Kuifkoekoek op Texel!

Op 2 mei werd onverwachts een kuifkoekoek gefotografeerd op Texel. Deze Zuid-Europese soort duikt meestal op in het vroege voorjaar (maart) of in de nazomer. Echter, ook dat gebeurde de laatste jaren weinig, en het laatste twitchbare geval was alweer even geleden. In 2015 dipte ik nog de vogel in de duinen bij Ouddorp, en sindsdien zijn er alleen wat eenmanswaarnemingen gedaan. Desalniettemin is het een soort die wel eens in de paar jaar opduikt, dus ook weer niet de soort waarop alle alarmbellen af gaan. Ook nu leek het weer met een sisser af te lopen, want op 2 mei liet hij zich aan de Texelaars zien, waarna de vogel in verboden gebied verdween en niet meer werd teruggezien. 

Tot de vogel op 5 mei opeens toch werd teruggezien, op grote afstand in de Slufter! En ook de dagen daarna liet hij zich dagelijks zien, waarbij met name in de ochtend de waarnemingen het beste waren. Ondanks dat het op Texel was en er in deze tijd van het jaar genoeg andere dingen te doen zijn, besloot ik toch maar de eerste de beste mogelijkheid te wagen om met deze fraaie soort (want dat is het toch wel!) af te reken. Dat was dus vanochtend, en als je gaat moet je het natuurlijk goed doen. Zo reden Hans Bossenbroek en ik de eerste boot op naar het eiland, zodat we rond half 8 op de plek zouden aankomen. De hele rit hadden we al door de mist gereden, en ook op de pont zat het nog stevig in de mist... Dat kon nog weleens een spelbreker worden voor deze soort, die zich uitsluitend op grote afstand heeft laten zien...

Slufter in de mist

Eenmaal op het eiland brak de zon hier en daar gelukkig toch al door, en eenmaal op het uitkijkpunt werd het zicht steeds beter. Al snel hadden we het bosje gelokaliseerd waar hij meestal in de topjes werd gezien, en onder het genot van de baltsende eidereenden, zingende veldleeuweriken en jodelende wulpen was het opletten geblazen of hij daar ook weer tevoorschijn zou komen. 

Baltsende wulp met op de achtergrond het bosje

Baltsende eiders

Het ging echter uiteindelijk al vrij soepel, want na een klein kwartiertje was de vogel opeens in beeld, terwijl hij op de grond voor de struikjes aan het foerageren was. Het was goed te zien hoe de vogel al huppend over de grond struiken afzocht naar dikke rupsen, en ook met succes. Erg leuk om hem, ondanks de enorme afstand, zo actief bezig te zien! Na dit actieve gedoe vloog hij in de duindoorns, waar hij zich ook continue liet bekijken, maar stilzittend is er toch wat minder aan natuurlijk. De graspiepers vonden het overigens niet erg leuk en zaten continue rondom de vogel te alarmeren. Uiteindelijk was hij tot ons vertrek nog in beeld, dus zeker een uur! Meer dan succesvol dus en toch wel een fijne nieuwe soort! 

Kuifkoekoek

Een lange dag wilde ik er vandaag zeker niet van maken, maar we konden het toch niet laten om nog even langs de morinelplevieren te rijden. Zoals elk jaar zit er ook dit jaar weer een groepje van deze schitterende plevieren op het eiland, en aangezien het nog lekker vroeg in de ochtend was, waren ze ook nog actief aan het foerageren. Wat een schitterende vogels! 

Morinelplevieren

Na deze succesvolle twitch zitten we om 9:00 weer op de boot terug, zodat ik de rest van de dag nog effectief kan besteden aan wat vogeltellingen en andere werkzaamheden. Fijn!