Leuke houtsnipvangsten en o.a. een grote burgemeester

Afgelopen maandagavond was het weer nat en guur, niet ideaal om buiten te lopen zou je zeggen, maar om snippen te vangen is het gunstig. Door de wind en regen horen ze je slecht aankomen, waardoor ze over het algemeen makkelijker te vangen zijn. De vaste ronde door de Zegenpolder leverde totaal zes houtsnippen op, waaronder eindelijk de eerste terugvangst. Het betrof tegen de verwachting in mijn derde houtsnip die ik ringde in de polder, geringd op 6 januari 2020. Erg leuk om deze nu drie winters later terug te vangen! Ook nog een drietal bokjes liet zich vangen en totaal waren er ook weer zeker 10 houtsnippen in de polder aanwezig. 

Houtsnip, geringd op 6 januari 2020

Afgelopen donderdag hadden we een teamuitje in Zeeland, waarbij ik in de ochtend nog wat door Zeeland vogelde met Vasco vd Berg. Onderweg naar Westkapelle zagen we onder andere een fraaie ijsduiker langs de Brouwersdam, twee kuifaalscholvers, zwarte rotgans, alk en de grote burgemeester in Vlissingen. Voor mij pas de eerste keer dat ik deze vogel tref die hier al meerdere winters aanwezig is, en dus ook voor het eerst dat ik een adult zie. Mooi! Ook eindelijk eens trosgamander op Neeltje Jans meegenomen, toch nog een nieuwe plantensoort zo laat in het jaar...

Grote burgemeester

Trosgamander

Vanochtend loop ik met Rutger de ronde in de Zegenpolder voor bokjes. Dat levert uiteindelijk maar één gevangen exemplaar op, van de totaal twee exemplaren die we treffen. Verder is het ook redelijk rustig in de polder met natuurlijk wel de gebruikelijke groep waterpiepers en veldleeuweriken, en ook de in Schotland geringde roodborsttapuit is nog aanwezig. 

Tegen het eind van de middag gaan we richting de Devel om weer een vangpoging te doen voor waterpiepers. De aantallen slapen waterpiepers in het riet zijn niet erg hoog en uiteindelijk belandt er helaas geen enkel exemplaar in het net. Jammer! Alleen een cetti's zanger en wat pimpelmezen kunnen we van een ringetje voorzien. Hopelijk volgen er later deze winter nog wel wat meer vangsten, maar met tot nu toe 13 geringde exemplaren houdt het nog niet echt over. 

Mistnetopstelling in het riet

Na deze ringsessie doen we een ronde in het Waalbos voor houtsnippen, en dat bleek wel een succes. Op een relatief klein oppervlak komen we uiteindelijk liefst 30 exemplaren tegen, een erg hoge dichtheid! De afwisseling van graslanden op kleigrond met struwelen is dan ook ideaal voor houtsnippen, maar zulke aantallen had ik toch niet verwacht. Van de 30 exemplaren kunnen we er uiteindelijk 10 van een ringetje voorzien. Daarnaast vangen we ook nog een bokje en een watersnip. Binnenkort maar weer terug dus! 

Houtsnip, watersnip en bokje

Weer 's goudvink en veel lokale zeldzaamheden

Afgelopen week leverde de nieuwe locatie van de netten langs de Devel helaas geen waterpiepers op, de volgende vangpoging dan toch maar op de vertrouwde locatie. Bokjes vangen ging nog wel in zowel de Volgerlanden als de Zegenpolder, en ook kon ik nog twee houtsnippen ringen in Polder Sandelingen. Vanochtend besloot ik echter weer eens naar Meijendel te gaan, dat was alweer even geleden dus zeker tijd voor weer eens een bezoekje. 

Soms opvallend veel variatie tussen bokjes

In tegenstelling tot de eerste twee weken van november leverde vanochtend geen goede soort op als bruine boszanger, dwerggors of humes bladkoning, en was de soort van de dag voor mij een goudvink. Een schitterend mannetje hing weer eens in het net, en dat was voor mij ook alweer een paar jaar geleden. Fraai! Verder waren het vooral de merels die leuk waren vandaag, totaal vingen we er 36. De hele ochtend bleven groepjes uit zee komen, waarvan een (klein) deel dus ook in de netten belandde. Leuk! 

Goudvink

Voor de totalen zie hier. 

Merel

1kj pimpelmees met één adulte handpendekveer (feller blauw)

Tijdens het ringen kwam een melding door van een rotszwaluw op Texel. Een overvliegende waarneming, dus ik stond wel even in dubio om voor deze nieuwe soort naar het noorden af te reizen, maar daarna bleef het even stil. Tot ik weer in de auto stapte en de vogel weer overvliegend werd gezien, hmm... Op dat moment is alleen de boot van half vier nog haalbaar en aangezien je dan nog maar kort licht hebt op het eiland besluit ik het niet te wagen. Achteraf had het alleen mogelijk geweest om de vogel te zien als ik gelijk op de eerste melding was gaan rijden. Moet je dat dan doen, tja, altijd een afweging die achteraf makkelijker is... 

Niet alleen een rotszwaluw werd gemeld toen ik in Wassenaar was, ook een bruine boszanger werd gevonden in Polder Sandelingen in Ambacht. Daar besluit ik dan maar wel gelijk eerst heen te rijden en bij aankomst laat hij zich gelijk leuk zien en horen in een smal randje met wilgen langs de plas. Een zeldzaamheid natuurlijk, maar voor IJsselmonde al het derde jaar op rij met een geval. Niet gek! 

Na deze soort ga ik richting de Zwijndrechtse Waard in de hoop om nog wat waterpiepers te vinden en af te lezen. In de grote groep in Polder de Hooge Nesse lukt het me nog om twee ringen af te lezen, maar omdat ze tussen de wintertarwe lopen valt dat zeker niet mee. Het zijn twee bekenden die eerder deze winter gezien zijn, maar R/YWY was alleen nog maar in Ambacht gezien en duikt nu dus voor het eerst op deze plek op. Leuk! 

Terwijl ik me met de waterpiepers vermaak meldt Rutger dat hij een dwergmeeuw heeft bij de baggerdepots langs de Lindeweg. Aangezien de groep zich weer heeft verplaatst besluit ik dat beestje maar even op te zoeken, want zeker in het najaar zijn pleisterende dwergmeeuwen een echte zeldzaamheid op het eiland. Het jonge beest laat zich schitterend zien! 

1kj dwergmeeuw, herkenbaar maar te dichtbij / donker

Even later zijn ook nog Matthieu en Laurens van der Wind gearriveerd en terwijl we naar de dwergmeeuw staan te kijken worden we opgeschrikt door een overvliegende zangvogel met grote witte vleugelvlakken, met een opvallend 'tju-roepje': sneeuwgors!! De vogel valt van hoog in naast de baggerdepots, dus we lopen gelijk die kant op. Na een paar honderd meter lopen zit daar inderdaad een schitterende sneeuwgors op het grasrandje. Altijd al een keer gehoopt op zo'n beestje in november, maar deze kwam wel heel onverwachts uit de lucht vallen (letterlijk).

Sneeuwgors

Door het donkere weer valt het (voor mij) niet mee op een redelijk plaatje van de vogel te maken, maar hij zich tot op een meter of vijftien benaderen. Misschien wel de soort van het najaar op IJsselmonde?! Na gisteren nog een overvliegende ijsgors over de Zegenpolder en eerder nog een Europese kanarie over de Volgerlanden voor mij in ieder geval eindelijk een zeldzame zangvogel voor IJsselmonde die ik zie... 

Nadat de boer is gearriveerd en we weggestuurd worden, is het tijd om te vertrekken. Voor een enkele twitcher blijkt het zowaar nog mogelijk om met telescoop de vogel vanaf de openbare weg te zien. We vingen tegen de schemer uiteindelijk nog een bokje bij de Volgerlanden. Leuke dag zo met veel lokale zeldzaamheden! 

Bokje

Tweede wintertelling en zowaar een nieuwe soort voor IJsselmonde

Vanochtend stond de maandelijkse wintertelling van de Sophiapolder weer op het programma. De tweede alweer deze winter en rond een uur of acht worden we met z'n vieren overgezet naar het eiland in de Noord. Op het eiland zitten zoals altijd flinke aantallen eenden, ganzen en kieviten, maar we hopen zeker in november altijd op een verrassing op de dijk. Een frater, sneeuwgors of een leuke tapuit zou toch eens moeten kunnen?!

Pijlstaart

We beginnen op de Noordpunt waar we voor de daglijst soorten als roodborst, kneu, cetti's zanger en holenduif scoren. Vervolgens zakken we langzaam af naar het zuidelijke deel en zakt ook het water, waardoor de aantallen vogels op het eiland toenemen. Op het eiland lopen honderden kieviten in het lage water, maar daartussen ook nog 40 kemphanen, twee bonte strandlopers en een zwarte ruiter. Ook zwemmen er zeker nog ca. 650 wintertalingen en vinden we nog 20 pijlstaarten. Een aantal zijn daarbij duidelijk ziek, net zoals we dat een maand geleden al zagen. Vogelgriep misschien?

Kemphanen

Als we zitten te wachten tot we weer van het eiland worden gehaald vliegt er nog een mooie groep toendrarietganzen over, maar is ook een groepje van drie roeken het noemen waard. Een nieuwe soort voor mij voor het eiland, zit nu bijna op 150 soorten! 

Eenmaal weer op vasteland ga ik met Rutger nog even op zoek naar waterpiepers in de Zwijndrechste Waard. Voor het eerst deze winter is het raak langs de Langeweg, waar we een groepje van ca. 15 exemplaren treffen. Ze zitten echter met name tussen de suikerbieten en laten zich dus lastig zien, maar zes exemplaren zijn (helaas) ongeringd. Terwijl we hier wat rondlopen wordt er een groepje van vier kleine zwanen gemeld uit de Crezéepolder, die we na luttele minuten op respectabele afstand langs zien komen. Altijd leuk en een schaarse soort op IJsselmonde, zeker buiten vorst- en sneeuwperiodes. 

Kleine zwaan

In de hoop op betere waterpiepervangsten langs de Devel maken we enkele nieuwe banen op een andere plek, wie weet levert dat in de toekomst nog betere vangsten op! Echter, ook zonder dat we vangen is het al een succes te noemen, want er blijkt zowaar een flinke groeiplaats van moerasvarens aanwezig te zijn. Een nieuwe soort voor IJsselmonde en het laat wel wat zien van de kwaliteit van de oevers langs het oude riviertje. 

Moerasvaren

Verderop langs de Devel treffen we (zowaar zonder warmtebeeldkijker) nog een schitterend bokje en kunnen we in een schuur nog wat braakballen rapen van kerkuilen. Een volwassen kerkuil laat zich bovendien ook nog leuk zien in de schuur, altijd leuk! Door de braakballen uit te pluizen komen we hopelijk wat meer te weten over de muizensoorten die hier in de regio voorkomen, misschien zitten er nog wel noordse woelmuizen? De dag sluiten we vervolgens nog af in de Volgerlanden, waar we twee van de vier bokjes die aanwezig zijn kunnen vangen en ringen. 

Bokje

Bokje

Een onverwachte Schot!

Vanochtend liep ik weer een ronde door de Zegenpolder om daar bokjes te vangen en te ringen. Met totaal zes vangsten uit de tien aanwezige bokjes was dat wel weer een succes te noemen, maar bokje was daarmee niet de soort van de ochtend. Omdat ik altijd alle roodborsttapuiten in het gebied check of ze geringd zijn (zelf heb ik er een paar  geringd), kwam ik dus opeens een geringde roodborsttapuit tegen met kleurringen! Dat was dus zeker niet een vogel van mij, aangezien ik ze alleen van metalen ringetjes voorzie. Tijdens het bokjesvangen heb ik geen telescoop bij mij, dus toen de ronde klaar was gelijk de vogel maar weer opgezocht. Duurde even voordat ik 'm weer vond, maar het mannetje kon ik gelukkig helemaal aflezen. 

Bokje

Het mannetje was geringd als RN/W(A)m en een snelle zoektocht op internet leerde me dat het een vogel van een Schots ringproject was. Dat klopt inderdaad en het bleek zowaar de eerste buitenlandse terugmelding voor de ringers. Het mannetje was als juveniel geringd in de Glen Dye, een vallei in de Schotse hooglanden, op 19 juli 2022. In de omgeving daar broeden veel roodborsttapuiten, waarvan de jongen met name als ze net vliegvlug zijn, goed zijn te vangen. Ook voor Nederland is het een bijzondere melding, want het is pas de eerste terugmelding van een roodborsttapuit uit het Verenigd Koninkrijk. Bovendien is het dus een exemplaar van de Britse ondersoort hibernans, waarvan wel wordt aangenomen dat deze in Nederland overwinteren. Wie weet of deze dat ook in de Zegenpolder gaat doen! 

Roodborsttapuit RN/W(A)m

Na deze aflezing reed ik vanmiddag nog een rondje door de Zwijndrechtse Waard. In Polder Buitenland bij Heerjansdam las ik zowaar twee waterpiepers af, waaronder GWG die ik eerder deze week had geringd. BNN die ik eerder dit najaar had geringd liet zich bovendien wel erg leuk zien en zowaar ook eindelijk een geringde waterpieper die zich goed laat fotograferen. Tussen de groep langs de Lindtsedijk lukte dat natuurlijk niet, mede ook door de wintertarwe en het felle tegenlicht. Een rustig jagende  blauwe kiekendief maakte dat nog wel goed! 

Waterpieper R/BNN

Bokjes, houtsnippen, waterpiepers...

Afgelopen woensdag en donderdag leverde een rondje voor bokjes op een braakliggend terrein bij mij om de hoek zowaar weer negen nieuwe gevangen exemplaren op. Het aantal bokjes wat ik op dit terrein ring loopt langzaam op, maar de uitwisseling die er kennelijk bestaat verbaast met toch wel enorm. Naast de bokjes die op het veld zitten, is het ook een geliefde plek onder zaadeters en zitten er veel vinken, rietgorzen en ringmussen. Woensdag hoorde ik zowaar ook nog een Europese kanarie drie keer roepend langskomen. Het lukte me niet de vogel in de kijker te krijgen, maar de kans is aanzienlijk dat deze zeldzaamheid voor IJsselmonde nog wel ergens in de buurt rondhangt! 

Bokjes blijven ook onder het schepnet nog regelmatig liggen

Bokje

Dinsdagavond deed ik met Rutger Plaisier weer het eerste rondje voor houtsnippen door Polder Sandelingen. Dat leverde totaal vier houtsnippen op, waarvan we er zowaar drie konden vangen. Dat is een goede score te noemen en effectief was een tweetal die we zowaar allebei konden vangen. Nadat de eerste van de twee gevangen was, keerde de tweede terug om weer naast ons te landen, zodat die niet veel later ook het haasje was. Hopelijk gaan we hier nog een terugvangst krijgen de komende periode!

Houtsnip

 Donderdagavond was ik weer voor mijn tweewekelijkse bezoek aan de Devel om waterpiepers te vangen. De aantallen slapers zijn deze winter nog niet erg hoog, maar uiteindelijk bleken er toch twee vogels de netten ingevlogen te zijn. Twee waterpiepers er dus weer bij, die ik hopelijk binnenkort ook weer tegen ga komen in het veld! 

Devel

Waterpieper R/GYG

Waterpieper R/GWG

Vanavond deed ik ten slotte de tweede vangronde weer door de Zegenpolder. Het plan is weer om elke twee weken een vaste route door het gebied te lopen, met name voor houtsnippen, maar alles wat in de buurt van het schepnet komt kan natuurlijk gevangen worden. Vanavond was dat bijvoorbeeld ook een bokje en een kramsvogel, maar dus ook weer de eerste zes houtsnippen. Een mooi begin voor deze winter, totaal zag ik acht houtsnippen in het gebied. Overigens zijn de temperaturen ook nog steeds hoog, wat in de mesthoop in de polder zaten nog gewoon huiskrekels te zingen... 

Kramsvogel

Houtsnip

Bokje

Bergbewoner in de duinen

Afgelopen maandagochtend werd ik tijdens een kantoordagje opgeschrikt door de melding van een alpenheggenmus in Middelburg. Al snel bleek dat de vogel op een dak was gefotografeerd en waarschijnlijk niet vanaf beneden te zien was, maar met het oog op wellicht een excursie of iets dergelijks besluit ik de gok te wagen. Niet veel later stapten ook Richard van Vugt en Geert Hooijmeijer bij mij in, maar uiteindelijk was het vergeefs. De vogel was van het dak gevlogen en ondanks intensief zoeken in de naastgelegen wijk lukt het ons en andere vogelaars niet om de vogel terug te vinden. Jammer natuurlijk! 

De melding in Zeeland kwam niet helemaal uit de lucht vallen, want met de zuidelijke stroming van de laatste weken waren er ook al twee alpenheggenmussen in Engeland terechtgekomen. Ondanks dat het Zeeuwse geval pas de eerste najaarswaarneming voor Nederland was, had ik nog wel hoop op een vervolg van deze voor mij nog relatief makkelijke nieuwe soort. En daarvan kwam de melding gisteren al! Een alpenheggenmus was namelijk gefotografeerd op het strand bij Ouddorp. Even stond ik in dubio, maar gezien de krapte van het werk besluit ik tegen mijn gewoonte in niet met het eerste licht te gaan zoeken. Als ik voor het werk nog twee bokjes aan het ringen ben, blijkt de vogel echter toch nog aanwezig. Direct zet ik dus koers richting Goeree en kan het op papier toch niet meer misgaan. 

Bokje

Na een klein uurtje kom ik aan op het strand en zie ik tientallen vogelaars vertwijfeld rondkijken. Ai... De vogel is al bijna een uur uit beeld, het zal toch niet... Hij foerageerde rustig in de zeereep en gewoon verdwenen. Op het moment dat ik aankom besluit men de duinen maar grondig te gaan doorzoeken in de hoop de vogel ergens op te stoten. En gelukkig is daar na een minuutje of tien en een paar honderd meter verderop het sein dat de vogel er nog zit. Niet veel later is hij in beeld. Schitterend! 

Alpenheggemus

In het daaropvolgende uurtje laat hij zich mooi bekijken terwijl deze broedvogel uit de Alpen rustig tussen de lage vegetatie naar voedsel zoekt. Na de geelbrauwgors toch nog een nieuwe voor de lijst dus dit najaar en wel een prettige inhaler, nadat ik in 2016 een exemplaar pijnlijk dipte en dus ook al afgelopen maandag. Op het moment dat de vogel weer honderden meters vervliegt besluit ik toch maar aan het werk te gaan, maar met een tevreden gevoel. Uiteindelijk blijkt overigens dat de vogel toch rond kwart voor twee definitief was verdwenen. Het piepje afwachten had dus toch zomaar mis kunnen gaan, maar vandaag voor mij gelukkig niet! 

Vogelaars bij de alpenheggenmus

Waterpiepers en bokjes, maar nog geen houtsnippen

De afgelopen week hebben we de smaak te pakken gekregen met de bokjes. Met name een lange ochtend in de Zegenpolder was zeer succesvol met totaal 22 vangsten, een recordaantal in Nederland op één dag van deze soort denk ik. Ook in de Volgerlanden in Ambacht kon ik weer de nodige bokjes ringen en ook vingen we de eerste exemplaren weer terug, die meestal dus een weekje aanwezig waren. Een schitterende soort met onderling ook flinke variatie in formaat en uiterlijk. Als we de trend doorzetten kunnen we hopelijk een mooi beeld krijgen van het voorkomen van deze schaarse wintergast op IJsselmonde.

Bokjes

Naast de bokjes overdag maakte ik afgelopen week met Rutger Plaisier ook weer de eerste avondronde in de Zegenpolder. Houtsnippen waren helaas nog niet gearriveerd, maar met vangsten van wat watersnippen, bokje en veldleeuweriken was het zeker geen saai rondje. Ook een ransuil en kerkuil kwamen nog voorbij en hopelijk volgen de houtsnippen snel! 

Veldleeuwerik

Watersnip

Tijdens een vangpoging overdag in de Zegenpolder lukte het afgelopen vrijdag bovendien om nog zes waterpiepers van kleurringen te voorzien. Sowieso is het leuker om waterpiepers overdag te vangen, omdat ze dan nog beter te zien zijn, maar hopelijk gaat het kleurringen in de polders van Rhoon ook nog tot leuke aflezingen leiden. In de Zwijndrechtse Waard kon ik onder andere afgelopen zaterdag ook meerdere waterpiepers aflezen, waaronder ook een exemplaar die ik twee winters geleden van kleurringetjes voorzag. Leuk om die plaatstrouw te zien! 

Waterpieper (rechts) en bokje

Waterpieper R/GWW

Waterpiepers aflezen

Vanavond stond er vervolgens weer een vangpoging op het programma langs de Devel. De wind was fors (windkracht 4) en het aantal waterpiepers wat inviel in het riet was laag. Desalniettemin hingen er toch nog drie exemplaren in het net die van kleurringen voorzien konden worden. Toch een mooi resultaat, zodat het aantal nieuwe geringde exemplaren langs de Devel voor deze winter is gestegen tot 11. 

Waterpieper R/GGB