dinsdag 24 september 2019

Een bosgors in Noordwijkerhout!!

Deze week heb ik weer wat meer tijd om te vogelen, wat gisteren bijv. mijn eerste bonte strandloper dit jaar op IJsselmonde opleverde in de Crezéepolder. Het is erg rustig dit najaar helaas, wat daar ook wel uit blijkt... Vanochtend maak ik weer een rondje, deze keer richting Polder Sandelingen en het Waalbos. In de Sandelingen zitten weer veel wintertalingen, watersnippen en wat tafeleenden, maar is vliegen ook continue groepjes graspiepers over. In het Waalbos is de situatie niet veel anders, maar lopen ook nog twee lepelaars, een grote zilverreiger en drie tapuiten rond.
Duitse kokmeeuw in de Crezéepolder
Tijdens het vogelen hoor ik dat een Amerikaanse goudplevier is ontdekt bij Ouddorp, een erg goede soort voor Zuid-Holland. Snel fiets ik dus huiswaarts, maar voor ik thuis ben blijkt ook een bosgors bij Noordwijkerhout terug te zijn gevonden. Dat nog een hele nieuwe soort voor me, dus zo snel mogelijk stap ik in de auto richting deze uithoek van Zuid-Holland. Met Jacob en Albert Molenaar duurt het een klein uurtje voor we op de plek zijn. Bij aankomst is de vogel net uit beeld, dus het zoeken kan beginnen.
Plek van de bosgors
Al vrij snel begint het te regenen, maar we hebben de vogel gelukkig ook al vrij snel weer gevonden. Op het ruige terrein vliegt hij opeens roepend vlak voor me op, en is in vlucht dan al wel als dusdanig te herkennen. In het hierop volgende uur zien we de vogel eigenlijk alleen roepend opvliegen, om dan weer in de ruigte te verdwijnen. Uiteindelijk besluit hij toch nog even wat hoger in een boom te gaan zitten, waar hij wel kort maar goed te zien is. Een prachtige, maar ook wel lang verwachte, nieuwe soort!

Aangezien de soort binnen is en hij zich vervolgens steeds lastiger laat zien, besluiten we nog een poging te gaan wagen voor de Amerikaanse goudplevier in Ouddorp. De andere uithoek dus van Zuid-Holland, maar wel voor een heel goede soort voor de provincie. Na zo'n twee uur rijden met veel file en regen komen we aan op de locatie, maar de plevier is helaas niet aanwezig. Op het perceel lopen wel de nodige goudplevieren, maar de Amerikaanse dwaalgast ontbreekt. Enige tijd zoeken in de buurt van de locatie levert de gewenste soort helaas niet meer op, en verder dan een geelpootmeeuw, slechtvalk en een invallende ijsgors (ook leuk!) komen we helaas niet. De dip maakt de vreugde van de bosgors uiteraard niet te niet, en hopelijk lukt het snel deze Zuid-Hollandsoort nog wel te vinden!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten