Oktober 2024

Deze maand oktober bracht ik vooral weer veel tijd door op IJsselmonde. Behoudens het bezoeken van twee nieuwe soorten (roetvliegenvanger en rotszwaluw) kwam ik vrijwel niet van het eiland af. Een ochtendje op de Maasvlakte begin oktober leverde alleen nog een bladkoning op bij de Westplaat. Op IJsselmonde blunderde ik daarentegen nog twee keer tegen een bladkoning aan, in de Volgerlanden en in Polder het Buitenland. In beide gevallen tijdens het zoeken van bokjes, want die arriveerden eindelijk! 

Sneeuwgors bij Wassenaar

Op 8 oktober ving ik eindelijk de eerste bokjes van het seizoen, en uiteindelijk kon ik deze maand 31 exemplaren onder het net vandaan vissen. Waaronder ook weer de eerste exemplaren terug van afgelopen winter, erg leuk natuurlijk. Bovendien ook met een mooi aandeel adulten, wat weer leerzaam was om inzicht te krijgen in de ruipatronen. 

Bokje

Adult bokje met ruicontrasten

Oud-Reijerwaard

Naast de teruggekeerde bokjes waren ook de waterpiepers weer terug. Een eerste vangst aan het eind van de maand leverde vijf vangsten op van deze bergbewoners. Het aflezen viel echter behoorlijk tegen, omdat er geen vaste plek was waar veel werd gefoerageerd door waterpiepers. Slechts een enkeling zag ik terug van de afgelopen jaren. Hopelijk gaat daar in november nog verandering in komen, maar dat zal ongetwijfeld. 

R/WYN

R/WYR

Devel

Voor houtsnippen was het nog te vroeg, daarvoor heb ik in oktober nog geen poging gedaan om in de avond snippen te vangen. Wel leverde een wintertelling op Sophiapolder nog een mooie waarneming op van het paartje zeearenden van de Oude Maas. Ze deden een poging om eenden te vangen, maar succesvol was die niet. Verder leverde oktober nog aardig wat overvliegende soorten op, zoals boomleeuweriken, appelvinken en blauwe kiekendief.

Jagende zeearend

Ten slotte verbleef er nabij Woerden nog enige tijd een spannend zangertje. In eerste instantie werd de vogel gedetermineerd als struikrietzanger, maar nagelang hij beter werd gezien ontstond er meer twijfel en werd zelfs gedacht aan een zeldzame spotvogel. Onder andere omdat de vogel regelmatig met zijn staart zat te zwaaien, wat typische is voor vale spotvogels. Eén en ander zorgde voor genoeg reden om deze vogel te vangen met de lokale ringers. Het vangen het wel de nodige voeten in de aarde, maar toen de vogel eenmaal in de hand was werd gelijk duidelijk waarmee we te maken: bosrietzanger... Een zeldzaamheid in oktober, maar niet helemaal de soort waar op werd gehoopt. Desalniettemin een zeer leerzame vangst! 

Bosrietzanger