Water en waterpiepers

Vandaag en de afgelopen dagen viel het met bakken uit de hemel. Water ligt overal en de percelen zijn zeiknat. Precies wat waterpiepers wel willen natuurlijk en ze liepen zowel gisteren als vandaag heerlijk in Polder het Buitenland op een spruitenstoppel. Ideaal om lekker droog vanuit de auto af te lezen, en dat deed ik dan ook twee keer een uurtje. Dat leverde bij elkaar zo'n tien aflezingen op, waaronder een exemplaar dat ik vorige winter ringde maar nooit eerder terug zag. Dat kan ook nog, maar waar was die in de tussentijd?! 

Waterpieper R/GWG (deze winter geringd)

Mooie natte spruitenstoppel

Ook was R/RRW weer van de partij. Deze ringde ik tijdens mijn eerste vangactie waarbij ik waterpiepers kleurringde, 5 november 2020. Dit beest is nu dus ruim twee jaar en twee maanden, en daarmee de op één-na-oudste waterpieper die bekend is uit Nederland. Een grove onderschatting natuurlijk en ik hoop toch dat de komende winters er ook nog oudere waterpiepers blijken te bestaan... 

Waterpieper R/RRW

Op een spruitenperceel kwam ik nog een sperwer tegen. Een geduchte vijand van de waterpiepers in het winterseizoen, want vorige week zag ik nog dat een sperwer een gras- of waterpieper uit de groep viste. 

Sperwer

Met bokjes was ik gisteren helaas wat minder succesvol. Mede door de harde wind waren vier exemplaren me te slim af, tja, soms moet je het ook gewoon verliezen natuurlijk. Eerder deze week kon ik nog wel vier houtsnippen ringen rond Ambacht en leverde een avondbezoek aan een akkercomplex op de Utrechtse Heuvelrug ook nog 15 houtsnippen op (waarvan 11 vangsten). Het is dus zeker geen lokaal dingetje die hoge dichtheden (wat ik ook allerminst verwachtte)...