In de 'mongolenwaaier' voor een kuifmees

Gisterenochtend werd ik tijdens het college opgeschrikt door een trillende telefoon in m'n broekzak. Een sms'je leerde me met twee woorden: 'Kuifmees deltaterrein' genoeg om te weten dat we op IJsselmonde alweer de tweede goede soort van het jaar (na de roodhalsfuut van Heerjansdam) te pakken hebben! Hans Meijer had namelijk bij het psychiatrische ziekenhuis Delta bij Poortugaal een kuifmees gevonden. Het tweede geval voor het eiland nadat in 2008 op die locatie twee exemplaren verbleven.

Gisteren ging het echter niet lukken voor mij om vanuit Wageningen naar IJsselmonde af te reizen, en vandaag zou die vast ook nog wel aanwezig zijn. Gezien de omstandigheden lijkt het mij immers het meest aannemelijk dat die afgelopen najaar met de zwarte mezen is meegekomen en gewoon al de hele winter op het terrein met vele naaldbomen rond hangt.

Vanochtend pak ik na college dus ook zo snel mogelijk de trein richting Zwijndrecht, waarna ik eenmaal thuis gekomen gelijk in de auto stap richting Poortugaal. Rond drie uur kom ik aan op het terrein en kan het zoeken beginnen. De dag na de ontdekking van een goede soort doe je dat zoals meestal op IJsselmonde gewoon in je eentje, want de rest had 'm natuurlijk gisteren gelijk al binnen getikt. Zo is het nu eenmaal op IJsselmonde, dus ik zat alweer stevig in de 'mongolenwaaier'. Een term die meestal gebruikt wordt onder de vogelaars wanneer je na dagen eens aan komt kakken bij een goede soort terwijl de rest allang is geweest.

Het zoeken valt nog niet mee in de lastig doordringbare dennen, en het duurt dan ook zowat een uur, dat nog wordt opgevrolijkt met een paartje appelvlink, voordat ik 'm opeens in beeld heb. Eerst zie ik een zwarte mees foerageren (waarvan d'r 2 zaten) waarna een meesje ernaast in de naalden opeens een kuifje blijkt te hebben. Bingo! Hij foerageert stil door de kruinen van de grove dennen en verdwijnt even later dan ook weer uit beeld, maar hij is binnen!

Kuifmees                                                                ©Laurens van der Padt

Aangezien ik nog wel even 'licht' heb besluit ik al vogelend over het eiland terug te gaan richting Ambacht, en hier en daar nog wat jaarsoortjes mee te pikken. Als ik over de Essendijk rij zie ik dat een flinke groep nijlganzen rondloopt in de Zegenpolder, snel keer ik dus om om die even te checken op geringde beesten. Dat blijkt een goede keuze want als ik de groep check komt opeens een smelleken de polder in knallen, gaaf! Hij hangt de hele winter vermoedelijk al wel in deze buurt rond maar het is een erg lastige soort om te vinden. Daarnaast blijkt in de polder ook een flinke groep witte kwikstaarten te lopen met daartussen zowaar ook een fraai mannetje rouwkwikstaart. Geringde nijlganzen blijken er overigens niet te zitten...

Zegenpolder

Na een korte stop bij de bouwdok waar nog 4 grote zaagbekken rondhangen, besluit ik af te sluiten bij de Heinenoordtunnel waar alweer enige tijd een roerdomp aardig trouw blijkt te zijn. Mijn laatste roerdomp zag ik in 2013 op IJsselmonde, dus die is wel weer aan vervanging toe.. Eenmaal op de plek zie ik 'm vrijwel gelijk staan, wat een schitterend beest! Na even omlopen zie ik hem van een stuk dichterbij, maar hij mij ook, want hij zorgt telkens dat hij recht tegenover mij staat. Wat een schitterende beesten zijn het toch om zo in je omgeving op te kunnen gaaf. Toch wel één van de meest mysterieuze soorten in ons landje.

Roerdomp

Al met al een erg fraai uitstapje vanuit Wageningen, dat mij toch weer een aantal fijne IJsselmondesoortjes opleverde met een schitterende kuifmees als nieuwe. Dan is altijd weer de vraag wat de volgende nieuwe zal zijn voor het antwoord, en ik gok dat zoals altijd dat weer een soort is die we niet verwacht hadden. Maar wat...