherp afgesneden met een zwarte rand, terwijl bij jonge vogels slechts een zwart puntje in het midden van de staartpen aanwezig is.
 |
| Bokje |
 |
| Adult bokje |
Ook eergisteren, toen ik 's avonds weer een rondje door de Zegenpolder maakte, kon ik weer 2 bokjes vangen. Totaal kwamen we negen bokjes tegen in het gebied, maar overdag zijn ze toch een stuk makkelijker te vangen. Ook een drietal houtsnippen belandde weer onder het schepnet en leuk was het om eens een vrouwtje fazant te kunnen ringen. Een hele talrijke soort hier, welke maar zelden wordt geringd.
 |
| Fazant |
 |
| Opvallende tenen van een houtsnip... |
Gisterenochtend besteedde ik kort tijd om uit te vogelen waar de waterpiepers in Oud- en Nieuw-Reijerwaard nou vandaan komen. Op deze braakliggende percelen foerageren altijd wel enkele waterpiepers, maar omdat ik hier nooit geringde vogels zie weet ik niet of het eventueel slapers zijn van de Devel. Misschien dat ze ook wel in Kinderdijk slapen?! Posten bij Huys ten Donck leverde in ieder geval geen waterpiepers op die vanover de rivier richting Reijerwaard vlogen. Even later in Reijerwaard zie ik wel een vogel hoog uit het zuiden komen, dus waarschijnlijk dat ze toch bij de Devel slapen?!
Een rondje door de Zegenpolder leverde even later geen bokjes op, wel lukt het me om de waterpieper R/NRN weer af te lezen, die ik afgelopen winter in het gebied ringde. Dat is in ieder geval een trouwe wintergast. Na nog een korte zoektocht in de Zwijndrechtse Waard naar waterpiepers, besluit ik toch nog maar weer even naar de Hoeksche Waard te gaan om uit te vogelen waar de waterpiepers, en dus ook de Siberische waterpieper, nou exact slapen. Eerst check ik nog even de groep langs de Tweede Kruisweg, waar ik de dwaalgast toch ook weer kort in beeld heb. Blijft leuk natuurlijk! Even later zie k in Polder Groot Koninkrijk ook de groepen waterpiepers in komen vallen, zodat ik nu in ieder geval een goed beeld heb waar ze hier precies slapen. Altijd handig.
Vanochtend was het weer tijd voor de wintertelling op de Sophiapolder. Samen met Laurens van der Wind en Matthieu Plaisier voer ik weer op tijd over naar het eiland. Vanaf half februari begint het toch altijd wel weer wat leuker te worden, en dat bleek ook, want de eerste ruim 50 grutto's waren gearriveerd op het eiland. Leuk! Geringde vogels liepen er helaas niet tussen.
 |
| De eerste grutto's |
De eerste geringde kleine mantelmeeuw is overigens al wel weer present, en ook de scholeksters zijn weer in flinke getalen aanwezig. We tellen er uiteindelijk 87. Ook nog zes bonte strandlopers, één wulp, 59 kemphanen en drie kluten passeren ons kijkerbeeld, terwijl grauwe gans met 890 exemplaren het meest talrijk is in het gebied. Ook een tiental pijlstaarten laten zich nog leuk zien en er zijn liefst 328 bergeenden aanwezig op het eiland.
 |
| Pijlstaart |
De algehele teneur van de wintertelling is echter toch wel wat droevig. Langs de vloedlijn tellen we zeker 62 dode kokmeeuwen, en waarschijnlijk waren het er nog wel meer. 's Nachts is er een flinke slaapplaats van kokmeeuwen op het eiland aanwezig, en sinds kort heeft de vogelgriep onder de kokmeeuwen toegeslagen. Daar zijn de wrange vruchten helaas dus pijnlijk zichtbaar van. Hopelijk gaat het niet al te lang duren en is het snel weer afgelopen. Ook een aantal grote mantelmeeuwen hebben het niet overleefd, een soort die graag van dode soorten eet en zo dus ook kwetsbaar is voor het virus.
 |
| Zieke kokmeeuw |
 |
| Grote mantelmeeuwen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten