Wat een vervelend autoalarm!!

Op 24 mei werd er 's ochtends bekend gemaakt dat er een dwergooruil aan het roepen was vlak buiten de bebouwde kom van Kootwijkerbroek. 's Ochtends nog voordat ik het wist even naar Polder Sandelingen geweest om te kijken of er nog tapuiten zaten. Toen ik de straat uit reed hoorde ik al een gele kwik roepend overvliegen, altijd wel leuk. In het gebied aangekomen ontdekte ik in een sloot een slobeend met 5 jongen. Een erg leuk gezicht die jongen met ook al van die grappige snaveltjes. Het was de eerste keer dat ik het zag en ook het eerste bewijs dat de slobeenden echt in het gebied broeden! In wat riet verder op zongen kleine karekieten, rietzangers, rietgorzen en blauwborsten of hun leven er vanaf hing. Ook verschillende grasmussen lieten zich horen in de bosjes er naast. Helaas kon ik geen tapuit meer vinden. Wel liep er nog een tureluur rond maar dat was dan ook alles. Aan de andere kant van het gebied had ik al gauw iets van 12 bosrietzangers, 2 tuinfluiters, fitissen en grasmussen die hun territorium aan het verdedigen waren. Thuis gekomen heb ik hier en daar mensen ge'sms't of ik met ze mee kon rijden en uiteindelijk kon dat ook. Erg fijn dat er nog van die vogelaars zijn! Om half negen was de afspraak bij de brug van Hendrik-Ido-Ambacht naar Alblasserdam en om half negen reden we daar dan ook weg. Onderweg was het natuurlijk erg gezellig maar we zagen ook nog een overvliegende lepelaar, 9 ooievaars, een ree naast de snelweg en purperreigers. Toen we er om half tien aankwamen stonden er al vrij veel vogelaars te wachten op wat er zou komen. Om 22:06 begon de dwergooruil te roepen. Wat een schitterend geluid. Voor mij een nieuw soort, nr. 282 om precies te zijn. We hebben ook nog met mensen uit de buurt gesproken die zeiden dat ze de eerste nacht niet echt lekker geslapen hadden en dachten dat het een autoalarm was of iets dergelijks. De volgende nacht wilden ze het toch weten wat het was en ze kwamen erachter dat het 'autoalarm' zich verplaatste in bomen. Ze begonnen zich af te vragen wat het kon zijn en via via kwam het bij een vogelaar die bedacht dat het misschien een vogel kon zijn en zo staat hij nu op m'n lijst. Om een uur of half elf vertrokken we weer en om twaalf uur stond ik weer in huis.

Vogelaars wachten op wat er komen gaat,

Fotograaf: Luuk Punt