Hoe een grote kanoet een mislukte ZH-big day goedmaakte...

Gisterenmiddag was ik nog een rondje aan het fietsen door de Zwijndrechtse Waard voor de Zuid-Holland Big Day die we voor vandaag op het programma hadden staan. Een bosrietzanger moest nog op een goed toegankelijk plekje gevonden worden en wie weet wat het nog meer op zou leveren. Uiteindelijk levert het rondje zowaar inderdaad een bosrietzanger op, net als nog een spotvogel, snor en nog een tapuit. De grootste consternatie brengt echter een sms'je teweeg met de woorden 'Grote Kanoet Texel'. Ai... Dat is eigenlijk wel het laatste waar we op zaten te wachten, want die Big Day is toch wel een dag waar je eventjes naar uitkijkt. Maar goed, de 2de voor Nederland na een exemplaar in 1991 dus deze mag je natuurlijk niet missen... Het is overigens een soort die broedt in het uiterste oosten van Siberië en normaal in ZO-Azië en Australië overwinterd. Weer eentje die het spoor flink bijster is dus.

Eenmaal thuis volgen wat belletjes en berichtjes met Herman vd Brand, Laurens van de Wind en Laurens van der Padt, maar uiteindelijk besluiten we maar gewoon om 00:00 af te trappen in het Develbos. De eerste instelling is door te vogelen totdat de vogel gemeld wordt en dan maar even zien wat we precies doen en hoe de zaken voor een eventueel record ervoor staan. De voorbereidingen zijn dan ook niet helemaal voor niks geweest en dat gevoel om lekker 's nachts rond te scheuren hoeven we dan ook niet te missen dit jaar...

Even voor twaalven is een ransuil druk aan het jagen langs de weg bij de Devel, maar na 00:00 kunnen we 'm helaas niet meer lokaliseren. Snel dan maar door richting de rietvogels, maar door de lage temperatuur en toch wel aardig wind zingt er niet veel. Wel noteren we SPRINKHAANZANGER (1), MEERKOET (2), WILDE EEND (3), SNOR (4), WATERRAL (5)  en KIEVIT (6).  Een bunzing die vlak voor de auto steekt is ook nog wel een leuke verrassing!

De ransuil bij Heerjansdam werkt niet mee, dus snel maar richting de Koedoodseplas. Een GROTE CANADESE GANS (7) zit wat zenuwachtig te roepen in de plas terwijl we ook een overvliegende SCHOLEKSTER (8) noteren. Gelukkig werkt de KERKUIL (9) ook goed mee, waarna we al rijdend door de polder niet veel later een RANSUIL (10) treffen. De gehoopte roeken bij Heijplaat kunnen we niet met onze zaklamp vinden, helaas steekt er geen staart buiten het nest en roepen doen ze ook al niet midden in de nacht...

Snel dus maar door richting Berkel- en Roderijs waar we gelukkig wel vlot een STEENUIL (11) horen roepen. De volgende bestemming is de Zevenhuizerplas en onderweg schrijven we nog KUIFEEND (12)  en FUUT (13) bij. Bij de het Populierenbosje bij de plas gaat het nu gelijk lekker natuurlijk met KOKMEEUW (14), TURELUUR (15), GRAUWE GANS (16), KNOBBELZWAAN (17), BLAUWBORST (18), KLEINE KAREKIET (19), RIETZANGER (20), BLAUWE REIGER (21) en GRUTTO (22). Gelukkig begint even later een ROERDOMP (23) te hoempen en hinnikt er even een DODAARS (24). Woudaapjes trekken in ruim een uur hun bek niet open, maar we schrijven tijdens het wachten nog wel RIETGORS (25) en WATERHOEN (26) bij.

Ondanks dat we nog maar weinig soorten hebben gemist (roek, woudaap) besluiten we mede door de flinke wind toch maar de handdoek in de ring te gooien. De wind is in tegenstelling tot wat we hadden gedacht echt hard, en in Meijendel lopen zal dan ook niet veel zin hebben als we echt voor het record willen gaan. Ondertussen is het ook alweer half vier, dus als we naar Meijendel willen gaan moeten we nu gelijk gaan, dat blazen we dus maar af. We besluiten dus maar naar Den Helder te rijden voor de boot van 6:30, maar onderweg tikken we bij de Nieuwkoopse Plassen nog wel een luid zingende GROTE KAREKIET (27) binnen.

Zo rond zessen komen we aan in de bij de veerpont naar Texel, maar we zijn niet de enige die gewoon de eerste boot pakt voor de grote kanoet. Ondanks dat de vogel gisteren met hoog water werd gevonden op een hoogwatervluchtplaats (de Volharding), werd de vogel namelijk met laag water ook op het wad gezien. Wie weet loopt hij daar nu dus ook nog wel zichtbaar rond te stappen.

Als we het eiland oprijden is de vogel nog niet gemeld, maar net als de vele anderen stationeren we ons bij het wad net ten zuiden van de Volharding. Op het wad miegelt het werkelijk waar van de vogels: kanoeten, zilverplevieren, drieteenstrandlopers, rosse grutto's, steenloper, dwergsterns, zwartkopmeeuw. En alles in prachtkleed dus het is sowieso al een feest om er te zijn. De grote kanoet wordt echter nog niet gevonden, en aangezien de flinke noordwestenwind maar al te guur is, besluiten we maar wat andere leuke dingetjes op het eiland op te rollen.

Het Wad

Zo zien we even later op het Renvogelveld een groep van zowat 40 noordse en enkele Engelse kwikstaarten. Wat een fraaie beestjes zijn dan toch!

Noordse kwikstaarten

Engelse kwikstaart

Via een witbuikrotgans in het ganzenreservaat rijden we door naar de groep van 11 morinelplevieren die we, zoals gebruikelijk op Texel, op flinke afstand over de akker zien rennen. Veel is er niet aan te zien dus we besluiten maar wat gebiedjes af te rijden langs de oostkant van het eiland. Dat levert niet veel meer op dat de gebruikelijke grote sterns, bontbekplevieren en kluten en dergelijke, maar bij Dijksmanshuizen zijn een bekende steltkluut en 2 kleine strandlopers nog wel leuk. Ook loopt hier niet ver vandaan in één van de vele groepen rotganzen op het eiland nog een witbuikrotgans.

Het weer is nog steeds slecht en aangezien het pas om 15u hoogwater is besluiten we maar naar de Robbenjager te gaan; in dat restaurantje zitten we tenminste droog. Uiteindelijk zitten we daar wel 1,5u als de grote kanoet opeens gemeld wordt! Paniek! Van de serveerster mogen we later op de dag betalen dus als een idioot springt iedereen in de auto's en gaat het richting de Schorren. Daar zou de vogel gezien zijn!

Bij aankomst is het gelijk gekkenhuis: overal auto's in de berm en iedereen in draf 2 kilometer de dijk aflopen. Daar aangekomen blijkt de vogel met de vele vele steltlopers alweer opgevlogen richting het noorden. Door het opkomende tij trekt alles namelijk door richting de Volharding, het enige stukje zo ongeveer dat droog blijft staan. Een zwarte rotgans zorgt hier voor nog wat afleiding en dan weer geroezemoes en even later geschreeuw. "De vogel zit nu bij de Volharding!!" Iedereen dus weer in galop terug richting de auto's en weer terug naar het noorden!

Eenmaal aangekomen op de dijk bij de Volharding begint de vogel een kat-en-muisspelletje met de ruim 150 vogelaars op de dijk. De wind is flink en de afstand is nog aardig, dus de omstandigheden zijn ideaal voor een frustrerende maar daarmee ook échte leuke twitch. Voor de vele vogelaars heeft zich ondertussen een groep van duizenden rosse grutto's, kanoeten, zilverplevieren en bonte strandlopers verzameld, en daar moet de vogel tussen zitten. Vlak voordat wij en de rest van de meute arriveerde was hij kortstondig daarin gezien, dus de vogel moet er zitten. Maar waar?!

Het gros van de steltlopers rust net achter wat duintjes, uit de wind, maar de dus ook net uit zicht. De vele rosse grutto's belemmeren daarnaast ook nog eens het zicht op de wat kleinere steltlopers (zoals de grote kanoet) die tussen hun poten door lopen. Opeens is er consternatie in de groep, de vogel is in beeld! Geschreeuw, geroep: "WAAR?, WAAR?". Niet veel later zit ik in het gedeelte waar ze 'm in beeld hebben. "Zie je die twee scholeksters, met die kokmeeuw in zomerkleed? Dan stond hij net recht boven die stormmeeuw die daar net iets links van ligt te broeden. Af en toe loopt het er opeens." Als eenmaal de goede kokmeeuw en scholeksters gevonden zijn is het turen en turen in de groep rosse grutto's of er niet opeens een zwartachtige steltloper tussendoor sluipt. Dan opeens: 'Hij loopt er, hij loopt er NU!" Niet veel meer dan in een splitsecond zie ik de vogel lopen en weer in de rosse gruttomassa verdwijnen. Het was 'm, maar verre van tevreden. Wachten en zoeken dus maar weer...

Overtijende rosse grutto's achter duintjes

Twitchers

Ondertussen stijgt het water alweer langzaam door en gaat het niet veel later al dalen. Dat duurt lang en de vogel is niet in beeld. De groep vliegt af en toe op maar aangezien verreweg de meesten weer onzichtbaar gaan zitten zit er niks anders op dan het lage water af te wachten. Tien over vier is het dan opeens weer prijs, de vogel zou weer vrij moeten lopen op het slik. Gejuich in de verkeerde helft van de groep: "WAAR? WAAR?" in mijn helft van de groep. Dan zie ik 'm opeens lopen, super wat een beest! Het zijn een paar seconden en de groep vliegt weer op, zo ongeveer de helft van de vogelaars alsnog zonder grote kanoet achterlatend...

Alles vliegt weer op

Rosse grutto's

Na zo'n 3 kwartier komt het echter voor iedereen goed. De groep is dan inmiddels aardig uitgewaaierd bij de Volharding en de vogel laat zich bijna continu zien. Wat een beest!

Twitchers

Met de pont van 18u verlaten we uiteindelijk het eiland en gaan, na een bezoekje aan restaurant 'De Gouden Bogen' nog even langs een grauwe franjepoot bij Callantsoog. Die blijkt een intikkertje waarna we de thuisreis aanvaarden na een dag die toch wel knap vroeg begon. Uiteindelijk erop terugkijkend is het wel de grote kanoet geweest die ons vermoedelijk heeft gespaard van een anders verwaaide en mislukte poging voor het Zuid-Holland big day record...

Grauwe franjepoot