Mei 2024

In mei is het broedseizoen echt in volle gang, en tijdens de broedvogelkarteringen komen ook weer veel nieuwe soorten binnen. In het Klein Profijt zijn de grauwe vliegenvangers gearriveerd, maar zijn ook nog aardig wat gekraagde roodstaarten binnen gedruppeld. In de grienden langs de Oude Maas heb ik ook deze maand weer aardig wat tijd besteed aan matkoppen, wat nog weer resulteerde in een nieuwe nestvondst en nuttige aflezingen. Erg leuk was ook de waarneming van een juveniele appelvink in Bos Valceksteijn, waar ik eerder dit jaar ook nestbouw had van deze recente broedvogel van IJsselmonde. 

Matkop

Juveniele appelvink

Tijdens de broedvogelkarteringen kom je in mei ook allicht leuke verrassingen tegen. Een periode van doortrek heeft altijd verrassingen in petto, en ondanks dat ik dit jaar nog niet echt tegen zeldzaamheden aangeblunderd ben tijdens tellingen, waren soorten als zwarte wouw, reuzenstern en kanoet natuurlijk erg prettig! 

Wespendief

Zwarte wouw

Ook een paapje liet zich schitterend bekijken en fotograferen. Mijn nieuwe camera komt toch vaak wel goed van pas met overvliegende leuke soorten, maar ook is het soms leuk om fotogenieke vogels eens goed op de foto te zetten. Het bewerken van de foto's schiet er natuurlijk wel vaak bij in (kost veel tijd), maar soms is het wel de moeite waard... 

Paapje

Tijdens de MAS-tellingen voor Grauwe kiekendief breng ik ook heel wat uurtjes door in akkerbouwgebieden in Zuid-Holland. Dat leverde in Moerkapelle nog een mooie waarneming op van patrijs! Deze soort is sterk uitgedund in de provincie met nog maar een paar bolwerken. Op IJsselmonde zijn ze ook verdwenen, maar dit jaar zijn er dan weer opvallend veel waarnemingen van ongetwijfeld uitgezette exemplaren. In de Zuidplaspolder zou het (gelukkig) nog wel om wilde vogels gaan. 

Patrijs

Een andere soort die ik onregelmatig tegenkom ik akkerbouwgebieden is Engelse kwikstaart. Op IJsselmonde zitten al jaren 2-3 territoriale mannetjes, maar ook in de droogmakerijen rondom Leimuiden ben ik op meerdere plekken zingende mannetjes tegen gekomen. Erg leuk! Of het uiteindelijk om zuivere broedparen gaat is lastig te zeggen, maar broeden doen ze zeker.

Engelse kwikstaart

Op IJsselmonde ben ik verder ook weer druk geweest met het kleurringen van kieviten. In mei heb ik weer tientallen kuikens gekleurringd. De nodige kuikens in de polders van Rhoon, maar het meeste succes was er weer op braakliggende terreinen, zoals bij Oud-Reijerwaard. 

Kievitkuiken G8OF

Juveniele kievit G5OE

Kievit en bruine kiekendief

Het meeste werk kan ik dit jaar gewoon op IJsselmonde doen. Ideaal dus voor mij, maar af en toe moet ik ook nog naar Amsterdam. Broedvogels tellen in de stad is nooit heel spannend, maar grote alexanderparkieten zijn daar toch altijd wel grappig. Grote beesten die ook in flinke boomholtes broeden, en met veel kabaal over de stad vliegen. 

Grote Alexanderparkiet

Een gebied als de Sophiapolder tellen is natuurlijk toch wel een stuk leuker, en zeker dit jaar. Op het eiland is namelijk een flinke kolonie kokmeeuwen aanwezig, met daartussen ook minimaal twee paar zwartkopmeeuw. Een nest heb ik uiteindelijk niet gevonden, maar ze alarmeren fanatiek mee in de kolonie. De kluten waren ook in grote getalen aanwezig, maar in de loop van de maand werd duidelijk dat het helemaal niks zou gaan worden. Alle kuikens en nesten zijn doodgebeten door bruine ratten. Helaas... 

Zwartkopmeeuw boven de kolonie

In mei start ook altijd het vleermuisonderzoek, zodat de nachten vaak wat kort waren. Desalniettemin probeer ik ook altijd nog wat in mijn vrije tijd te onderzoeken, om zo meer te weten te komen over belangrijke populaties in de omgeving. Zo bleek het dit voorjaar al dat er inderdaad een grote kraamkolonie watervleermuizen onder de A16 aanwezig is. Een leuke vondst! Boven de Devel zag ik eerder echter ook veel watervleermuizen, maar waar dezen huizen was nog onbekend. Een zoektocht in deze maand bleek dat ze allemaal uit het Slobbenoordbos kwamen. Kennelijk staat daar ergens een boom met een geschikte holte voor een tweede kolonie watervleermuizen in de Zwijndrechtse Waard. Mooi nieuws! Een steenmarter was die avond een leuke bijkomstigheid. 

Op 4 mei doe ik tenslotte nog een vangochtend in Meijendel in het kader van CES. De aantallen zijn zoals altijd zo vroeg in het broedseizoen nog beperkt en laag. Veel vogels zijn druk bezig met eileg of het voeren van de jongen, dus meer dan 27 vogels vangen we niet. Een poging om een koekoek te vangen is helaas ook niet succesvol, maar desalniettemin is het toch een vermakelijke ochtend. Zie hier voor de totalen. 

Nachtegaal

Kuifkoekoek op Texel!

Op 2 mei werd onverwachts een kuifkoekoek gefotografeerd op Texel. Deze Zuid-Europese soort duikt meestal op in het vroege voorjaar (maart) of in de nazomer. Echter, ook dat gebeurde de laatste jaren weinig, en het laatste twitchbare geval was alweer even geleden. In 2015 dipte ik nog de vogel in de duinen bij Ouddorp, en sindsdien zijn er alleen wat eenmanswaarnemingen gedaan. Desalniettemin is het een soort die wel eens in de paar jaar opduikt, dus ook weer niet de soort waarop alle alarmbellen af gaan. Ook nu leek het weer met een sisser af te lopen, want op 2 mei liet hij zich aan de Texelaars zien, waarna de vogel in verboden gebied verdween en niet meer werd teruggezien. 

Tot de vogel op 5 mei opeens toch werd teruggezien, op grote afstand in de Slufter! En ook de dagen daarna liet hij zich dagelijks zien, waarbij met name in de ochtend de waarnemingen het beste waren. Ondanks dat het op Texel was en er in deze tijd van het jaar genoeg andere dingen te doen zijn, besloot ik toch maar de eerste de beste mogelijkheid te wagen om met deze fraaie soort (want dat is het toch wel!) af te reken. Dat was dus vanochtend, en als je gaat moet je het natuurlijk goed doen. Zo reden Hans Bossenbroek en ik de eerste boot op naar het eiland, zodat we rond half 8 op de plek zouden aankomen. De hele rit hadden we al door de mist gereden, en ook op de pont zat het nog stevig in de mist... Dat kon nog weleens een spelbreker worden voor deze soort, die zich uitsluitend op grote afstand heeft laten zien...

Slufter in de mist

Eenmaal op het eiland brak de zon hier en daar gelukkig toch al door, en eenmaal op het uitkijkpunt werd het zicht steeds beter. Al snel hadden we het bosje gelokaliseerd waar hij meestal in de topjes werd gezien, en onder het genot van de baltsende eidereenden, zingende veldleeuweriken en jodelende wulpen was het opletten geblazen of hij daar ook weer tevoorschijn zou komen. 

Baltsende wulp met op de achtergrond het bosje

Baltsende eiders

Het ging echter uiteindelijk al vrij soepel, want na een klein kwartiertje was de vogel opeens in beeld, terwijl hij op de grond voor de struikjes aan het foerageren was. Het was goed te zien hoe de vogel al huppend over de grond struiken afzocht naar dikke rupsen, en ook met succes. Erg leuk om hem, ondanks de enorme afstand, zo actief bezig te zien! Na dit actieve gedoe vloog hij in de duindoorns, waar hij zich ook continue liet bekijken, maar stilzittend is er toch wat minder aan natuurlijk. De graspiepers vonden het overigens niet erg leuk en zaten continue rondom de vogel te alarmeren. Uiteindelijk was hij tot ons vertrek nog in beeld, dus zeker een uur! Meer dan succesvol dus en toch wel een fijne nieuwe soort! 

Kuifkoekoek

Een lange dag wilde ik er vandaag zeker niet van maken, maar we konden het toch niet laten om nog even langs de morinelplevieren te rijden. Zoals elk jaar zit er ook dit jaar weer een groepje van deze schitterende plevieren op het eiland, en aangezien het nog lekker vroeg in de ochtend was, waren ze ook nog actief aan het foerageren. Wat een schitterende vogels! 

Morinelplevieren

Na deze succesvolle twitch zitten we om 9:00 weer op de boot terug, zodat ik de rest van de dag nog effectief kan besteden aan wat vogeltellingen en andere werkzaamheden. Fijn!