zaterdag 22 april 2023

Geslaagde vangactie en een ritje naar Friesland

De afgelopen twee weken vermaakte ik me goed met het in beeld brengen van zo ongeveer alle kieviten en scholeksters weer op IJsselmonde, zodat we ook dit jaar weer een redelijk beeld van de overleving kunnen krijgen. De eerste kuikens lopen nu ongeveer een weekje rond, wat dus wel echt een vroeg legsel is geweest. Daarnaast moesten ook overal weer broedvogels worden geteld, wat alles weer werd opgevrolijkt met de terugkomst van eerste paapjes, strandplevieren, grasmussen, beflijsters en vele andere zomergasten. Ook is de voorjaarstrek in volle gang met af en toe een langstrekkende blauwe kiekendief of smelleken, maar op IJsselmonde was een bonte vliegenvanger ook een leuke verrassing. 

Torenvalk

Een avondje luisteren in Polder Sandelingen na een tip van een bewoner leverde inderdaad weer een schitterend hoempende roerdomp op. Het blijft een fraaie soort en toch wel sterk dat hij dit relatief kleine gebiedje weer heeft uitgekozen. Erg leuk was ook een zingende snor daar, voor mij de eerste in het gebied waar ik al meer dan 15 jaar rondloop! 

Afgelopen twee dagen hadden we een team tweedaagse in Zuid-Limburg wat met zeldzame planten als zinkviooltje, brave hendrik en malrove heel vermakelijk was, maar zeker ook door beekvissen (beekdonderpad, barbeel, beekforel en bermpje). Verder zagen we natuurlijk nog de nodige rode wouwen, een overtrekkende zwarte ooievaar, kortsnavelboomkruipers, middelste bonte spechten en visarend, kortom, weinig momenten om je te vervelen... 

Ondanks dat het twee intensieve dagen waren, komt mijn vangronde in het kader van CES op VRS Meijendel toch vandaag het beste uit. Rond half zes komen Thomas Los, Richard van Vugt en ik dus aan op de ringbaan, waarna we gelijk starten met het opzetten van de netten. De omstandigheden zijn goed (droog, oost 2) dus het kan weleens een leuke dag worden. En dat blijkt ook, want al snel nadat het licht is geworden zien we een regenwulp aankomen die we snel omlaag weten te krijgen. Niet veel later wandelt het exemplaar rustig het slagnet op, zodat wij hem keurig van een ringetje kunnen voorzien. Een erg goede soort voor de baan, maar ik had het geluk om ook in 2015 bij de vangst van deze doortrekker te zijn. Geen nieuwe handsoort dus, maar de vangactie was in ieder geval al geslaagd.

Regenwulp

Niet veel later bleek er echter wél een nieuwe handsoort in het net te hangen: een schitterend adult mannetje beflijster had het mistnet niet kunnen ontwijken, zodat we ook deze fraaie doortrekker van een ring konden voorzien. Al jaren hoop ik op een beflijster tijdens het ringen in het voorjaar, maar de kans is natuurlijk niet zo groot als je niet zo vaak komt... Vandaag gelukkig helemaal goedgekomen! 

Beflijster - man

Verder verloopt de ochtend redelijk rustig, zeker qua aangekomen zangvogels. Wat nachtegalen, fitissen, cetti's zangers en andere zangvogels belanden in de mistnetten, maar leuker zijn nog wat graspiepers, witte kwikstaart en een boomleeuwerik die we met het slagnet kunnen vangen. Zeker die laatste was toch alweer even geleden voor mij. De dag had nog completer kunnen zijn als we ook nog een kleine plevier hadden opgemerkt die te vangen was op het slagnet, maar die zagen we pas toen die wegvloog. Helaas... Desalniettemin een mooi resultaat! Zie hier voor de totalen

Boomleeuwerik

Tijdens het vangen komt de melding binnen van een blonde tapuit nabij Koehool. Altijd reden voor alertheid, want van de twee soorten (oostelijke en westelijke) ontbreekt de westelijke nog altijd op mijn lijst. Beide soorten zijn flink zeldzaam, maar de westelijke soort heeft nog minder gevallen dan de oostelijke dwaalgast. Als we ondertussen onderweg naar huis zijn blijkt het echter toch waarschijnlijk om de westelijke soort te gaan, waardoor het toch wat begint te kriebelen om misschien nog die kant op te gaan. Tja... 

Eenmaal thuis moeten er nog wat dingen gebeuren, maar daarna heb ik toch tijd om nog naar Friesland te gaan. De vogel is kwijt bij vertrek en ook na de ruim 2 uur durende autorit horen we geen meldingen van de locatie, maar de vogel zal er nog wel rondhangen hopen we. Eenmaal bij de dijk tegen de Waddenzee aangekomen zien we de auto's staan, maar nog belangrijker: mensen rennen! Dat betekent dat de vogel in beeld is en eenmaal uit de auto gesprongen heb ik de vogel gelijk in beeld, dat is nog eens een fijne binnentikker! De vogel laat zich op de paaltjes mooi bekijken en het lukt me uiteindelijk ook nog om wat poeprestjes te verzamelen. Hopelijk genoeg voor een DNA-analyse, alhoewel we in het veld en ook achteraf steeds meer de indruk hebben dat het toch om een oostelijke blonde tapuit gaat. Ach tja, ook een mooie zelzaamheid natuurlijk en mijn enige was alweer negen jaar geleden en bovendien een vrouwtje! Hopelijk volgt er dit voorjaar nog wel een andere fraaie nieuwe soort, wie weet! 

Waarschijnlijke oostelijke blonde tapuit

Geen opmerkingen:

Een reactie posten